Giorgio Alani

@FaLCorneL Dziękuję za miłe słowa i również pozdrawiam

@violetta Chwali się taką postawę

@Rafael Marius Ostatnimi czasy minimalizm staje się coraz bardziej popularny. Ja również staram się nie otaczać zbyt wprzewielomadmiotami. Zanim cokolwiek kupię, zastanawiam się, czy aby na pewno jest mi to potrzebne. Jeżeli chodzi o konsumpcjonizm oraz współczesne społeczeństwo kapitalistyczne, polecam obejrzeć film "Fight club". W interesujący sposób pokazuje on, jak obecny system stara się sprzedać ludziom różne produkty, obiecując przy tym wizję lepszego i pełniejszego życia. Poza tym w produkcji zdemaskowana zostaje płytkość takiego stylu życia oraz recepta na to, jak należy z nim walczyć.

Na płaskim ekranie Wciąż się pojawia Byś zmienił swe zdanie O kupnie iPada Gdy wyjdziesz na spacer Ona pójdzie z tobą Na wielkim billboardzie Świecąc nową modą Zechcesz film pooglądać I się zrelaksować Objawi się znowu Nie uda Ci się schować A gdy już będziesz zmęczony Ciągłymi jej wrzaskami O niesamowitych produktach Wraz z niskimi cenami O kremie Co odejmuje lat O telefonie Bez żadnych wad O koszulce Dodającej szyku O suplementach Zapobiegających tyciu O słodyczach Umilających chwile O napojach Idealnych na grille W końcu ulegniesz I pójdziesz z torbami Otaczając swe życie Niepotrzebnymi gratami.

Zmęczenie jak przez słomkę Wysysa ostatnie chęci do życia Chciałoby się zamknąć oczy I zapomnieć o powinnościach bycia W końcu ma się dzień cały Rosa jeszcze nie obmyła trawy Aż człowiek tak leży i leży Czekając od strawy do strawy "Warto było wstawać?" Myśli wciąż drążą pytanie Zza rogu słychać głos "Rusz dupę i wyciągnij pranie!"

@FaLCorneL @Łukasz Jasiński Nie spodziewałem się, że z mojego wiersza powstanie tyle różnych kombinacji. PS Dziękuję wszystkim za komentarze

A NA NAS Spadło całe nieszczęście Niczym żelazne kajdany Owinęło nam ręce A NA NAS Wiał beztrosko wiatr Jednak wszystko runęło Jak zwykły domek z kart A NA NAS Miał czekać świat Teraz wiem, że to mżonka Tyle zmarnowanych lat A NA NAS Znów się krzywią tłumy Pragnęliśmy sławy Ale brak nam dumy A NA NAS Nawet szkoda słów Więc się streszczę Brak: pracy, domu i 5 stów A NA NAS Przyszła już pora Mamy dość użalania Ta taktyka jest chora.

Dożywotni wyrok Na życie Każdy niewinny (ile osób tak mówi - nawet nie zliczę) Kara to niełatwa Jak coś się nie psuje To wszystko się gmatwa I tak w kółko Zamknięci w celi Własnych ograniczeń Nie mamy nadziei Na odzyskanie wolności Więźniowie ciała I umysłu Bez żadnego pomysłu Na ucieczkę Pogodzeni z losem Czekamy Bo z każdym oddechem Zbliża się koniec odsiadki Nasze ciała Wyniosą następni więźniowie A świat będzie milczał Nikomu o nas nie powie.

@JuliaKoszal Zdarza mi się postrzegać sen, jako krótką śmierć, po której ożywamy na nowo. Dziękuję za miłe słowa i również pozdrawiam

Interesujące spojrzenie na śmierć. Ja postrzegam ją bardziej jako wkroczenie do stanu zupełnego braku świadomości. Wydaje mi się, że śmierć jest obecnie tak popularnym motywem dlatego, że to jedna z niewielu rzeczy, nad którą ludzie nie mają jeszcze kontroli. Poza tym śmierć przypomina każdemu z nas, że wcale nie jesteśmy lepsi od innych. Ostatecznie wszyscy skończymy tak samo. Możnaby to nazwać kwintesencją równości pomiędzy wszystkimi żyjącymi istotami.

@Rafał_Leniar Podoba mi się

@Rafael Marius Coś w tym jest. Życie jest zawsze nieprzewidywalne. Śmierci spodziewa się każdy z nas.

Ciemna noc Spraw stos Do poukładania w głowie I ta ciągła myśl o śmierci Wokół się kręci Może jak zasnę - zapomnę Zimno i pustka Cicho mnie muska Czuję jej rękę na krtani Wolałbym iść już spać Lecz ta niepewność i strach Nie pozwala zamknąć powiek.

@violetta Interesujące spostrzeżenie.

@koralinek Ten wiersz kojarzy mi się z jednym z odcinków netflixowego serialu "Czarne lustro" (jego tytuł to "Nosedive"; 1 odcinek 3 sezonu). Nie wiem, czy go oglądałeś, ale polecam się z nim zapoznać. W dużym skrócie, prezentuje on świat, w którym ludzie oceniają siebie nawzajem poprzez przyznawanie gwiazdek. Im więcej ma się gwiazdek, tym jest się bardziej cenionym w społeczeństwie. Z tego powodu ludzie bez przerwy starają się zdobywać nowe gwiazdki. Żyją bardziej dla innych, niż dla siebie samych. To chyba jeden z najbardziej przytłaczających odcinków "Czarnego lustra" (przynajmniej w mojej opinii). Wydaje mi się, że wynika to z tego, że jesteśmy coraz bliżej życia właśnie w takim świecie (o ile już w nim nie jesteśmy).

Nie mam pomysłu na wiersz Oby to miało jakiś sens Już 15 minut coś piszę Bez skutku Leżę i wciąż kreuję Przez ten wiersz zaraz zwariuję Liczę na trochę weny W smutku Pomyślę jeszcze chwilę Przecież to mnie nie zabije Może pomoże mi odpoczynek W ogródku Odrobina zamyślenia Nie mam zbyt wiele do powiedzenia Pragnę napisać wiersz Po ludzku Zaczyna mnie to dołować Ale nie będę głowy w piasek chować Spróbuję Po malutku A oto wynik mych starań Jeśli uznasz, że to nie banał To dziękuję Byczku.

@Marek.zak1 Słuszna uwaga.

Coś rozprasza moje myśli Jakiś krzyk Wewnętrzny głos Pragnie ogarnąć mój umysł I duszę Którą sprzeda Za marną cenę Walka ta trwa niezmiennie "Ja" kontra "ja" A nagrodą jestem Ja Ten prawdziwy Ja Stawiający opór A nie krzywiący kark Nie potrzebuję sojuszników Muszę zabić część siebie Aby dalej móc być (o)sobą.

Jak co dzień siedzi i coś gryzmoli Zapatrzony w Tolkiena Mówi, że mógłby to robić do woli Chyba, że przejdzie mu wena Strona po stronie się zapełniają Czyżby wybitne dzieło? Lecz zaraz, zaraz; coś tu nie gra Gdzie fabułę wcięło? "Chleba z tego nie będzie" Pomyślał sobie (i szczerze mówiąc, nie był w błędzie) "Nie samym zasiłkiem żyje człowiek" Jak mawiał starożytny mędrzec Roboty szukać nie chciał wcale Choć żona mu kazała Co nie powinno dziwić Dwójka dzieci do utrzymania (a ona kokosów nie zarabiała) Co było dalej? Sam nie wiem Lecz główna myśl jest taka Bycie artystą To nie jest żadna praca.

@tramwaj63 Myślę, że utwory Kafki jeszcze nigdy nie były tak aktualne, jak we współczesnym świecie.

@tramwaj63 Pisząc ten wiersz nawet nie myślałem o "Procesie". Twoje przemyślenia wydają mi się bardzo interesujące. Patrząc na cały utwór z innej strony, rzeczywiście można odnieść wrażenie, że opisany w nim świat jest jakby wyjęty z dzieła Kafki.

@violetta Na Lubelszczyźnie.

Bezkresna przestrzeń Niedająca wytchnienia Wszechstronna zieleń Łagodząca zmartwienia Pokój niesie ludziom (i nie tylko) wszem W środku jakby niepojęta Stoi? Siedzi? Dusza ziemi lekko spięta Czuwa sama uśmiech... znaczy smutna Czemu smutna? Bo CO2, plastik i te sprawy.

@Rafael Marius Interesujące spojrzenie, z którym w pełni się zgadzam. Pozdrawiam

@koralinek Aż nie wiem, jak to skomentować. Bardzo prawdziwe (niestety).