Sungura

lubi kurczaka słodzi dwie łyżeczki i trochę woli w kubku ale tym jaśniejszym często się wzrusza nauczyła mnie czuć ubiera się na czarno bo ma smutne oczy śmieje się szczerze a z nią cały świat daje się odnaleźć nie pozwala zapomnieć szarpie za serce aż popłyną łzy odbiera sen a gdy śpi - nieskazitelna chcę modlić się do niej dotykiem

@lich_o Podoba mi się @[email protected] Albo skrytykowałeś utwór na maksa, ale tak inteligentnie, że nie jestem pewien, czy to zrobiłeś, albo ja nie rozumiem, co napisałeś xd Poza tym jestem mężczyzną. Dopiero teraz uświadomiłem sobie, że sungura kończy się na -a, które Polakom nasuwa skojarzenia z rodzajem żeńskim. W języku, z którego sungura pochodzi nie ma rodzaju żeńskiego, ba! w ogóle nie ma rodzaju gramatycznego w tym języku. @Marcin Krzysica Ale ja lubię, żeby były pisane WIELKĄ literą. Bo taki wiersz, to czasem trochę jak list... @PuszKin Przede wszystkim głupia.

Gdy nie ma Cię obok To jakby mnie nie było Świat istnieje ale po co? Żyję tylko chwilą Kiedy jesteś blisko Oddaję Ci swoje ciało Poświęcam Ci myśli Nie umiem inaczej Jesteś dla mnie wszystkim Szczęście ma Twe imię Nie ma prócz Ciebie rozkoszy Błagam Boga bądź blisko Chcę spędzić wieczność Patrząc Ci w oczy

@siedem życzeń Dzięki za miłe SŁOWA. Ostatnio przekonałem się ile mogą znaczyć.

Moim bardzo skromnym zdaniem pierwsze cztery wersy są "słabsze". Najbardziej podoba mi się koniec "miał wszystko ale zabrakło mu szczęścia i ktoś go rozdeptał bez żadnych rozważań". I myślę, że o tym jest ten wiersz. Coś jest "nie halo" z formą graficzną.

Lecą z ust słodko rozważnie powoli Choć chcesz powiedzieć wszystko Za mało wciąż i wciąż... Wypluwane w złości pośpiesznie bezmyślnie Choć chcesz nie mówić nic Za dużo już i tak... Niepojęta moc biblijna W Słowach tkwi bo Choć nie widać ich to Tworzą równo Dobro jak i Zło Jeśli Słowa to zaklęcia Tym silniejsze jeśli szczere Jadowite nic nie znaczą Nie pochodzą z głębi Ciebie

półspawszy repozorowerkam to wypozerkując, to rozregardując to lewoprawam, to prawolewam aż nawetuję górodołowanie i patrzerandowanie sczasuję w popad nicnicenia bezjądkowy szaroburowo-niepąsywny corawszy nudrążam się mor-mor

Dziękuję za komentarze. Utwór napisałem już kilka lat temu (niestety) inspirowany życiem. Od jego napisania upłynęło jeszcze sporo czasu zanim dotarło do mnie, że musimy się rozstać. I samemu jest dobrze być przez chwile dwie ;) I dać się porwać znów...

Głupota jest jak stół Płaska i kwadratowa Solidna i twarda Podtrzymują ją cztery Silne filary Niewiedza Zawiść Zadufanie Niechęć I nic się nie zmieni na tej ziemi choćbyśmy głupków wszystkich wycieli

I znów źle I znów to samo Przecież to już było Czemu znów się stało? Nie chcę Nie mogę Nie będę ani chwili dłużej ciebie znosić Po co mi to? Lepiej było samemu kroczyć Co moje to moje Nikomu nic do tego! .... Hej! Co u Ciebie? U mnie jest okej... Hej? Czy słyszysz? Czemu Ciebie nie ma? Przecież to nie było naprawdę Byłem zły przez moment Odpuść Wybacz