Bożena De-Tre

@mariusz ziółkowski ''brzozy wspinają się na dachy''....Stamtąd skąd ptak ucieka jest lepszy widok...........ach te podwórka bez przyszłości......wielu wolność zabrały. @Bożena De-Tre Słuchaj siebie nie mamy.

@mariusz ziółkowski Dziękuję za podzielenie się myślami…zatem piszmy a czas zadecyduje.Dobranoc

@mariusz ziółkowski Pięknie to ująłeś ale ja mam 3 pióra…i jako że nie jestem z natury pokorna-:)czasami długo milczę..szukając pokory..i pióra.Kończę na ogół na znalezionym ptasim…ale nie pisze.Wtedy czekam..na wene-:) @Bożena De-Tre Albo kombinuje i szukam jej w kościach kreta.

@mariusz ziółkowski Mariuszu nie podpucha.Chwile zwątpienia przychodzą jak pomyślę ile wartościowych słów papier przyjął….i poszły w zapomnienie…zobaczysz jakie to trudne „ znowu się odważyć” …i czekać na choćby krytykę..albo „ aż” … @Bożena De-Tre Wiesz już gdzie chcesz wydać? To jest bardzo ważne…

@mariusz ziółkowski …chyba tak.To była prowokacja…mam tytuł do drugiego tomiku .I tytuł i Tomik niebawem….jeszcze tylko pytanie czy będą czytelnicy-:)

@mariusz ziółkowski Tak właśnie myślę…i tego „ dużo” życzę wszystkim…”Zatrzymane chwile”( to byłby fajny tytuł tomiku pomyślałam-:)-:)..a może jednak nie..

@mariusz ziółkowski …i czasami wielki kłopot a nawet cierpienie dla tych co zbyt blisko nas. @Bożena De-Tre -:)…ale jak już widzą i czują że tak być musi to próbują zrozumieć „ lierkowy Świat@-:)-:)Pozdrawiam …z👨‍🍳-:)

Bo chodzi o to by uwierzyć nie wierząc....dotknąć nie dotykając...przekraczać granice wiedząc że prawda przyniesie rozczarowanie....ciekawy wiersz Mariuszu.

@Jacek_Suchowicz ....Jacku i to jest pamięć wiecznie żywa.

@aniat. Masz rację Aniu.Wymagaj ...podpowiadaj i ucz......pozdrawiam.

@Domysły Monika .....projektować komuś''wnętrza'' Moniko raczej nie warto..........choć Świat gra ''znaczoną kartą''lepiej zapełnić swój czas wiarą....że to co robimy ma sens. @Bożena De-Tre Tak czasami myślę....i robię odwrotnie.Pozdrawiam serdecznie

@Bożena De-Tre Właśnie tak robie… @Dared …miałam odpisać Tobie-:)pozdrawiam

@Wiesław J.K. -:) bez wiatraka nie ma piernika😄…a za „ krótko i na temat” Violi stęskniłam się..

@poezja.tanczy Dziękuję Poezjo że jesteś i podnosisz na duchu…mnie wystarczyła chwila czy to Motyl ? czy Żmija? pomyślałam obserwując kobiecą reakcję…..na sytuację jakże codzienną-:)Pozdrawiam

@Nata_Kruk Natko Łysy już ci odpowiedział...wystarczyły strofki dwie i obraz akwaforte słowem malowany wyszedł CI...zgrabny..

@Leszczym🤦😂🤔…z komunikacją publiczną-:)Zawstydza czasami brak „ zbieżności-:)”…koła ok-:)

@Leszczym Kół-:)Aaa

@Leszczym -:)-:)….rozbawiła mnie zbieżność😂😂😂👍🚗

@Leszczym …takie aj aj aj po trzykroć?Bose-:)A gdzie ostrogi proszę Mistrza…-:)

@Leszczym Tylko mogę prośbę mieć...wyrzuć ostatnie trzy ''jęki''....to nie jest ''śmieć ''a ciekawy zapis świadomego autora.Taki jest świat -taka chwila....i to jest cenne. ...reszta nie ma znaczenia..pozdrawiam @Leszczym Fakt ...oczy z przodu mamy a lęki z ''tyłu głowy''.Niech tak zostanie.

@Poezja to życie Te ostatnie dwa wersy Poezjo zatrzymały mnie w lesie.Rozejrzałam się wokół.Już wiem; chore drzewa...smutek echo niesie...a tak lubię las i POEZJĘ.Z pozdrowieniem na dziś..

@Jacek_Suchowicz ....Kidman i jej doskonała rola w filmie Babygirl....i bynajmniej nie leniwy Banderas.......przy wierszu Laury przyszedł mi na myśl........czyli''aleją wśród gwiazd''....a księżyc się przygląda.

@mariusz ziółkowski Tak zdecydowanie..słuszna „ przypominajka” Mariuszu.

@mariusz ziółkowski Dziękuję….lubię teksty o „ motylkach” i drzewach do „ nieba”…..ale z moich rozmów z ludżmi( są cennymi lekcjami) rodzą się takie przemyślenia…bo poezja jest też krzykiem..wołaniem o pomoc…w tym wypadku „ wsparcia” nie potrzebuję…..a pewnie też wiedziałabym gdzie po nie się udać😉…albo nie?!Pozdrawiam dziękując za odwiedziny ..

Kiedy konfrontacja staje się kluczem. I wtedy przyszła Ona. Moja przerysowana wyobraźnia? Czy kobieca świadomość? …Pomyślałam. Wtedy… kiedy?... Czy tak było? Przyszła, a ja nie uciekałam. Właściwie czekałam na nią nazbyt długo. Czułam, że kiedyś stanie w drzwiach, jak gdyby nigdy nic. Kobieca intuicja kazała mi czekać cierpliwie. Przyszła pewnego poranka. Z tym swoim grymasem w kąciku ust i zapytała obcesowo. Jak to tak bez powitania, a niby czekałaś na mnie. Nie tęskniłaś? Nie byłam dla Ciebie zagadką? Ciekawostką? Przez dłuższą chwilę milczałyśmy obie. Nie trzeba słów za wiele, kiedy przychodzi żal… - zaczęłam się tłumaczyć- za tym co było, nie było, a jednak czegoś żal. Nie trzeba myśli za wiele, gdy zdążyć się nie zdążyło…, zbyt wiele po drodze zgubiło…, straciło własną miłość. Kiedy przychodzi żal, pojawiam się ja. Świadomość Twoja. I oto jestem…- dokończyła moją myśl. To trwało latami… mówiła bez przystanku. Żeby zatuszować Ci blizny doklejałam Ci sztuczny uśmiech. Latami. Uparcie. Konsekwentnie. Gdy w środku czułaś ból i smutek za tym co po drodze się rozkraczyło. Było nie było…, a Twoje serce krwawiło, uśmiechałam się i pozwalałam Ci biec.. szybciej jak wiatr. Tak… weszłam w myśl… lekko pokonywałam schody. Ale miałaś 16 lat… odbiła piłeczkę zbyt szybko… nie zdążyłam przypomnieć tak ważnej daty. Czy w ogóle miałam 16 lat? Ostatecznie rok 2022 pamiętasz? 22 lutego… Rozczarował Cię Świat, a ja zamilkłam. Nie poddałam się, próbowałam sobie przypomnieć ten dzień. Zamyśliłam się na dłużej. Jesteś moim arcydziełem. Produktem z gwarancją. Mówiła nazbyt patetycznym tonem i śmiała się coraz głośniej. Jestem tylko narzędziem w Twoich rękach. Gdy wtedy Twój krwiobieg zapomniał kim jest, a oczy zalewała krew mieszana z łzami i wolałaś przespać ostatnie wydarzenia… Zadzwonił telefon. Wpatrywałam się w ekran zbyt długo, a on dzwonił zbyt uciążliwie… Odebrałam, a może tak mi się wydawało… Nie wiesz jak działa telefon, a chcesz zrozumieć mnie… neurokognitywną teoria świadomości (?) rzuciła wezwanie.. Czasami wracam do tego spotkania, chociaż nie wiem, czy w ogóle miało to miejsce?