sisy89

Na miłość nigdy nie jest za późno :) Pozdrawiam serdecznie :)

Każdy z nas jest po trosze odpowiedzialny za to, dokąd dziś zmierza świat... Dobry wiersz, do przemyślenia. Pozdrawiam serdecznie :)

@Gosława i to jest właściwy odbiór :) Dziękuję i pozdrawiam :)

przykrywam się liściem sałaty niczym kołderką nie zobaczysz kości kolejny dzień przechodzi koło łazienki puk puk to znów strach lustrzane odbicie przemawia obcością powoli znikam zauważ mnie jest jeszcze czas

Piękna poezja. Pozdrawiam serdecznie :)

Przepiękny wiersz, smutny i pełen wspomnień. Czasem nie widzimy cierpienia drugiego człowieka, czasem mamy go za kogoś kim tak naprawdę nie jest... Jak ja rozumiem ten wiersz... Pozdrawiam serdecznie.

Każdy chce spełniać marzenia ale czasem trzeba poczekać na swoją kolej... Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

@[email protected] Dziękuję i wzajemnie! :)

Tak, wszyscy jesteśmy tu tylko na chwilę, dobrze zostawić po sobie coś. Pozdrawiam serdecznie :)

Bo człowiek jest największym wrogiem przyrody. Świetny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo dziękuję, miłego dnia :)

@duszka pięknie dziękuję i pozdrawiam :)

w twoich dłoniach przybieram nieokreślony kształt spacerując wśród wspomnień dojrzewam by jutro mogło zaistnieć wśród gęsto porośniętych myśli od czasu do czasu noc goni sen który staje się prorokiem jestem dla ciebie

Piękna prośba, oby została wysłuchana :) Pozdrawiam serdecznie :)

Milczenie czasem mówi zbyt wiele, tylko my nie zawsze chcemy je rozumieć. Wiersz piękny i smutny. Pozdrawiam serdecznie :)

Świetny! I cudowne metafory. Z przyjemnością przeczytałam :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Ohcil pięknie dziękuję! Pozdrawiam serdecznie :) @Nefretete to bardzo miło, dziękuję i pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się i dziękuję :) @[email protected] tak, zgadza się. Bardzo dziękuję i pozdrawiam :) @Marek.zak1 dziękuję :) @TomaszT bardzo dziękuję za przeczytanie i konstruktywną opinię :) Pozdrawiam serdecznie :) @Leszczym bardzo mi miło, dziękuję i pozdrawiam :)

przeobraziłam się w motyla poza zasięgiem twojego wzroku nie wiem czy teraz żałujesz że tamtego lata nie posadziłeś kwiatów dzisiaj sam w ramionach rozczarowania pijesz kieliszek za kieliszkiem a na jego dnie nie znajdziesz nawet żadnego odbicia za oknem już deszcz zwiastuje co się wydarzy nic to takie zwyczajne

Wiatr i tak ma swój kierunek i prędkość. Trzeba się temu poddać. Ładny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rodrigo de lagarza dziękuję, pozdrawiam :) @[email protected] Dziękuję, wzajemnie :) @A-typowa-b dziękuję za słowo, pozdrawiam serdecznie :) @Waldemar_Talar_Talar Bardzo mi miło, dziękuję i pozdrawiam :) @Nefretete Bardzo mi miło! Pięknie dziękuję i pozdrawiam :) @Radosław Dziękuję za ten komentarz, pozdrawiam serdecznie :)

wytarłam z policzka ostatnie piegi które odnajdą swoje miejsce w brudnej kałuży gdzie wszyscy wyrzucają niechciane elementy istnienia deszczowa aura przenika na wskroś zostawiając po sobie wilgotne miejsca pozostaje jedynie nadzieja na wysuszenie zamglonej ciszy aż ściany zaczną mówić własnym językiem

@Czarek Płatak Bardzo dziękuję :)

Świetny brachykolon i uśmiech wywołał, no super! :) Pozdrawiam serdecznie :)

@[email protected] Bardzo dziękuję i pozdrawiam :) @Radosław Miło mi bardzo, serdecznie dziękuję i pozdrawiam :)