Leszczym

Pewnego razu był sobie pewien kot. Ładny aczkolwiek trochę wyleniały, w zasadzie to słusznych rozmiarów. Spokojnie polegiwał, a to w jednym, a to w drugim kącie przezornie wysprzątanego domu. No ale. No ale właściciele kota się niepokoili, że nierówno leży, że miauczy zbyt głośno, że je za szybko i za dużo, że zbyt leniwie biega po ogrodzie, że za myszką to on wcale nie chce gonić, że dziwacznie łypie okrągłymi ślepiami, że i że. Na zamówienie do kota przyszedł treser i zwyczaje zaczął mu przestawiać. Że jak kot leży to tylko z łapkami pod grzbietem, że miauknąć owszem można, ale tylko trochę i znacznie ciszej, że nadmiar suchej karmy szkodzi na żołądek i samopoczucie, że po ogrodzie to trzeba śmigać żwawiej i zwinniej, że myszkę to koniecznie trza upolować, że spojrzenie wypadałoby przyoblec w łagodny ton, że więc i więc. Gdyby ten kot był człowiekiem to mówiłoby się, że pali za dużo, że alkohol wlewa strumieniami, że robić mu się nie chce, że w rodzinie rozgardiasz, że pełna niemoc, że że i że. Kot był jednak kotem, a zatem tresera słuchał się uważnie i ufnie. Dlatego zmienił swoje nawyki i wszystkie niewskazane zwyczaje, co nastąpiło w maju roku następnego. Tyle tylko, taka drobnostka, że przestał czuć się swobodnie we własnej, kociej skórze. Więc kot urządził bojkot. Bo i kot był to tylko. Łagodna, kocia pochwała subtelnego i racjonalnego konformizmu.

@Karina Westfall Dziękuję. Też mam wrażenie, że w całym tym wierszyku najbardziej udała mi się ostatnia zwrotka:) Ale żeby do niej dość musiałem przyjrzeć się dwóm "powiedzonkom" :)

@Poetica bardzo dziękuję moja Droga za ciepłe słowa. Mój wierszyk nie nakreśla odpowiedzi i nie wskazuje drogi, ale bardziej sygnalizuje co się dzieje;))

@jan_komułzykant słuszna uwaga chyba "contra legem". To prościutki wiersz prostej refleksji o łapczywości tu i teraz. Żyjmy dzisiaj i bądźmy uważni.

@Wątpiciel Wiesz, chyba masz rację. Podmienię te słowa ok i se. Nie mam nic im przeciwko, ale tak będzie właściwiej. Dzięki za opinię. Co racja to racja:)

Pytanie drobnego filozofa do połowy pełna, czy do połowy pusta postawione koślawo. Szklanka to jest za małe naczynie puste, czy pełne, zaledwie szklanka. Termos, wiadro, butelka są właściwszymi rozmiarami. Szklanka wody na starość Pomocna dłoń i czułe serce co poda. W porządku. A jak starości nie będzie? A jak ktoś woli sam sobie nalać? Co z kimś, kto słusznie przedkłada dzisiaj ponad jutro i pojutrze? Kreślimy zamiary, wymieniamy namiary, szukamy wymiarów, tracimy umiar, zapatrzeni w bezmiar przyszłości. Umieramy.

@Agrafka Agrafko dziękuję za komentarz. Po wielu przepracowanych godzinach można odnieść wrażenie, że wiersz się udał. Tak naprawdę sporo tekstów już napisałem o rozstaniu, bo tak naprawdę dwukrotnie mi się to przytrafiło. To we mnie trochę siedzi, ale zaczynam uciekać od tego tematu żeby nie być monotematycznym. Ja po prostu sobie tutaj idę, zapewne gdzieś donikąd. Polecam lekturę tekstu "Odeszłaś Moniko" na forum prozy:))

@Agrafka oj no patrz krócej i lepiej;))

@A-Z Sympatią do słowa. Zwyczajnie muszę coś od czasu do czasu napisać. Taki jestem. Od skończenia studiów nie potrafię inaczej:)

wieje wiatrem zawiewa za kołnierz żrący pełno wiatr ja piórkuję zawieja sypie śniegiem grudkowaty grudniowy wszędzie bielski śnieg hen śnieżyca hej zmierzam na przełaj pól i łąk wzdłuż i w poprzek zasp zasięg śniegu sięga po kolana przemaka but skarpety mokre spodnie zawilgocone zimno i obco aż nadto cisza milczę i milknę ładna piosenka grzęźnie w zmrożonym byle gardle dublują się kwadranse minuty przymykają godzinę godziny zaokrąglają się w pory dnia wtem na widnokręgu zabudowania przyspieszam zdrętwiałego kroku Karczma pod Białą Peleryną ciepły kąt ława i stół zrzucam wierzchnie okrycie na nowo oddycham ciepłem barman z pytaniem na twarzy co ja tutaj robię co ja robię? odpowiedź: idę sobie :) poproszę o whisky z lodem nie ma kawę mrożoną brak stanęło na dwóch porterach po sobie nocleg w lokalu nad lokalem jutro założę i znów się wybiorę gdzie dojdę? nigdzie. nie wiem. nie wypowiem. Żywot wędrowca.

@Gosława pozwolę sobie się nie zgodzić. Całkiem ładne i interesujące wiersze Ci wychodzą. @[email protected] bardzo ładny wiersz. Nobliści literatury są wielką naszą chwałą. Co by nie mówić Polacy potrafią świetnie pisać!!!

@[email protected] oj tak. Nie umiesz nie buduj. Święta prawda. Czasem jest jednak tak, że nie wiesz, czy umiesz, a zarozumiale twierdzisz, że skoro inni potrafią to i potrafisz i Ty. Może i to trochę podobne do napisania dobrego wiersza, opowiadania, czy książki. To banał, ale jak nie spróbujesz to nigdy się nie dowiesz...

@huzarc niestety i w tym coś jest. Myślę, że zmiany klimatyczne to bardzo skomplikowane zagadnienie. I myślę sobie też, że podczas odkuwania się po koronie może znów zejść na dalszy plan://

@Karina Westfall @huzarc Dzięki za lajki i komentarze. Według mnie naprawdę jest się z czego cieszyć bo od 2 - 3 lat nie było u nas śniegu. Powiadają, że to zmiany klimatyczne spowodowane właśnie przez nas.

@Stary_Kredens Dzięki za komentarz i kawałek historii tego forum. Ja raczej nie będę szedł w stronę bluzganych wierszy, bo to nie do końca moje klimaty. Ot może taki popełnię od czasu do czasu;) Przyjżę się też Twoim wierszom. Coś widziałem, ale nie przyjrzałem się do końca:)) Śnieg mnie od wczoraj wyraźnie ucieszył:)))

@w kropki bordo świetna obserwacja kawałka rzeczywistości. Mi się to bardzo podoba. Jak najbardziej jest o czymś. Jak dla mnie świetna robota!!!

@w kropki bordo Nie pitolę. Co najwyżej dorabiam ideologię:))

@w kropki bordo To jest tylko zapis radości z chwili i śniegu. Tu nie ma nic wynikać. Moją lekko ukrytą intencją było pokazanie, że można przeklinać z radości. I że wtedy tekst inaczej wygląda, mimo tych wszystkich kurew i chujów. Zamierzenie to jedno, a efekt to drugie. Zresztą tak naprawdę miałem cel żeby pewna miła Pani do mnie napisała, a to się udało :))) Mogłaby jeszcze zostawić lajka, ale byłoby za dużo tego dobrego jak na jeden wieczór.

@w kropki bordo Kurczę miła Pani, a ja tak lubię Pani wiersze. No nic, miłość nieodwzajemniona:)) Może i psu na budę, nie przeczę, ale zajebistą radość czuję od wczoraj z powodu właśnie śniegu. I o tym jest ten wiersz. Bluzgam i przeklinam z radości, że w moim mieście śniegu nareszcie napadało:)) Tak, czy inaczej dzięki za komentarz:)

Śnieg, kurwa śnieg! Ciężki lekkością jak kamień z serca. Cieszy skurwysyn jak mało co. Chuj, że zimno. Śnieg miejski ubłoceniem. Zasypał chodnik, trawy i drzewa. Nie jebnę się teraz na ławce bo bym dupsko sobie uświnił. Zresztą kawałek chodnika ktoś szuflą odpierdolił. I zrobił to dobrze. Dzięksy! Pięknokształtne płatki, krzywe bałwany. Rękawiczki utytłane dziadostwem. O, zaspałem z pisaniem... Dryń! Są zaspy są. Dajcie mi tu mądrego od zmian klimatycznych. No i co proszę Waćpana? Przekleństwa w poezji i pisaniu są dyskusyjne. Warto jednak pamiętać, że niekiedy świetnie wyrażają radość:)))

@Frohnixe patrząc na kruki ciągle szukam białego kruka:)

@Annie@Nel X Śnieg, kurwa śnieg!!! Ciężki lekkością niczym kamień z serca:))))

@Sylwester_Lasota @Polman Szanowni koledzy Pisarze, czy tak jest lepiej? Niektóre akapity zmieniły lekko sens mojej wypowiedzi, ale może faktycznie tak będzie "właściwiej":)

@AntoniGrycuk poprawiłem kilka błędów. Językowe fantazje przełamywania podręcznikowych reguł pisarskich trochę ponoszą i nie zawsze we właściwym kierunku:///

@Sylwester_Lasota Sylwek masz rację. Kiedyś tutaj popełniłem podobny rodzaj błędu napisałem bardzo kiepski tekst zawierający ciekawą myśl pt. "Biały kruk". Nie potrafiłem tego inaczej napisać, a wiadomo było, że tak by trzeba było zrobić. Wiersz wylądował w koszu. Tutaj mam tak samo. Jeśli mi wskażesz co konkretnie nie odpowiada ci w wierszu "Na stronę" to poprawię. Sam z siebie nie potrafię tego uczynić. Myśl o rozstaniu rozwinąłem w prozatorskim tekście "Odeszłaś Moniko". Całą historię napisałem od nowa, przy czym to była inna historia innego rozstania.