emwoo

@Antoine W uuuu, opowiedz coś więcej o tym porwaniu :) serducho dla Ciebie też! zaintrygowałeś mię ;) @[email protected] jej, Grzesiu - ale piękny clip, dziękuję :) jeszcze sobie przed snem zapodam ponownie, cud miód!

Sunę po Drogi Mlecznej pagórkach gdzie w błękitach planet księżyce w zamglonych wodach odbite na straży pływów stają patrzę jak wypiętrzone w płomieniach Słońce przestrzeń wkoło opiłkami złota odżywia wsłuchuję się w leniwe pomruki globu co to czynami swych mieszkańców obciążone pobłyskuje po wieki od wieków i sunę dalej poprzez meteorytów mżawkę by na supernowej spektakl zdążyć co to eksplozją w kosmicznym amfiteatrze zagra zachwytu pąkiem zakwitam gdzieś na nizinach gwiazdy co polarną się zowie na tej arenie życia grawituję na pajęczynie z nieziemskich chwil utkanej gdzie wszechświat w otoczkach gwiazd lewituje a wraz z nim my w strumieniu materii zaklęci wiatrem słonecznym oddychamy o świetlne lata od prawdy w sobie oddaleni w mgławicy pragnień zawieszeni i w galaktycznej kołysce grzywą swych istnień migocemy dłoń od łez mokrą wystawiając prosimy by próżni nigdy nie zaznać.

@huzarc a ja dostrzegam Twój pazurrrrek ? ale jest ładnie kulturą osobistą przypiłowany ... nie da się tak łatwo zdominować choć potrafi zachować klasę ?

@huzarc a to ciekawe, cóż za zgranie w czasie ? podświadomość to jednak szczwany lisek i ciekawy konstrukt. No i jakiż to dyplomatyczny z Ciebie Tytan .... ach och ?

@huzarc czy tu inspiracją było ostatnie "Starcie Tytanów" w którym brałeś udział? Boście się chopoki nieźle siłowali ? @huzarc to słowo "Lepszy" .... wielce wymowne ?

@huzarc obronią się, powiadasz? burger z muchomora też? ?

@huzarc Oj czarusiu ty ??? a wiesz, moje klopsy z wędzonego tofu i masła orzechowego robią furorę pośród mięsojadów ?

@[email protected] udziwniam bo i wiersz o dziwach jest przecie ? @huzarc szczypta magii specjalnie dla Cię i Twych siersciuchów piekielnych ? zamiast steku z krwistego dnia - wersja vege ?

@[email protected] nie Grzesiu, utworzyłam czasownik od słowa "świegot", a nie "świergot" :) celowy zabieg :) @[email protected] ale oczywiście dziękuję za radę :) pozdrawiaki

I odpięła się łatka wody puchową abrakadabrą opierzona w pęknięciu ciszy pieśnią waleni przyklejona w tej krainie gdzie niezachwiany horyzont lazurem głos swój przemilcza zaklęciem nam otwarty kuglami białoksiężnika wieszczy wprost z wody do lasów toni pieszczotą spływamy na muchomora dachu dziwami zasypiając odciskiem magii nad aureolą ducha szybujemy i na zwodzonej chmur kładce krasnoluda muśnięciem w falochronie światłości majaczymy łąkami ukrytymi w kwiatach świegoczemy nowiem zaklętym w księżycu kolędujemy. I jakby jaśniej? W tej krainie nie otrząśniętej z cienia.

@huzarc oż ty mój ulubiony mądraliński, no ? szach-mat w twoim wykonaniu doprawdy uroczy jest ?

@huzarc dzięki za długi komentarz ? tak, przekazałeś w tym wierszu to co zamierzałeś. a co do braku bruzd to śmiem polemizować ... ? twoje psy piekielne do utulenia, wyją aż huhu ♥️

@huzarc zgadzam się z przedmówcą :) skojarzył mi się z klimatem Baczyńskiego, z tym że ten jegomość żył w czasie wojny, ciekawi mnie zatem (lub smuci?) skąd ty czerpiesz inspirację ... jakiej "wojny" jesteś świadkiem? to musi być przejmujący światek skoro przewlekasz przez siebie takie obrazy :( @huzarc P.S mam na myśli ogólnie aurę jaką brzemieją niektóre twoje wiersze, a nie tylko tę konkretną pozycję :)

@huzarc o proszę jaki kolega frywolny, wieczorową porą ? a jak dotąd taki ugrzeczniony ? no i lody przełamane, a ponoć zimy nie lubi, ha?

@huzarc o żesz tyyy! Czuję się zdemaskowana ?

@[email protected] To on się bał, dasz wiarę? Niepojęte żeby wygniecionym skrzydłem uciekać przed tak uroczą niewiastą - z pazura powstałą ? yyyy ... z żebra znaczy się ?

Kobaltową bajką spływam po nieba witrażu Eden niosąc szafranowym blaskiem wiersza iskrzę półcień głaszcząc byś ty ranami spękany w splątanych gwiazd szerokich horyzontach zawrzał byś uzębionym rykiem warczał gdy w aromacie balsamicznych lasów jaguara godłem spływam kochając walcząc i prężą się cętki Uniwersum w konturze zatracone deltami rzek patrzę jak nagrobkiem łzawym przez myśli z bólu zgięte sączysz się w geniuszu planet drzazgą fałszywej miłości czasu pasma cerujesz w komnacie ułomnych wizji więdniejesz krzywizną luster wypluty w diamentowej rosy subtelnym wibrowaniu okruchem chleba ścieżkę uchylam i bezwarunkową jasnością dolinę kosmosu wygładzam byś skrzydłem wygniecionym w chwiejny lot wyruszył.

@huzarc ♥️ @Kot Mocium Kocie, toż to przecież komentarze nie mówią za wiele na temat wiersza, autora tudzież - stanowią raczej wyrwę do duszy komentującego ukazując co w nim uwiera, co już zrozumiane, a co jeszcze do utulenia ♥️ lektura uwita z komentarzy to uczta dla serca ?

@huzarc raczej nie komentuję wierszy innych ale dziś muszę interweniować: NIE JESTEŚ NIKIM :) :)

@[email protected] hihi dokładnie tak, Grzegorzu :) macham łapką na powitanie ;)

@huzarc zmarzłeś czytając? ;) znaczy perfekcyjnie oddany klimat skoro cię zmroziło :) zapraszam na Dolny Śląsk - za oknem -15'C hihi

@[email protected] wzajemnie ... Adamie :)

@[email protected] Ewo???

... zimowe dylematy ... Na dnie lodowej kniei z malachitowej zorzy wzrastasz w mróz polarnego Uniwersum odziany w sercu głębia co to całunem zimy wezbrała w oczach gwiazda śnieżno-listna talarkami puchu ujeżdżana srebrzy się na licu wina rumieńcem lądujesz wewnętrznego geniusza z masywu duszy strącasz krą z wolna rozcinasz obłok rosy na pasażu przeznaczenia wertepem wybrzuszony pod wiatr w poroża kołysce rogami renifera noc zaciskasz znakiem zapytania w poprzek stając a gdy siatka losu zarysem mruga w narożniku serca zasoby zwijając to w arktycznym osuwisku kopcem odwagi przycupnięty podbiegunową ławicą wzdychasz.

@huzarc jak zwykle piękny komentarz :)