Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

MIROSŁAW C.

Użytkownicy
  • Postów

    2 294
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    12

Treść opublikowana przez MIROSŁAW C.

  1. @marekg Chwyta za gardziel ! Pozdr.
  2. @Waldemar_Talar_Talar Mądrego to aż miło posłuchać. Pozdrawiam.
  3. Bezsprzecznie, ale czy można opisać to lepiej ? Na pewno .(to już kolejny lifting tego wiersza) Dziękuję za komentarz. Warto. Dziękuję za ślad.
  4. @finch Chaos jak na biurku pewnego oficera ub, który zauroczony pieśniami patriotycznymi związku radzieckiego, interpretował je w niekonwencjonalny sposób. Potrzebny był mu do tego, pogrzebacz i ludzka głowa (najsłabszy element tego zestawu co nie stanowiło większego problemu). Dziękuję za merytoryczną krytykę, pozdrawiam.
  5. po niezliczonych pniach wiją się nasze dusze bezsilne a psy od czasu do czasu wygrzebują z ziemi kości przez kilka godzin udawali że jestem przezroczysty co pozwoliło mi w najdrobniejszych szczegółach ten swoisty konfesjonał przenieść bezpośrednio do głowy żarówkę włożyli mi prosto w źrenice aż z nozdrzy i z uszu wystrzeliły snopy światła jak promienie słońca w drewnianą stodołę tam gdzie chowałem strach przed lasem a kiedy pogrzebaczem zagrali na mojej głowie Poluszko-pole chrząknąłem z pogardą teraz leżę na łączce w rozproszeniu i osobliwa cisza przynosi ukojenie
  6. w ślad za Białym Królikiem jak kamień wystrzelony z procy gna ulicami swawolny nastrój w aurze późnego lata barchanowa radość miłosierdzia zaciera kontury rzeczywistości mroczna rozkosz gilotynowania
  7. @Dekaos Dondi Tego świata już nie ma, szkoda...
  8. @Czarek Płatak Syzyf coś o tym wie...Pozdr.
  9. MIROSŁAW C.

    aut(a)

    @sam Krok po kroczku... I znów będziem żyć w koronach drzew. Pozdrawiam.
  10. @Konrad Koper Scully i Mulder, zajmą się tym...
  11. @MIROSŁAW C. Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  12. pamiętasz jak bujaliśmy się w Obłoku Oorta tam gdzie martwe gwiazdy blikują w kryształkach lodu dwie rozedrgane cząsteczki wplecione w warkocz komety między obietnicą a spełnieniem wszechmogącej natury poprzez wielobarwne niebo nieznanych światów kierunek nieopisany błękit planety Ziemia i oto ja w tobie ty we mnie coś się zmaterializowało
  13. @Franek K 'Rozwijasz się jako człowiek jedynie wtedy, gdy znajdujesz się poza własną strefą komfortu.' Ciepłe kapcie i pilot tv , też lubię. :) pozdr.
  14. @finch Dziękuję za merytoryczną ocenę. Pewnie kiedyś jeszcze do niego wrócę. Pozdrawiam.
  15. @PowLeeNa ... aromat ziół nigdy dotąd nie był tak silny Pozdr.
  16. @aff Wiersz dotyka historii. Ale Rosja to taki kraj, że tekst można dopasować do teraźniejszości i na pewno jeszcze przez długi czas do przyszłości. Dziękuję. Pozdrawiam. @tetu Musi zostać. Dziękuję za komentarz.
  17. @Lidia Maria Concertina To się czyta Pozdr.
  18. do bramy o szeroko otwartych wrotach wlaliśmy się jak plankton do paszczy wieloryba z pobliskiego budynku w którym okna miały rozszerzone źrenice dobiegał do nas dźwięk z gramofonu co na swój makiaweliczny sposób dodawało splendoru tej tragicznej chwili podczas białych nocy trzęśliśmy się jak mury Jerycha mocno zaciskając powieki aż w obłokach waciaków rozbiliśmy przestrzeń jak nuty i przyszła ciemność
  19. @Łukasz Jasiński Jest moc ! Pozdr.
  20. @andrew 'Młodość jest religią, z której prędzej czy później trzeba się w końcu nawrócić.' Pozdr.
  21. @jan_komułzykant @ais Wiersz w wersji bu ble . Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdr.
  22. spadł śnieg na łuku nowego księżyca wiatr szarpie kłębkami białego puchu kocie oczy błyszczą w ciemności jak okna na bezmiar nieba otwarte w chmurach szukam środka ciężkości wśród zjawisk niepodobnych do czegokolwiek dotkniętych boską ręką
  23. @ais Dziękuję. Pozdrawiam.
  24. na czarnych dachach stukot końskich kopyt grzęźnie bociany omijają to miejsce białe kokardy wieszam na starym dębie jako dla świtu przynętę
×
×
  • Dodaj nową pozycję...