Rafael Marius

@MIROSŁAW C. Ciekawy pomysł. Wiersz mi się podoba, ale się nie utożsamiam, bo u mnie kontakt z mamą całkiem dobry do dziś.

Jesteśmy zepsuci od niemowlaka. Mama mi mówiła, że już w głębokim wózku miałem liczne grono wielbicielek, które kochały się za mną bawić. Później przedszkolanki, nauczycielki, nawet siostra na religii... o zgrozo. O rówieśniczkach nie wspominając. Tu nie tylko o urodę chodzi, ale bardziej jeszcze o szarm, wdzięk, coś co przyciąga. Również w dorosłym wieku cieszyłem się dużym powodzeniem wśród płci pięknej i paradoksalnie z tego powodu wiele porządnych i wartościowych dziewcząt mnie omijało. Nie chciały wiązać się z kimś, na którego co druga patrzy znaczącym wzrokiem. Z osobą ciągle flirtującą na prawo i lewo z kim się da. Moja sympatia musiała mieć duże poczucie własnej wartości i atrakcyjności poparte nietuzinkową urodą z egzotyczną nutką. Ale takich jest mało i najczęściej też bardzo flirtujące i tak samo zepsute. Swój pozna swego. A tym brzydkim trafiały się dobre żony i lepiej na tym wyszli.

Niestety mnie to też dotknęło. Była taka, która chciała tylko lekarza, no może tymczasowo jakiegoś innego, dopóki docelowy się nie znajdzie.

Ja bym to rozumiał w kontekście życia wiecznego.

Najbardziej za sobą z młodości tak pięknej i wodzowskiej. Witamy na ziemi ojczystej.

@Dekaos Dondi Zabawne.

@Marek.zak1 Młode dziewczęta wybierają ładnych, niestety potem już tak dobrze nie jest. Piszę z własnego doświadczenia.

To proces rozpisany na całe życie.

Wszyscy nosimy jakieś maski. To już taki atrybut dorosłości, tylko małe dzieci ich nie mają. Dla mnie zawsze lepsze i dlatego konsekwentnie nie oglądam filmów od 8 klasy podstawówki. Przystosowanie jest już taką koniecznością życia. Strach ma wielki oczy wystarczy w nie odważnie spojrzeć i zaraz ucieka.

@K__Rystyna Można znowu próbować odświeżyć swoje umiejętności z dawnych lat.

@Nata_Kruk Każdy ma jakąś swoją sieć, która go zniewala, czasem trudno ją nawet dostrzec.

W wynajmowanych jest duża rotacja. Od kilku godzin do pół roku, tak typowo. Rzadko się zdarza, by ktoś mieszkał dłużej z różnych przyczyn. Nikt nie będzie wymieniał wersalek po upływie pół roku. Choć wiadomo, że czynsz za mieszkanie z nowymi meblami można uzyskać nieco wyższy.

@BPW Ciekawy pomysł na wiersz.

To co ludzie postrzegają jako zwyczajność i przechodzą obojętnie dla mnie jest niezwykłe. Trzeba umieć patrzeć.

Ja jestem poligamistą, stąd mam zbiorowe podejście do tematu.

Niestety bardzo trudno ich namierzyć. Nam to się nigdy nie udało, choć zawsze jacyś podejrzani byli.

U nas jak się wyprowadzają to tylko na tamten świat lub do DPS. Ci co tu mieszkają na stałe są starzy, reszta mieszkań jest wynajmowanych. Zresztą to była bardzo leciwa wersalka jeszcze z czasów PRL. Tak ciężkie, ale mamy 6 wind. Poza tym wynosił ją członek ekipy remontowej, taki ze 150 kg wagi i 2 m wysokości. Dla niego była lekka jak piórko. Szykują mieszkanie po nieboszczce pod wynajem. Tak to wygląda.

Ma to sens jak małe to mniej śmieci. U nas dzisiaj ktoś wyrzucił starą wersalkę, a to oznacza zazwyczaj, że ktoś inny umarł.

@iwonaroma Bawiliśmy się tak w przedszkolu. Zawsze wyszło co innego na końcu niż zostało szepnięte na początku, a ja się tak starałem by nie przekręcić. A swoją drogą pouczająca rozrywka.

Tak mam okna na wschód... wysoko Ja codziennie widuję kilkadziesiąt. Mieszkam w centrum Warszawy.

@befana_di_campi Rzadko teraz poruszany temat w poezji. Chyba pierwszy wiersz o Sądzie Ostatecznym jaki czytam na tym forum.

Mogła by być też rozsądna terapia dla pokolenia płatków śniegu.

@andrew Dowiedzieć się kim jesteśmy nie jest łatwo. To jak podróż do raju przez całe życie.

@koralinek Teraz o 4 jest już widno. Ładnie słońce wschodzi na pomarańczowo. Mam okna na wschód w wysokim bloku z panoramą na całą Warszawę.

Polecam się.