Ewelina

@M_arianne tak właśnie... Jakby tu...

@Stary_Kredens życiowy i pełen refleksji wiersz. Piękny po prostu. Pozdrawiam serdecznie 🌞

@Leszczym dziękuję serdecznie 😊 Zwłaszcza takie uznanie od Ciebie - kopalni oryginalnych treści, mnie cieszy:)

@FaLcorN piękna piosenka i piękna odpowiedź 😊

@Annna2 bardzo dziękuję i pozdrawiam 🌞

@Natuskaa bardzo ciekawe skojarzenie:) Pozdrawiam serdecznie 🌞

@violetta ach też bym już chciała... Ale to jeszcze chwila:)

@violetta zgadzam się:) Czasem są jak to niesmaczne lekarstwo... cóż :)

@Leszczym czasem warto odpuścić, bo po prostu szkoda czasu i energii... Życie jest zbyt krótkie, żeby ciągle oglądać się za tym, co nieosiągalne. Jak zawsze dobrze mi się Ciebie czyta :))

@andreas nie korzystałam to nie wiem ale jakoś wolę sama sobie radzić i czytam że dużo oszczędzam. Pozdrawiam:)

@Lidia Maria Concertina piękny wiersz i jakoś bardzo koresponduje z moim obecnym nastrojem, stąd tak mi bliski. Pozdrawiam serdecznie

@Dagna może warto :) jakoś dziś głowy nie mam do ubarwiania tego co jest tak ostentacyjnie jednobarwne. Dziękuję za wskazówkę.

@Hiala byle się nie pogubić:) Pozdrawiam

@Hiala fortuna kołem się toczy :)

@Rafael Marius faktycznie, miły dla mojego serca wiersz 😊 w sam raz w ten pochmurny czerwcowy dzień:)

@Rafael Marius no tak, jest to jakaś myśl. Faktycznie, słuszna uwaga.

@Rafael Marius ostatnio coraz więcej różnych anomalii pogodowych na świecie i nas też nie omijają niestety.

@Rafael Marius no właśnie... Czy to możliwe? Pytanie pozostaje otwarte.

@Rafael Marius ja też bardzo nie lubię wiatru, to już wolę żeby padało :)

@Rafael Marius Mnie Ciebie również:) Tak, mam dziś taki nastrój...to chyba ta pogoda tak na mnie wpływa.

biec ale dokąd... przed siebie? kiedy już tak późno i drogi nie widać biec... a może wystarczy sprzedać marzenia "kto da więcej?" "kupisz?" za nadzieję je sprzedam biec ale dokąd...

cisza i zawieszone w próżni nadzieje, dalej już nic poza wąską kreską - między bytem i niebytem w dalekiej przestrzeni czasu bez echa serce wciąż bije ogromne niespełnione nadzieje, płonne marzenia, nic już nie czeka... zamknięto mosiężne drzwi, ktoś inny dostał szansę i klucz... zdumiona unoszę brwi

@Wędrowiec.1984 @Wędrowiec.1984 w Twoim wierszu są treści ciągle na czasie niestety... Żadna ilość słów nie jest nadmiarowa w tym przypadku. Człowiek - twórca i ten co niszczy... i znów dodam... niestety. Pozdrawiam serdecznie 😊

@iwonaroma bardzo mroczna wizja, niepokojąca i jednocześnie ciekawa. Pozdrawiam serdecznie 😊

@Alicja_Wysocka z przyjemnością przeczytałam :) Pozdrawiam serdecznie