Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Robert Wochna

Mecenasi
  • Postów

    720
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Robert Wochna

  1. @Witalisa dziękuję za pomysł… podziałałem @Domysły Monika miło mi i dziękuję
  2. zacznij malować obraz od bieli i czerni ciąg zdarzeń pastelami życie uzupełni weź sztalugę pędzel niezbyt duży krzywizna piękna odbija się w kałuży
  3. czas biegnie przed siebie tylko planeta kręci się dookoła kto błądzi kto wraca pamięta tylko droga
  4. jeden jest cień chociaż ma dwie twarze trzy po trzy plącze w czterech ścianach przykazanie piąte już po szóstej słońce czai się za siódmą rzeką nie ma w nim człowieka jeden jest cień na milon twarzy
  5. @Domysły Monika taki miał być … dziękuję @violetta dziękuję
  6. zaplotła się prawda nie w warkocze przecież w gęstym lesie pustych słowach w Internecie szukasz jej w potoku zdjęć postów głupoty gdzie każdy kłamie rachunek wystawia potem tik tak bije zegar jego serce tańczy miarowo tik tok krzyczy w sieci i świeci pustą głową idź zatem boso poczuj ślady ścieżki polnej ciesz się własnym życiem póki jesteś wolny
  7. @Poezja to życie jeśli mogę….? proponuję tak śnij o życiu jego tajemnicach nie patrz w neony na zbrukanych ulicach mieszkaj jak bezdomny w zrujnowanych sercach kamienicach
  8. @Waldemar_Talar_Talar dziękuję @Nata_Kruk dziękuję
  9. co widzę nie wiem powiedz mi zawsze masz rację chociaż nie mówisz od siebie słowa płyną szybciej niż rzeka kiedy zanurzam się w myślach co widzę nie wiem już nie chce słuchać tak niepewnie jest rysować we mgle własne ślady brzeg jest tak blisko chcę na nim odpocząć nie mogę płynąć z prądem trudno pozbierać wszystkie ziarnka piasku skrzyżować spojrzenie pytasz co widzę nie wiem zasłaniasz mi
  10. @Poezja to życie wkradła się literówka i niech dzieje się
  11. @Nata_Kruk refleksja? bunt? akceptacja?
  12. @Monia @Domysły Monika czy widać tęczę rozsypaną a może w całej okazałości
  13. @Poezja to życie enigmatyczne……metaforyczne…. świetne
  14. na przestrzał biegniemy już chyba nie gonimy wiatru tylko siebie prężymy się oby tylko przegonić kiedy zabraknie tchu nikt nie wie czujemy że jesteśmy z przodu raczej sami co przegapiliśmy własne brzmienie
×
×
  • Dodaj nową pozycję...