staszeko

@Franek K Powyższy problem można łatwo rozwiązać: oświadcz się dziewczynie z tej samej ulicy, ale traktuj ją, jakby była z Patagonii. 😊 Dziękuję za przeczytanie i komentarz. 🙏

Dziękuję za szczegółowe wyjaśnienie. Obserwując powstawanie różnych nazw mam przeczucie, że czasem wkrada się przypadek, niedokładność — na przykład moje nazwisko jest zniekształconą formą nazwiska dziadka, bo urzędnik źle zapisał w świadectwie. Podobnie z historią Wiślan i Polan (czy Goplan?) — jak było naprawdę nigdy się nie dowiemy, bo przylatują Langoliers i zjadają przeszłość, żeby nowe pokolenia nie miały zbyt wiele na głowie. Jakakolwiek geneza, Małopolska to piękna nazwa, bez której Wielkopolska nie byłaby całkiem na miejscu. Pozdrawiam serdecznie. 😊

Dobre, bo całą treść można ogarnąć w jednej chwili i zadać sobie pytanie: co autor chciał przez to wyrazić? Pozdrawiam. 👋

Nie wiedziałem, że picia można się nauczyć, a później oduczyć, ale widocznie można. Znałem jednego co pił dla towarzystwa, a gdy towarzystwo go znudziło, pić przestał i wówczas jego życie utraciło sens. Czyżby odrzucenie rzeczywistości, potrzeba zaczynania od nowa, wyboru innej drogi? Jest w tym wierszu coś, choć trudno powiedzieć, co takiego naprawdę. 🙂

To wielkie szczęście być pochowanym w tej samej ziemi, która nas wydała. Podoba mi się, że kochasz i doceniasz rodzinne strony, oraz potrafisz pisać o nich tak pięknie i zajmująco. Mam pytanie: Czemu Małopolska nazywa się Małopolska? Czy dlatego, że jest nieduża obszarem, czy może mniej polska, bardziej na przykład węgierska lub ukraińska, czy może z innego powodu? Pozdrawiam i zachęcam do publikacji podobnych tekstów. 👍

Miała misia, ale chciała chłopaka Miała chłopaka to zechciała męża A jak miała męża to zapytała: Co złego z misiem? Wszystko w życiu kręci się w kółko — świetnie to pokazałaś. 👍

Mądrej głowie Dość po słowie A co dla nocnej zmiany? 😊

Przypomniało mi piosenkę zespołu Kiss: Zostałem stworzony by cię kochać A ty, żeby kochać mnie I nie mogę się tobą nacieszyć I chciałbym tylko wiedzieć: Czy możesz mieć mnie dość? Pozdrawiam. 🎶🙂

Ale zmysłowe… Nie miałem pojęcia, że coś takiego można przeżyć, cóż dopiero zatrzymać w słowach. ✨

Efektowne przeskoki myśli i uczuć, czyli poezja w najlepszym wydaniu. 👍

Świetne przejście do angielskiego, który już za kilka lat będzie w Polszcze językiem urzędowym. 😜

Człowiek też rodzaj dzbana z różnej gliny ulepionego: z upływem czasu coś innego się urywa, aż zostaje pusty dzwon i głucha cisza w środku. Nie rozdzielałbym tylko duszy od ciała, bo są to dla mnie dwie rzeczy nierozerwalnie powiązane: nie ma jednej bez drugiej. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że jest w nas mimo wszystko coś wiecznego, doskonałego, coś co nigdy nie zaginie. Przepiękny wiersz. 💜

@Klip Tym bardziej nie ma uzasadnienia w przypadku Mozarta. Wiele osób w swoich wypowiedziach powiela dylemat przedstawiony tak interesująco w sztuce Petera Schaffera Amadeus, zekranizowanej później przez Miloša Formana: Czemu Bóg wybrał za swój instrument nieprzyzwoitego, zepsutego bachora? Ja sam czytając listy Mozarta pisane do rodziny i znajomych padłem ofiarą tej teorii: Starałem się doszukać jakiejś wiekopomnej prawdy, receptury na tworzenie rzeczy nieśmiertelnych i doskonałych, poradnika jak wyhodować geniusza, a znalazłem w tych listach jedynie mnóstwo prozy, zwyczajnych, przyziemnych obserwacji: kto z kim siedział przy stole, jak był ubrany, co jadł i czym miał wyłożone siedzenie w powozie. Życie lubi być przewrotne i płata figle. 😉

Tak, niebo było nasze, tylko żeśmy o tym nie wiedzieli. Dziś mrok skrył niebo, dlatego tak wyraźnie je widzimy. Przypomniałeś kolejny raz: żeby coś docenić, trzeba to utracić. 💜

@Klip Amadeus Formana to znakomity film, który przybliżył postać Mozarta bardziej niż inne media. Lecz jak każdy film: dramatyzuje, przejaskrawia, dla uzyskania efektu. Ale nawet w tym filmie: cóż takiego wyprawia Mozart, czego nie robią współcześni młodzieńcy? Obmacuje narzeczoną pod łóżkiem? Gra z nią w półsłówek: Leck mich im Arsch. Toż w porównaniu z dzisiejszym zachowaniem, Mozart był świętoszkiem. Przeprosiny w pełni zaakceptowane; również przepraszam, jeśli byłem zbyt ostry w krytyce. 🙏

Ciekawy temat w żywiołowym ujęciu, czuć emocje i głębię myśli, ale szczegóły można doszlifować. Na przykład: chaos i symfonia to przeciwstawne formy symfonia instrumentów — cliché, bo symfonia to współbrzmienie instrumentów, nawet jeśli są to głosy. niezrozumiałą symfonię zgiełku Pozdrawiam. 👋

Absolutna bzdura. Przeczytałem wszystkie listy pisane przez Mozarta w przekładzie Ireneusza Dembowskiego (ISBN 83-01-10840-1), ale nie znalazłem w nich niczego, co by potwierdzało powyższą tezę. Owszem, Mozart pozwolił sobie na skatologiczny humor w kilku listach do swojej kuzynki Marii Anny Tekli, lecz to nie jest objawem żadnej patologii. Nawet ojciec Mozarta, człowiek na co dzień dość poważny i surowy, użył podobnych wyrażeń w jednym z listów. Pisząc tego typu brednie zapominamy, że Mozart nie miał normalnego dzieciństwa, bo od wczesnych lat podróżował, zachwycał popisową grą cesarza, papieża i innych możnowładców, zaczął komponować mając 5 lat, napisał pierwszą symfonię w wieku 9 lat, pierwszą dużą operę trzy lata później; być może te listy to podświadoma tęsknota za czymś, co go ominęło. Tu nie chodzi o Mozarta, tylko o nas — nie potrafimy oddzielić genialnego artysty od jego sztuki; zbyt często zapominamy, że w życiu codziennym był zwykłym człowiekiem, nie pozbawionym ludzkich słabości. Radzę lepiej się zapoznać z życiorysem Mozarta, zanim przytoczysz kolejny sensacyjny artykuł jedynie wykorzystujący popularność tego kompozytora. Pozdrawiam i mam nadzieję, że poziom Twojej twórczości prędko się podniesie. 🙂

@WiechuJK Mówiąc to zaczęła wyjadać z talerza tygrysie krewetki, kawałki awokado i manga pokrojone w drobną kostkę. Kiedy skończyła, popchnęła talerz w jego stronę, ze skromniejszym wyborem liścia sałaty, posiekanej drobno kolendry i kilku ćwiarteczek limony ociekających miodem. Z mojego opowiadania Terapia. 😊

Proste, ale jakże prawdziwe i budujące. 👍

Całkiem niezłe jak na debiut. Najlepiej się udała druga strofa. 👍 Pozdrawiam. 🙂

Dziesięć kilometrów poniżej Port Hills poruszyła się jakaś skała. Dziesięć kilometrów to niewiele: odległość z katedry w cenrum miasta do wierzchołka Mt Pleasant, powiedzmy, czy do plaży w New Brighton, ale żaden człowiek nigdy nie przebył tych dziesięciu kilometrów. Ani słońce. Tam, w dole, nie ma nic, co może odróżnić noc od dnia lub stulecie od następnego. Joe Bennett — 'Earthquake'

Herbata imbirowa moja ulubiona Wypijam cztery kubki dziennie A widok kwiatów powalił mnie z nóg W górskim kurorcie Ubud

Jedzenie jest kolebką każdej kultury — na pusty żołądek to żadna poezja. 😊

Przeczytałem i już niczego się nie boję. 😊 Ten wiersz psycholog powinien czytać swoim pacjentom — efekt murowany. 👍

Dlatego bociany i inne mądre stworzenia odlatują do ciepłych krajów, gdzie słonko przygrzewa okrągły rok. 🌻😊