obywatel

@wierszyki Bo bohaterów dziś nie ma.... mógł zaśpiewać Niemen, dzięki :) etymologia zżarło podaje o tym że - jedzenie, zwierzę, silnik, rdzę i o, uczucia, i o komarach które mi fundujesz, mam teraz w głowie luz i komarów blues Pozdrawiam. :)

tańczące liście w promieniach słońca zmieniają się w motyle

@_Maryanne_ wrażenie z pierwszego niepowtarzalne, ogród letni w przelocie - zatrzymuje obraz w następnym odważne eksperymentalne, suszy - odleci, dopowiada ale fajnie w wyższym środkowym - chciałbym zobaczyć ciebie - zwabiona kolorem/ poprawiam spinkę ?:)

@iwonaroma fraza pierwsza - ogoliła moje myśli, znaczy tak dobra że mi łyso, końcówka miażdży, w znaczeniach wykończone i końskiego kopa. osobiście w drugiej by płynęło - wypełnia deszczem łupiny/ ew. ...

(kluseczce) wiem że wagoniki lubi przetaczać zapominając o tonie lecz ona nie jedna ich kilkaset myśląc o jednym gramie że dawka odpowiednia sprowadzasz katastrofę i wagoniki zmiażdżone kolejowa to sprawa i osobista jak osobowy koleś - masz czas by zapobiec bo za bardzo ci opadł szlaban

@hania kluseczka Fajna przestrzeń pomiędzy, ale tak to nie mój wymiar. Wiersz OK. tylko czy ta gotowość to aby na pewno? Jeśli tak lub skoro tak to przygotuj się, nie parząc; w domach uciech wszystkich jest tak samo, tylko klauni się zmieniają :)))) Pozdro, ja pozdrowię tego w.w :)

@Ajar41się nie wtrącam, ostatni raz pokażę jak łapać zjąca Dla sapera, mieszkańca Wetliny codzienność to rozbrajanie miny w wyjątkiem miny żony, tę widząc – przerażony, wybucha, bo każda jest bez przyczyny.

@Toyer Co za tempo, co za temat, nie tępione tempo, pokonuje tempo tempem, i w tym tempie tempa, tępo pobłyskuje roztopione ,I znów tempo tempa, co rozpęta i tu wraca już do poprzedniego tempa. Tempo, tempo, nie nieustannie nietępione tempo... Niestępione ostrze tempa, nie ucinaj tępo tempa :)

@ToyerTwój zamysł podoba mi się, problemy techniczne typu nie potrzebne 'ja' w pierwszej zwrotce, to nie przeszkoda, w następnym spróbuj rytmikę poprawić. psocik retro wybacz Grzeszny ja byłem i beznadziejny, Nadzieję pochowałem pierwszy, Pierwszyznę sobie przyznałem, O nadziejo bez ciebie bezgłośnie - konałem.

@Leszczym :)

sielskość języka może stanowić problem regionalny nie czasowy, na Warmii czy śląsku czy Poznańskiem będzie słowo miało inne znaczenie, w internetach tego do dućka, a kaszebskiego to ni wząb /takie tam trzy gr./

@JWF trafiony zatopiony, dziękuję :)

@Leszczym coś pięknego na kolejny wpis ogólnie sam przed sobą rozwinąłem to powiedzenie. Ja akurat nawet, nie wiem co wiem, a czego, wiem co nie wiem - miodzio :)

kaj ześ sie podział chłopie, w sodułce siana dojna krasula aż ogon ino lata, a ty o babach jeno godasz, zechce bedzie twoja, ni to se wybij jo ze łba

i myśl poszła w maliny nie zestroiła miny - bo nie z jego winy sexbombę z jął gonimy :)

Młodzieżowy ksiądz z parafii w Słupach Gdy beat boxował o ich łupach Klaskami wynagrodzony Poczuł się nowonarodzony Gromkimi, bez gromu z domu Biskupa Jął :))) nie strojone a zdwojone jął zestroił ją

Cyt. z [77] Dopóty…, dopóki… – jaka kolejność słów? : eKorekta24 Warto zwrócić uwagę jeszcze na trzy kwestie: Szyk zdania jest dowolny – możemy więc powiedzieć zarówno: Dopóki nie posprzątasz, dopóty nie wyjdziesz z domu, jak i: Dopóty nie wyjdziesz z domu, dopóki nie posprzątasz. Człon dopóty nie jest obligatoryjny – poprawnie zatem będzie też: Dopóki nie posprzątasz, nie wyjdziesz z domu (podobnie też z odwróconym szykiem zdań). Obydwa spójniki można umieścić obok siebie, np. Nie wyjdziesz z domu dopóty, dopóki nie posprzątasz, przy czym jedyny poprawny szyk to dopóty, dopóki, w żadnym wypadku – dopóki, dopóty (zdanie Nie posprzątasz dopóki, dopóty nie wyjdziesz z domu jest nielogiczne). Konkludując, to samo zdanie może więc przybrać właściwie pięć różnych form: Dopóki nie posprzątasz, dopóty nie wyjdziesz z domu. Dopóty nie wyjdziesz z domu, dopóki nie posprzątasz. Dopóki nie posprzątasz, nie wyjdziesz z domu. Nie wyjdziesz z domu, dopóki nie posprzątasz. Nie wyjdziesz z domu dopóty, dopóki nie posprzątasz.

@Marek.zak1 i to właśnie dlatego, w związku z związkami tych, a nie innych czynników, o których nie wiem, a do których zapewne zawiążesz wątek dalszy, niestatystyczne lecz optymistyczne zauważę. że jednoznaczne Mistrz mówi o niewiedzy " lecz nie wiadomo" - wiążąc tym samym dalsze słowa z tym związane w supełek, bo bez znaczenia są mały, duży, wielki - wywiązałem się chyba ? :)

jednakowoż czy też jednakże - odczuwa się tu duży wpływ romantyczności, może to ona tak kipi? że wręcz słychać Mickiewiczowskie; Przy tobie nie ma żywego ducha. Co tam wkoło siebie chwytasz? Kogo wołasz, z kim się witasz? - Ona nie słucha. wersy następne wyraźnie prowadzą z przeszłości, lub sprowadzają tę zawieruchę, wiersz wyraża się z oddali w przeciwieństwie gdyby wołał w oddali, przepaść to wieloraki symbol, który w nieoczywisty sposób mówi o zatracie i starcie - przepadło. Tajemnicą dla mnie są jeszcze kolory czujności, dlatego czekałem na inne wypowiedzi, gdyż co najmniej intrygującą jest pointa.

Bardzo osobisty wiersz, i osobliwy. Podoba mi się ta palisada z onych, i kilka/kilkoro rzeczy jeszcze. Pozdrawiam.

@Wiesław J.K. dziękuję :) tu też za inne ❣️

@Marek.zak1 Gdy dają wybór wpływu, nie wiem. Jednak w przypływie olśnienia skłaniam ku wyłowieniu z zagadki, mądrości mistrza i zostawiam zgodną z nią niewiadomą. Mistrz zawsze ma racyję :)

@Gall Anonim Świetny wiersz , tak uważam szczerze ... :)

@Poezja to życieI jak nie skorzystać, poleciałem niezwłocznie po więcej, i przepisowo poczytałem, sobie też za honor uznając tzw. rację autora i nie neguję jej. Porusza i niekoniecznie różna tematyka, jej zróżnicowanie. No cóż, pozdrawiam :)

nie przestają kochać to widać gołym okiem w nim iskierki figlarne i uśmiechy szerokie bo nicpoń ogień poparzył swą stopę skacze na jednej nodze nie wiedzieć gdzie sam wlazł w swój ogień i szuka ratunku a strażak na pomoc mknie syrena ucichła a on jak bryza w morskich falach znikł