Tylko czekam na dzień sądu gdy zapadnę się pod ziemię
Zrobię wszystko no bo nie chce dźwigać wyrok jako brzemię
Zegar tyka serce bije w rytm Happysad zaraz pęknie
Zagubione puste słowa słyszę "miało być tak pięknie"
Bo zmieniłaś mi bieguny wiążąc pętlę wokół szyi
Rwę paznokcie słysząc fraszki jacy byli twoi byli
Czuwam wciąż na straży jutra gdy deszcz kapie mi na skronie
Spływa z łzami po policzkach w nich nadzieja znów zatonie
Idę drogą pełną kałuż w każdej widzę swe oblicze
Kiedy pyta mnie dlaczego siedzę cicho i wciąż milczę
Nie chce gadać o głupotach status jakby niedostępny
Życie swe analizuje spójrz w me oczy ujrzysz błędy
Mimo czasu, ciągłych starań zapomnienia czas nie nadszedł
Ciągle widzę jej oblicze usta mówią "...już na zawsze"
Miałeś być tym życia królem, miałeś rządzić dzielić trwać
Gdzie nadzieja której czułe, słowa brałeś jako znak
Teraz biegać chcesz po łące, zrywać kwiaty krocząc sam
Żyjesz we śnie, z jego końcem, znajdziesz klucz do sensu bram
Brać na bary więcej myśleć co przyniesie mi czas przyszły
Być tam i tu jednocześnie rozpierdala wszystkie zmysły
Sam już nie wiem czy są sprawne bo straciłem je dość dawno
Mimo wszystko widzę dobrze ciemny tunel a w nim światło
Zbierać siły chce do biegu ale czuję znów ten dotyk
Strach przejmuje moje ruchy przez to nadal trwam w niemocy
Może jutro mi przyniesie odkupienie czas spokoju
Liczę na to coraz bardziej coraz mocniej czekam bo już
Chce odpocząć od wszystkiego co wciąż spędza mi sen z powiek
Wkrótce zasnę a więc proszę podpisz się na moim grobie
Będę zbierał autografy na nim wszystkich moich braci
Powiedz jak mam się zachować by żadnego już nie stracić
