any woll

w cieniu pomarańczy rzeczy zdają się prostsze gdy zapach oceanu lekko przyćmiewa słońce tu gdzie niebo błękitem w toni się odbija i ziemię tkliwie głaszcze spoglądam z zachwytem na okręt co w dali na skraju horyzontu na modrej i spienionej dostojnie tańczy fali i tęskni moja dusza do szumu oceanu czarnozłotego piasku co błękit do snu zmusza i koi moje myśli z zadumy wyrwane

@hania kluseczka bardzo mi miło i dziękuję.

@Ewelina dziękuję

@Sylwester_Lasota "Jak zorze miłe, śliczne polany Jak słońca pierś, jak garb swój nieść Jak do was, siostry mgławicowe, ten zawodzący śpiew Jak biec do końca, potem odpoczniesz Potem odpoczniesz, cudne manowce Cudne manowce, cudne, cudne manowce" na manowcach można się zagubić...! pozdrawiam😉

@Sylwester_Lasota tuwim fajny gość (trochę jak bach w innych przestrzeniach), za uwagę dziękuję . poprawiłem, teraz jest jak ongiś... podobno jego siostra irena, była od brata dużo zdolniejsza. szkoda, ale takie czasy wtedy były...

ja nie jestem poetą ja tylko wiersze milczę nieśmiało niechcący czasem coś napiszę zgubionych myśli kilka że może jeszcze kocha zadrgają na wietrze niewymówione słowa

@Ewelina bo to jest tekst liryczny

@Ewelina możesz mnie przywoływać ile razy chcesz, pozwalam. :D

@Ewelina nawet nie wiesz, jak się cieszę. dziękuję

gdy zamknę oczy i wsłucham się w szept przepływającego czasu pojawiają się obrazy, rzeźby moich wspomnień. jest tam miłość, ta pierwsza i ta druga… zapach mokrych ulic po wiosennej burzy i roweru, pierwszy raz po zimie. słyszę bicie mego serca i głos przyjaciół, których już nie ma. czasem zapadam w letarg, zapominam być człowiekiem i na czas trwania ciszy między biciem serca i słowami urastają mi skrzydła. podobno się uśmiecham.

ja również pozdrawiam ciepło.

jesiennej, ale ciągle młodej. ciągle tej samej! pozdrawiam

@Kościół Zbawienia Słów póki jest miłość, trwa i młodość. umrzeć młodym, oto jest marzenie! pozdrawiam serdecznie :)

smutno mi choć wiersz bardzo ładny...

ufne spojrzenie którym mnie darzysz porywa serce duszę i wszystko to na co patrzysz i zrywa miłość więzy mądrości rozsądek depcze unosi duszę na cześć młodości naszej młodości po zachód słońca i ranek wczesny tej nieskończonej naszej do końca

@bronmus45 no tak ziom, rzeczywiście! siema!😊

@bronmus45 choć to nie jest żadna poetycka forma i tak się z tobą zgadzam. merytorycznie... a konfucjusz mundury chłop był! 😉

@lena2_ wdzięczność jest siostrą pokory i skromności... pozdrawiam.

@Ewelina ja również czasem ze ściśniętym sercem egoistycznie i łapczywie zagarniam spojrzeniem wszechświat! bardzo ładny wiersz, jak zwykle podziwiam twoją wrażliwość, pozdrawiam Ewelino.@Ewelina

czasem bije (niestety)😥

@andrew przemawia do mnie tak, jak jest. pozdrawiam.

piękne, dziękuję.

chyba znowu tam pojadę, pewnie wezmę dzieci...

@ja_wochen 😉👊 pozdrawiam serdecznie.

@ja_wochen aż chciałbym spróbować, "gubisz ciepłe chwile" postawiłbym kropkę.