Corleone 11

@Somalija Prostota rymu zdaje się być faktem. Natomiast jego odbiór to sfera osobista czytelnika. Pojedynczy rym w białym wierszu jednym zaburza poczucie ładu, innym nie. Inwersja, która sama w sobie jest "nie bardzo" ? , w tym wypadku nie pomoże, gdyż wtedy "różem" stworzą tym z "bliże". Może zatem najlepszym rozwiązaniem będzie pozostawienie zwrotki taką, jaką ją napisałaś. Tym bardziej, że Twój Wiersz już zaistniał jako poetycki byt w Twojej świadomości i w świadomościach forumowiczów. Niedzielne pozdrowienia.

Zwróciwszy po raz kolejny dodatkową uwagę legionistów wypowiedzeniem słów w ich ojczystej lingua, Zwisający rozpostarł ręce teatralnym gestem, po czym wykonał w powietrzu pełne salto. Powoli i etapami, zupełnie jakby takie jego wykonanie było czymś calkowicie zwyczajnym. Jakby zatrzymywał się przed niewidzialnymi progami. I jakby odbijał się od nich, by wykonać następny ruch. Skończywszy je, Zręczny wisiał przez chwilę nieruchomo, jak gdyby oczekując aplauzu. Po czym opadł z gracją na ziemię, ponownie uśmiechnął się szeroko i zatupał. Lekko. - Toga! - rzucił w przestrzeń, jakby wydając polecenie niewidocznemu słudze. W powietrzu za nim pojawił się zażądany materiał, który sam z siebie, niczym inteligentny, okrył go i udrapował się na nim we właściwy sposób. - Ha - zaczął, odpowiadając na questio, którego myślący inaczej żołnierz nie zdążył zadać. - Jak to robię? Jak to się dzieje? Jak to możliwe? - wyliczał z siebie kolejne pytania, czytając je w umysłach legionistów. - Vobis dixi ego, possum facere omnia. - Bo widzicie - dodał, przeskoczywszy z prawej stopy w lewo, zrobiwszy obrotowy ruch przedramionami niczym w dziwnym, nieznanym im tańcu, a potem z lewej stopy w prawo. - Wszystko jest energią, tylko w różnych formis. Nawet materia jest energią, tyle, że zagęszczoną. Ergo: wszystko, co istnieje, jest ze sobą połączone. Ens omnis cum ente omne. Wy ze mną, ja z powietrzem. Czyli z tym, czym oddychasz - wyjaśnił szybko widząc, że ów wolniej myślący nie nadąża za treścią jego słów. Zrobił chwilę przerwy, by tamten mógł odetchnąć. - Videte - powtórzył, po czym zaczął wykonywać chwytające ruchy, jakby łapał coś dla nich niewidzialnego i wyciągał to coś z powietrza, a potem koliste jednocześnie obu dłońmi, zupełnie jakby łączył pochwycone i kleił z nich - lub może raczej utaczał - coś okrągłego wielkości piłki do harpastum. Zaskoczeni, a teraz również zaciekawieni, zapominając o dotychczasowym wszystkim, patrzyli, jak odległość pomiędzy wciąż poruszającymi się dłońmi Żyjącego rośnie stopniowo, tak jakby to, co kształtował, stawało się coraz większe i większe. Wreszcie skończył. - Habetis! - wykonał gest, jakby podrzucał coś i łapał kilka razy, po czym zamachnął się, niczym rzucając owym czymś w inteligentnego inaczej. Ale, jak się okazało - i jak już wiedział - odpowiednio spostrzegawczego i szybkiego. Ni stąd, ni zowąd na piasku pojawił się okrągły, szybko przesuwający się cień, a w chwilę potem w powietrzu zmaterializowała się skórzana piłka. Odpowiednio duża i twarda, jak przekonał się legionista, gdy trafiła go, aż zgiął się wpół, łapiąc ją i przyciskając do siebie. - Habeo - zaskoczyl sam siebie, gdy niepewnie uśmiechnął się do Rzucającego. Nie bacząc na to, jak zareaguje bądź co powie na to dowódca. - Habes - potwierdził Zagadnięty. Po czym powtórnie rozłożył ręce w teatralnym geście, jakby nic nie mógł poradzić na swoją wszechmoc. Wzorem żołnierza uśmiechnął się. Nieco bardziej pewnie. - No sami widzicie... Voorhout, 16.01.2022

Mimo "zgrzytu" wywołanego przez prostotę rymu "lśnienia/dnienia", "schody..." podobają mi się. Zatrzymują "kropla ciebie", "bycie niedosytem" i "mątwa wchłaniająca niebo". No i pointa?. Weekendowe pozdrowienia.

Gdyby Nefertari była literatką, nie powstydziłaby się Twojego opowiadania. Tym bardziej, że zapewne znane jej było zarówno słowo "bateria", jak i jego materialny odpowiednik. ? Nie ma jak poetyckie - i jak prozatorskie też - wibracje. "Tak!" trzymać. I "Tak!" pisać. Sobotnie pozdrowienia.

No pocieszny utwór napisałeś. ? A nawiasem pytając: jakie absurdalizmy masz na myśli? Pozdrowienia.

Proszę bardzo. ? Odnośnie do podwójnego "sobie" - skoro taka jest Twoja intencja i taki pomysł - napisz: "sobie siedzę i sobie marzę". W ten sposób podkreślisz ego nie sprawiając wrażenia błędu/przypadkowego powtórzenia. I jeszcze jedna uwaga. Porządkowa. Stosujesz interpunkcję i związane z nią wielkie litery dość swobodnie - to znaczy raz tak, raz nie. Twój wiersz napisałeś lekkim, ale porządek powinieneś zachować. Dbałość o szczegóły świadczy o autorze. Prawda? ? Serdeczne pozdrowienia. P.s. Zapraszam Cię do lektury "Innego spojrzenia 6", właśnie zamieściłem.

Wypowiedziawszy te słowa, Człowiek Którego Nie Udało Się Zabić, zaczął - zawieszony, a może bardziej właściwie byłoby napisać "zwisając"? - odsuwać się od belek, do których przylegał. Po dłuższej chwili odstęp między nim a krzyżem stał się na tyle duży, że o jakiejkolwiek iluzji nie mogło być mowy. Dla żadnego z patrzących. Gdy odległość przekroczyła gradus, Niezabity zatrzymał się i zawisł w powietrzu nieruchomo. Uśmiechając się szeroko i mierząc legionistów drwiącowyzywającym spojrzeniem. Dziesiętnikowi wydało się, że na odmiennie inteligentnego Homo lste spojrzał nieco łagodniej. Widząc ich - nie bójmy się użyć tego słowa - wybałuszone ze zdziwienia oczy zaśmiał się po raz następny. Tak samo radośnie, jak poprzednio. - Dixi ego vobis? - zapytał, umilknąwszy. - Że mogę wszystko? Mówiłem, prawda? - po raz wtóry powiódł intensywnym spojrzeniem po nieco bardziej teraz skupionych twarzach. Uśmiechnął się lekko i znów wydało się dowódcy, że uśmiech ten skierowany został przede wszystkim do tego spośród nich, którego wielu spośród legionu nazywało idiota. Czasem prosto w oczy, czasem po kryjomu. Za plecami. - No to videte... Voorhout, 10.01.2022

@Leszczym Michale, ponieważ w wierszu nie przedstawiasz tez o monogamii/poligamii, proponuję zmienić tytuł. Zbędnymi są kropki po I, II i lll. Zbędne są również odstępy pomiędzy przedostatnią a ostatnią linijką w pierwszej i w drugiej zwrotce. Ponadto wybierz jedno "sobie" - przed albo po "siedzę", no i byłby wskazany myślnik przed "i dobrze". Fajnie napisane: lekko i z humorem. ? Serdeczne pozdrowienia.

Ach tak? ? "Świątek, Piątek czy Niedziela/Karuzela, karuzela" ????

Mam zatem nadzieję, że zaciekawią Cię również następne fragmenty. ? Dzięki wielkie za obecność, czytanie i uznanie. ? Serdeczne pozdrowienia.

Czyli podniesiesz oczy, gdy skończysz pracę. ? Mm, a co powiesz na "miłość odwrotnie spełnioną" zamiast "pięknego zła"? Ponownie proszę bardzo. Miło mi było u Ciebie gościć. ? Serdeczne pozdrowienia. ?

Ago, raz jeszcze wyrażę nadzieję, że Cię nie uraziłem. ? Chciałem zwrócić Twoją uwagę na to, co Ci przysłowiowo "uciekło", a co warto mieć przed oczami - ba, we krwi - pisząc. ? Napisałaś naprawdę dobry wiersz.? Ale można uczynić go jeszcze lepszym. ? Serdeczne pozdrowienia. P s. A dziś u mnie pochmurno ☁️☁️

Witaj. ? Wchodzimy tu na filozoficzny poziom rozważań. Poczyniłeś skądinąd słuszną uwagę, że "zło (...) poznało się na pięknie dawno temu". Dzieje się tak, ponieważ pochodzi z Najwyższego Dobra - Źródła wszystkiego. Ale czy przybrać oblicze piękna oznacza "stać się pięknym"? Pozdrawiam Cię serdecznie i, życzę dobrego Wtorku. ?

W takim razie Brawoo!! ? ??

@Somalija Ago, przejmująco zaczęłaś pierwszą zwrotką. Przepięknie wręcz. Czwarta cząstka jest również wysokich lotów. ? Jak to jednak ja, zaproponuję zmiany. Licząc, że nie będzie Ci przykro. Czwarty wers pierwszej strofy lepiej komponuje się z jednolinijkową zwrotką drugą - połącz je zatem w całość. Zło może być wielkie. Kuszące. Ba - ekscytujące. Urokliwe. Ale nie piękne. Zastosowałaś inwersję w "dziecię ludzkie" - w języku polskim przymiotniki umieszczamy przed rzeczownikami. Wybacz, ale sama "pierwota" nieco "zgrzyta"; w połączeniu ze "straszliwsza" jeszcze bardziej. Czy w trzeciej linijce kolejnej zwrotki chciałaś napisać "się"? Czy miało być "cię", jak w pierwszej? Cząstka o kieliszkach i bilansie pachnie nadsłowiem, "choć" również zdaje się być zbędnym. Wreszcie pointa. Czy nie wydaje Ci się być zbyt fizyczną wskutek użycia słowa "wrzenie"? Zaproponuj coś bardziej ulotnego. Metaforycznego. Albo zakończ seksualnie, niemal wprost: "czerwienią (domyślnie ust) znaczę napletek muśnięciem". To też będzie fizyczne, prawda. Ale w innym odcieniu znaczeniowym. Serdecznie Cię pozdrawiam. ?

Mm. Jak widzę, dbasz o zdrowie i formę.? Doskonale. ? Rower też niczego sobie.? Mogę spytać, cóż to za okolice?

Proszę Cię bardzo. ? A tu dzisiejsze poranne słońce nad moją okolicą

Oki, dzięki. Spieszę dodać to, co mi zaproponowałeś. Plus to, że "Im dłużej my przy piłce, tym krócej oni". Hurra! Mam angaż! ??

Teraz już słyszałem. Ale wiem od Kazimierza Górskiego, że "Piłka jest okrągła, a bramki są dwie". Czy to zwiększa moje szanse?

To gdzie się podział, wagaruje? ?

Miło mi, że propozycje zmian znalazły Twoje uznanie. ? Powiadasz, że zazdrośnice nie śpią? ??? Niech zazdroszczą ? ?? Proszę Cię bardzo. ? ??? Serdeczne pozdrowienia.

Aha. Bazyli, no to skład podany. ? Mam nadzieję, że cykl znajdzie Twoje uznanie. Wzajemnie życzę Ci wszystkiego najlepszego. ?

Dzięki Ci wielce ? Ha, również mam nadzieję na więcej serduch. ? Serdeczne pozdrowienia.

Pierwsza część nosi tytuł "Inna wizja" i jest też mojego autorstwa, tyle że pod innym nickiem - Michaił. Bazyli, z przyjemnością zapraszam Cię do lektury. I tak, słusznie zgadujesz: zamierzam napisać kolejne części. Pozdrawiam Cię noworocznie i serdecznie.

Dziękuję Ci wielce ? . Zapomniałem wcześniej dodać należne wyróżnienie, niniejszym to nadrobiłem. ? Miło mi, że Tobie jest miło, a okazję do wymiany myśli stworzyłaś swoim wierszem. Ponownie życzę Ci wszystkiego Super. ?????