Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 310

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. viola arvensis
    @Ewelina nadzieja jako jędza- ciekawie i oryginalnie 🙂
  2. viola arvensis
    @Dekaos Dondi I myślami można wrócić do upalnego sierpnia... Bardzo przyjemny wiersz.
  3. viola arvensis
    @aniat. ale łaaaadnie 🤗
  4. viola arvensis
    @Waldemar_Talar_Talar miło mi, że tak uważasz. Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie ! @Rafael Marius czyżby? Chyba mocne uogolnienie.
  5. viola arvensis
    Wszystko się dało powypędzać : złość, gniew, choć świata pół w nim tonie lecz jego nie da się przepędzić - - trzyma kurczowo za me dłonie... Wszystko odeszło obrażone: nadzieja z wiarą i radością a on jedyny trwa tak przy mnie, i patrzy w oczy z namiętnością. Wszystko się nagle odwróciło: uśmiechy losu i pogoda a on wytrwale walczy o mnie, chce żeby u nas była zgoda. Wszystko pobiegło gdzieś na oślep: dobre życzenia i wspomnienia a on mnie tuli do snu co noc, milczeniem swoim swiat przemienia. Wszystko zasnęło snem wieczności: niezrozumienie, strachy, żale w jego ramionach czuję prawdę, spoglądam głębiej, widzę dalej. Czuję usycha we mnie reszta łez już nie czuję, krew wolniej krąży i tylko on chce mnie ratować on jest na czas i zawsze zdąży. Chciałabym skończyć już ten romans, Odejść na palcach, po cichutku ale nie mogę, jestem połówką ukochanego mojego smutku...
  6. viola arvensis
    @FaLCorneL dobry utwór. Tekst na medal.
  7. viola arvensis
    Wiersz jest w moim tomiku.Przeszedl przez krytykę i korektora. Cóż więc, gratuluję umiejętności poszukiwania "dziury w całym".
  8. viola arvensis
    @Jacek_Suchowicz naprawdę nie zdarzyło Ci się utworzyć nigdy samodzielnie słowa?
  9. viola arvensis
    @Tectosmith nie da się raz na zawsze " porządnie przemyśleć" spraw wiary i Boga. To ślepa ulica- zaprowadzi do stagnacji i karłowatości duchowej. Życie to ciągłe poszukiwanie, uczenie się, rozwój duchowy albo właśnie mielizna, która ostatecznie doprowadzi do totalnej katastrofy/ zguby. Bóg na siłę nie wejdzie do niczyjego serca i życia. Klucz jest po naszej stronie, to my musimy chcieć otworzyć albo choćby uchylić serca. Po to dana nam jest wolna wola. Iluż jest ludzi, którzy uważają się za ateistów a są tylko boleśnie poranieni przez życie i obrażeni za to na Boga. A przecież nie Bóg jest winien nieszczęść w naszym życiu, tylko Jego przeciwnik. Pan zawsze czeka, na każdego. A gdy skończy się nasze życie - skończy się też nasza szansa. Serdecznie pozdrawiam.
  10. viola arvensis
    @poezja.tanczy bardzo rzeczowo a przy okazji pouczająco. Pozdrawiam ciepło!
  11. viola arvensis
    @poezja.tanczy tak sobie świat urządzilismy niestety.
  12. viola arvensis
    @poezja.tanczy może dlatego, że jest bardzo prawdziwy🙂
  13. viola arvensis
    @Tectosmith skorupy są po to żeby je przebijać, tudzież rozłupać. 🙂
  14. viola arvensis
    @Tectosmith już kiedyś coś tam się sprzeczać zacząłeś, niepotrzebnie... Wydaje mi się, że nie jesteś aż taki zatwardzialy, tak czuję. Może tylko masz twardą skorupę. @FaLCorneL jejku, dobra, poddaję się 🙉
  15. viola arvensis
    @FaLCorneL pospolite, podobne, oklepane etc.
  16. viola arvensis
    @FaLCorneL hahaha, dobrze, dobrze, nie denerwuj się 🙂 @Moondog sprawia , sprawia
  17. viola arvensis
    @Moondog wtedy byłby jednym z wielu marnych wierszyków miłosnych a tak jest wyjątkowy.
  18. viola arvensis
    Oj tam , moje wiersze potrzebują najbardziej tych realnych serduszek, nie tych klikanych
  19. viola arvensis
    @FaLCorneL wierzę, że każde wrażliwe, piękne serce, poczuje podobnie jak Ty.
  20. viola arvensis
    @FaLCorneL dzięki
  21. viola arvensis
    Szukam w sobie przestrzeni dla Ciebie, niech mnie zmieni na wieczność. Szukam w Tobie miejsca dla siebie I już mam bezpieczność. Zbyt często odchodzę od zmysłów, tak tylko dojść umiem do siebie. Pragnę mieć tyle rozsądku, by szaleć z miłości do Ciebie. Lecz nawet mosty mnie zwodzą, po których się co dzień nawracam. Prawdziwe kłamstwa mnie mylą, o prawdy się z bólem przewracam. Nie ufam ludziom a jednak kocham ich serca strzępami. Bo wiem ,że kochać ich muszę wciąż stoją pomiędzy nami. Wpatrując się w gwiazdy i niebo wciąż tęsknię za domem- Twym sercem. I żyjąc tęsknotą powiększam, codziennie dla Ciebie przestrzeń. My już nie musimy w sobie robić miejsca dla Boga. My musimy się tym miejscem stać.
  22. viola arvensis
    @MyElinian no właśnie, właśnie... Do przemyślenia dla wielu. Choć myślę, że na niektórych już nie działa nic... Brawo za wiersz !
  23. viola arvensis
    @Sylwester_Lasota hehe, no właśnie... Gratuluję bystrości umysłu i fajnego wierszyka :)
  24. viola arvensis
    @Monia słusznie, umiar to bardzo ważna rzecz.
  25. viola arvensis
    @aniat. super, dzięki
×
×
  • Dodaj nową pozycję...