Kwiatuszek

@Rafael Marius Ciekawy wiersz:-) Nieraz w życiu lepiej radzą sobie Ci, co mieli gorsze oceny.

@Rafael Marius Tak, zgadzam się. W sumie ten nasz brak czasu, może być po prostu wymówką. Szybciej - wygodniej. Trzeba się zabrać za ogródek:-)

@Rafael Marius Tak byłoby idealnie, tylko skąd czas na to wszystko?

@Kwiatuszek @A-typowa-b @Sylwester_Lasota Dziękuję za czytanie:-) @Rafael Marius Teraz jest za dużo to fakt, ale jakość pozostawia wiele do życzenia. Wszystko smakuje na tzw." jedno kopyto" .

@Rafael Marius Pamiętam tamte czasy, a czekoladki dzieliło się nożem żeby się z rodzeństwem podzielić. Dziękuję i pozdrawiam! @Tectosmith I zdrowo;-) Dziękuję Ci za czytanie! Miłych snów:-)

@Kwiatuszek @Asia Rukmini@Łukasz Jasiński Dziękuję:-) Pozdrawiam! @Jacek_Suchowicz Dziękuję, bardzo fajny wierszyk:-) Pozdrawiam!

Smak tamtych pomarańczy, jak żywy mam w pamięci. Może dlatego ich brak, tak bardzo dziś mnie dręczy. Truskawek też zabrakło lipcem słodko pachnących. Czereśni rubinowych... Zostań, choćby niechcący. Ciągle na ustach słodycz lecz tylko wymyślona. Przewracam kartkę dalej, tam nadal pusta strona.

@Tectosmith Piękna refleksja Orchidei. Czytałam kilka razy, niesamowity przekaz! Bardzo mi się podoba!

@tomass77 Bardzo ładna piosenka. Pozdrawiam!

@Starzec Bardzo ładne:-)

@Rafael Marius Dziękuję za serduszko:-)

@Franek K A tak też myślałam, żeby poprawić;-) Dziękuję, pozdrawiam! @Leszczym Dziękuję, miłego wieczoru:-)

@Tectosmith Dziękuję:-)))) Pozdrawiam! @Manek To też moja ulubiona bajka a Prosiaczek idolem:-)))) Dziękuję za serduszko i poradę. Faktycznie brzmi trochę nie tak. @violetta Dziękuję serdecznie! Pozdrawiam! @andrew Dziękuję serdecznie, pozdrawiam! @Kwiatuszek @ais @Ewelina @bajaga1 @Łukasz Jasiński Dziękuję Wam serdecznie! Pozdrawiam!

Kroczę z Tobą wciąż przez życie i nie kocham Ciebie skrycie, lecz otwarcie to ogłoszę: tylko Ciebie w sercu noszę. Jak Prosiaczek za Puchatkiem, nawet, gdy pogoda w kratkę. Wiernie wciąż za Tobą depczę, choć na piętę też nadepnę. Nieraz jesteś Kłapouchym, mówię do Cię* - a Ty głuchy i wybaczam tą głuchotę, gdy się weźmiesz za robotę. Chcę mądrzejsza być od sowy, czym przyprawiam Ci ból głowy. Leczę później te boleści, na sumieniu mieć Cię nie chcę. Gdy zamienisz się w Tygryska, uśmiech moja twarz odzyska. Lubię brykać z Tobą żywo, jeśli lwią nie straszysz grzywą. Mój Tygrysku, Lwie co ryczy dziś Prosiaczek Tobie życzy: by ta miłość wiecznie trwała, nasze serca rozgrzewała.

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo smutne, ale piękne zarazem...

@Andrzej_Wojnowski @A.Rukmini Dziękuję za serduszka! Pozdrawiam!

@Manek Ciekawie jak zawsze:-) Pozdrawiam!

@Tectosmith Bardzoooo dobry wiersz, mocny przekaz! Jestem pod wrażeniem i to wielkim! Dużo weny życzę! Miłego dzionka:-)

@Tectosmith Dziękuję Ci bardzo za miły komentarz:-)

@violetta Dziękuję bardzo! Pozdrawiam! @Rafael Marius Sądzę, że chyba prędzej niż się spodziewamy. Koty nigdy się nie mylą:-))) Dziękuję! @Kwiatuszek @Marianna_ @kwintesencja Dziękuję serdecznie! Pozdrawiam!

Idzie wiosna, piękna wiosna, w koszyku ma kwiecie. Delikatnie rozsypuje, wiatr ich woń rozniesie. Swoim tchnieniem pomaluje wyblakłe już łąki. Pod błękitem dachu świata, zabrzmią znów skowronki. Za dnia soczystą nadzieją obudzi co żywe. Wszystko co martwe, roztopem w dolinach popłynie. Będzie wiosna, piękna wiosna dla tych, co przetrwali. Nie ulękli srogiej zimy. Zapachnie fiołkami.

@Ewelina Bardzo ładne! Pozdrawiam!

@Adriana Gawrysiak Dokładnie tak, powinniśmy podążać za swoimi marzeniami a nie stawać się kimś innym by kogoś zadowolić. Fajne, mądre. Pozdrawiam!

@Rafael Marius Dziękuję serdecznie! Pozdrawiam! @Leszczym Dokarmianie ptaków to bardzo miłe zajęcie:-) Dziękuję i pozdrawiam! @Waldemar_Talar_Talar Wróbelki to bardzo sympatyczne ptaszki:-) Dziękuję! @Tectosmith Dziękuję, również miło czyta się miły komentarz:-) @Kwiatuszek @Vito35 Dziękuję serdecznie! Pozdrawiam!

W krzakach przy latarni mieszkały wróbelki. Choć były tak małe, harmider był wielki. Ćwierkały radośnie od ranka samego. Każdy dla każdego był świetnym kolegą. Kąpały się razem w tej samej kałuży. Jedzenie dzieliły, bo każdy zasłużył. Nie lubiła wróbli papuga zazdrosna, która wyglądała z pobliskiego okna. Kolorowe piórka gładziła co rano, pogardliwie patrząc na zgraję zszarzałą. Śpiewała tak pięknie jak majowy słowik, lecz nikt na koncerty nie zechciał przychodzić. Wszystkich pochłonęło oglądanie wróbli. Kąpiąc się w kałuży wyglądały cudnie! A papuga w klatce niczym jakaś dama, słowikowe pieśni wyśpiewuje sama.