Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rafael Marius

Użytkownicy
  • Postów

    7 717
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    66

Treść opublikowana przez Rafael Marius

  1. @ja_wochen Dziękuję za sympatię i zainteresowanie.
  2. @iwonaroma Miłość łagodzi obyczaje.
  3. @Leszczym Wiesz dlaczego punki noszą irokezy? Wzorują się ma Indianach, którzy takie mieli. A co od nich biorą? Odporność na ból ćwiczoną od dziecka. Tego symbolem też jest taniec pogo, gdzie bólu nie brakuje, gdy zaczynasz, a potem się uodparniasz. Wśród ludów pierwotnych próg bólu fizycznego i psychicznego jest dużo wyższy niż u nas. Zatem im te choroby, aż tak bardzo nie przeszkadzają, jak to by było w naszym przypadku. Mają też dużą wyższą energię życiową. Coś takiego jak depresja tam nie występuje.
  4. @Leszczym Ja wszystkich ludzi postrzegam jako ofiary z wyjątkiem ludów pierwotnych, żyjących w takich obszarach świata, gdzie jeszcze system nie sięga. Wierzę, że za górami za lasami jeszcze tacy są, którzy nie dotknęli nigdy plastiku, jakkolwiek go rozumieć.
  5. Przypomną sobie, gdy przejdą na drugą stronę życia.
  6. @egzegeta Zgadzam się z Jackiem.
  7. Jak dla mnie system to samo nakręcający się mechanizm, bestia stworzona w starożytnym Babilonie, która i bez ludzi sobie poradzi. Do tej pory to my byliśmy jego trybikami (z małymi wyjątkami), ale wkrótce lepiej będą służyć mu roboty. Zatem niewolnicy przestaną być potrzebni i zostaną usunięci.
  8. @Leszczym Skoro się obracał w środowisku punków w latach 80 to dobrze wiedział czym jest kapitalizm i w co wchodzi. Ta subkultura powstała w Anglii i od samego początku była antykapitalistyczna. W Polsce punki walczyli z komuną, bo u nas akurat wtedy taki system był, ale to nie znaczy że popierali kapitalizm. Nikt z nas tego nie robił. Wszyscy wiedzieli, że gdyby wybory miały coś zmienić to by ich nie organizowano. To dotyczyło również tych z czerwca 1989.
  9. @Wiesław J.K. Dziękuję za serduszko i zajrzenie.
  10. Odbieram jako wywianie przez czynniki zewnętrzne ze strefy komfortu, a bardziej dyskomfortu.
  11. @Leszczym Nie znałem go osobiście w latach 80tych. Nie pochodzi z Warszawy, nie należał do naszego środowiska. Jego zespół powstał, gdy ja byłem już rasta i z punkami miałem niewiele wspólnego Być może on nigdy punkiem nie był a grał jedynie taką muzykę, bo mu się podobała. To nie miał co zdradzać. Wielu takich było co tylko z nami sympatyzowali, inspirowali się naszą subkulturą..
  12. Na pewno w czasach kiedy trudno było o dobre jedzenie bardziej niż teraz.
  13. @Starzec Moja babcia zawsze mawiała. Przez żołądek do serca.
  14. A ja nie mogę się doczekać kiedy odfrunę z tego ziemskiego padołu.
  15. @Waldemar_Talar_Talar Jak świetlik na łące pełnej kwiatów.
  16. @Angelika2929 Lepiej bym tego nie ujął. Dodam jeszcze iż wraz z kolejnymi doświadczeniami stajemy się zazwyczaj nieco mądrzejsi i sprytniejsi w doborze partnerów i każdy kolejny zbliża nas do upragnionego celu. Może bliżej prawdy będzie gdy powiem. Dwa kroczki do przodu, a jeden do tyłu. A wiele też zależy od tego kim sami jesteśmy, z czasem wciąż inni. Oby dojrzalsi.
  17. Ładnie to ujęłaś. Pozostaje się tylko zgodzić. Różnorakie konteksty to moje klimaty. Miałem tu właśnie na myśli fakt iż rola kochanka w teatrze życia może być zagrana przez innego aktora. Kto wie może nawet lepiej?
  18. @Waldemar_Talar_Talar Też napisałem o kole czasu. Może jutro wrzucę na forum. Pora odpowiednia.
  19. @Angelika2929 Nie ma ludzi niezastąpionych.
  20. Ta piosenka jest o nim stworzona przez dawnych kolegów z zespołu, którego był liderem, ale nie tylko o nim, również o wielu innych byłych punkach, którzy odeszli daleko od swoich ideałów, Szerszy problem wielu Polaków z tamtych lat.
  21. Na zewnątrz wieje chłodem, jakkolwiek go rozumieć.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...