poezja.tanczy

@Leszczym Błądzić to sądzić Nie sądź a nie będziesz musiał rozsądzić :)

@Rafael Marius A po śmierci terapeuta sam zostanie leniem. I zadowoli się nieswoim pragnieniem. :)

Z mojego Śpiewnika pielgrzyma. Takie coś. Na pięćdziesiąt cztery Jestem leniem I już się nie zmienię Dobrze mi z tym I nie kryję się w nim Głaszczę swojego lenia I karmię do przekarmienia Niech rośnie Niech robi się coraz bardziej leniwy Jeszcze trochę leżenia A stanie się bardziej spolegliwy Do lenia trzeba z uczuciem Do lenia trzeba z czułością Nie działa na niego fortel Nie podejdziesz go złością Leń wie że jest leniem Jest z tego dumny i chciwy Chciwy większego lenistwa Od pracy staje się lękliwy Leń to stan umysłu Leń to taka choroba Da się to wyleczyć Chociaż lenia szkoda Leń to stan umysłu Leń to taka choroba Da się to wyleczyć Chociaż lenia szkoda //Marcin z Frysztaka

Dzięki. Ważne, że Wam się chce. Poczuć. I nie wrzucać, że złe. :)

Turysta Chodziłem kiedyś po górach By bliżej znaleźć się nieba Rozbolały mnie tylko nogi Nie zjadłem boskiego chleba Za bardzo chciałem Za mało ufałem Nie oczekując Wszystko dostałem //Marcin z Frysztaka

Witam wszystkich serdecznie. Na rozgrzewkę wiersz z "Stonoga co wołali na nią Miłość". Czyli ze studium miłości. Miłego wieczoru. (3 z prawej) Miłość pochwaliła mi się raz Że ma nowe buty Kiedy indziej pokazała mi Naszyjnik z pereł Innego zaś dnia Bilet lotniczy Pytam się więc miłości Gdzie się wybiera Odpowiada, że łowić perły Odpowiada, że z przyjemnością Pytam skąd na to wszystko Ma pieniądze Gdzie i jak powstają Miłości żądze Miłość mi odpowiedziała Jakby pytania nie zrozumiała Że pieniądze nie mają znaczenia Gdy są. A gdy nie ma istnienia Zmieniają w pozory cieszenia Chyba, że ktoś pragnie bez znaczenia //Marcin z Frysztaka