Marcin R

Stanęły zegary Zatrzymał się czas W uśmiechu i słowie Gdzie nikt nie powie O ulotnych marzeniach jak piórko na wietrze Co w sercu skrywa ocean pragnień I poprzedzające łzy W głębokim spojrzeniu Tylko cisza ja i Ty Zabiera czarna uczuć toń Bez opamiętania Czuć przepiękną kwiatów woń Jak w błogim śnie Serce ogrzewa Twa dłoń A usta spotykają się

@Kwiatuszek Czasem wystarczą zwykłe rzeczy do powstania czegoś niezwykłego :) dziękuję

Dam Ci łyżeczkę szczęścia Kropelkę nadziei Dam gram zaufania Serce co na pół się dzieli Dam Ci marzeń miseczkę Szczyptę bliskości Dam pragnień do smaku I dodam radości Poleje wszystko ulgą Udekoruje słodkim snem Posypie miłością Najpiękniejszym dniem Mam taki przepis Upiekę Ci słońce Będziemy jeść wspólnie Po czasu końce

Jakbym nigdy nie istniał Zabrany jak jesienny liść Łza przejrzysta jak kryształ Do Ciebie chciałbym iść Płatek śniegu tańczy wiatrem zabrany Skończy się w ramionach słońca Tak zimny a w nadziei oddany Pragnie ciepła i marzy bez końca Gdzie schowane są uczucia? Tak piękne i niewinne.. Gdzie schowane jest pragnienie? Tak czyste i tak inne.. Chce być dla kogoś szczęśliwym Pokaż mi, pokaż Uczuciem prawdziwym Czy jestem na prawdę? Czy snem nieszczęśliwym..

Bardzo ładny, oparty na prostocie o której często się w życiu zapomina w dzisiejszych czasach.

Chce być ziarnem co zasieje W Twoim sercu piękny kwiat Czuć na twarzy promień słońca Z Tobą życia zaznać smak Chcę być drzewem spośród lasu Dać Ci wiosny zasmakować W czasie wiosennego deszczu Przy mnie dać się Tobie schować Chce być słońcem co rozgrzewa Twoją uśmiechniętą twarz Byś czuła namacalnie Że zawsze obok mnie masz Chce być kocem co otuli W te zimniejsze chłodne dni Dać Ci całe swoje ciepło Jakie Ty też dajesz mi

Chwila jak piórko ulotna Pamięci umyka w oddali Zatrzymać serce ją chce By ogień jej nie strawił. Ciągła gonitwa za marzeń spełnieniem W myślach czekając na Ciebie. Przy Tobie cały świat schowany Bez Ciebie miłości rany. Nie ma już przyszłości, jutro odeszło w dal Gdybym bez blizn miał serce, znów bym Ci je dał. Tęsknota mnie gości w każdy mój dzień Nadzieje przykrył rozstania cień. Umiera dusza a ciało gnije Przez Ciebie znów za smutki piję. Duszę się w sobie, w poduszkę płaczę Z wiarą, że jutro może być - inaczej.

Milczenie na ustach a dusza krzyczy Cichy szloch szuka zaufania Łzy kapią na podłogę, znikają obojętnie Jak węgiel żarzy się serce, wciąż senne Niczym Wilk wierny i oddany Radosny mimo natłoku bólu Szczęśliwy mimo niepewności Słowa rzucane na wiatr, nie dla mnie Marzenia i plany ścielą posłanie dla jutra Uśmiech wysłany w niemym pytaniu Granica między samotnością a przyjaźnią Czy przekroczysz ją ze mną?

Życie bez marzeń niczym droga bez krajobrazu, zanikają kolory, pustka wypełnia przestrzeń wokół. Wegetacja przyciąga bezsens niczym światło owady. Czas biegnie powoli, zwalnia w ostateczności staje dając przestrzeń do przemyśleń, bez pogoni. Zmęczony wędrowiec korzystając z chwili wyciąga z plecaka zapomnianą, nieużywaną wcześniej mapę. Spoglądając na miejsce w którym się znajduje widzi ile przed nim jeszcze miejsc do odkrycia, zaznacza punkty realnie mierząc odległość. Odświeża zarysy starych planów, uśmiech rozpromienia się na twarzy. Plany okazują się osiągalne, namacalne. Zmęczenie i rezygnacja odchodzi w ukłonach przed nadzieją która podsyca ogień motywacji. Zastrzyk energii napędza do działania. Ekscytacja przeszywa niepewność jak strzała zbroje. Wybrane cele stają się podniecające, oczy wyobraźni widzą już moment dotarcia do mety. Bezsens zniknął a kolory nowej drogi rozgrzewają serce, spragnione marzeń. Spełnienie usłane satysfakcją, piękno znów wypełnia pustkę.