Karina Westfall

@Sylwester_Lasota Dziękuję za pomoc i szczerą opinię. Tak się zastanawiałam, czy idę w dobrą stronę, czy też nie. Gdzieś tam po drodze pojawił się krytyczny komentarz zarzucający mi infantylność i chyba za bardzo się nimi przejęłam. Jak to początkujący :) Pozdrawiam serdecznie.

@Sylwester_Lasota Mógłbyś proszę wytłumaczyć o co chodzi z tą formą? Bardzo chętnie wysłucham a raczej poczytam. Pozdrawiam serdecznie.

@Lach Pustelnik Dziękuję za komentarz i serduszko :) Mamy różne opinie na temat miłości. Pozdrawiam serdecznie.

@Sylwester_Lasota Dziękuję bardzo za zatrzymanie się nad moimi tekstami. Pozdrawiam gorąco

@Sylwester_Lasota Dziękuję i pozdrawiam.

@Sylwester_Lasota dziękuję i pozdrawiam.

@Sylwester_Lasota Dzięki za komentarz. Niestety nie znam, jednak posłuchałam. Fajny kawałek. Ja piszę o własnych, dzięki Bogu, przeszłych doświadczeniach przemocy domowej. Nikomu nie życzę tego, co sama przeszłam. W pewnym momencie zdajesz sobie sprawę, że zabija Cię Twoja własna litość i naiwność. Pozdrawiam serdecznie :)

@Archie_J Już poprawiam. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

miłość nie bije cię po twarzy każdego poranka kiedy stoisz przed lustrem wyśmiewając się przy tym z twojego odbicia sycząc wyzwiska przez zaciśnięte zęby to nie sznur którego pętla ciągle straszy cię samobójstwem to nie wszechobecność w twoim życiu aż do momentu kiedy brak ci tchu kiedy nie ma już w nim dla ciebie miejsca to nie ksiądz w konfesjonale wymagający spowiedzi i dający rozgrzeszenie to nie syzyfowy głaz który pchasz za dwoje pod górę a jak spadnie wiadomo twoja wina to nie izolacja od rodziny i przyjaciół wysysająca ostatnie krople wody z korzeni drzewa na którym rośniesz to nie zatruta strzała wbijana jedna za drugą w serce nie mająca nawet na tyle odwagi żeby spojrzeć ci w twarz zanim uderzy bo najłatwiej znienacka to nie nowotwór z przerzutami wyżerajacy każdy wewnętrzny organ w twoim ciele chcący złamać twoją duszę jak się przyzwyczaisz to później codziennie sama otwierasz fiolkę z trucizną wmawiasz sobie że to już tak będzie zawsze że nic już nie zrobisz bo są dzieci wypijasz całą jej zawartość niczego bardziej złudnego i kłamliwego dotąd nie słyszałam w końcu nadchodzi ten dzień kiedy ból rozsadza ci głowę i serce nie ma już odwrotu dobrze wiesz że to nigdy nie była miłość od samego początku

@umbra palona Wiesz, jak bym pisała erotyk w tym tonie, to myślę, że byłoby to co najmniej nie na miejscu. Dla mnie babcia jest jedną z najbliższych mi osób. Nawet, gdybym chciała zaakcentować cały wiersz, mam do tego prawo. Z drugiej strony, bardzo Ci dziękuję za cenne wskazówki i to, że dzięki Twojej krytyce zajrzałam głębiej w temat inwersji. Pozdrawiam serdecznie :)

@Ulk Bardzo Ci dziękuję za serducho i komentarz. Wiesz, mam prawie 40 lat a moja babcia dalej nazywa mnie swoją malutką wnusią. Na razie nie wyobrażam sobie napisania dorosłego wiersza i wyrażenia w nim swoich uczuć i ogromnej wdzięczności dla mojej babci. Jedną z moich dziecinnych miłości była matematyka, może stąd potrzeba rymu i porządku. Przynajmniej na razie. Tam zawsze czułam się bezpiecznie :) Dla mnie inwersja jest jak przemienność liczb w dodawaniu. Nie ważne w jakiej kolejności je dodajesz, wynik zawsze będzie ten sam. A oto co znalazłam na temat inwersji, tak na szybko: INWERSJA - Zakłócenie gramatycznego szyku zdania. Jest to chwyt składniowy szczególnie chętnie stosowany w okresie baroku (M. Sęp-Szarzyński) i klasycyzmu. W. Borowy oblicza inwersje w Sonetach krymskich A. Mickiewicza: "suchego przestwór oceanu", "cichymi gra piersiami", "podróżne rozśmiało się grono", "długimi wywija ramiony", "morskie snują się straszydła", "pomp złowieszcze jęki", "powoju roślina", "jasne powypalał ślady", "pod wstydu liściami", "w wodach skała przegląda się łysa" itd. Krytyk sądzi, że chodzi tu o nawiązanie do stylu epoki poprzedniej, a przede wszystkim do poezji S. Trembeckiego. Inwersja w poezji służy głównie jako sposób podkreślenia rytmu i zamykania wersu w ramach wydzielonej części zdania, w prozie - dla udobitnienia wartości emocjonalnej danego słowa czy frazeologizmu. JP BIBLIOGRAFIA: W. Borowy: O poezji Mickiewicza, Lublin 1999. Nie wygląda mi to na rymy na siłę, tylko podkreślenie rytmu. Pozdrawiam serdecznie:)

@~Mari*anna~ Dziękuję i za Twoje piękne haiku, i za serduszko. Pozdrawiam cieplutko :)

@jan_komułzykant Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

@umbra palona Bardzo Ci dziękuję za opinię :) Wiesz, wczoraj przeczytałam jedną z książek Olgi Tokarczuk. Zaznaczyłam sobie ten cytat: " Nie ma prawdziwego odsłonięcia się, kiedy odsłania się w nas tylko dorosły. Bycie dorosłym jest zawsze pozostawaniem w masce. Człowiek prawdziwie dojrzały sprowadza się do dziecka, od którego się zaczął. Tylko to dziecko zawiera całą naszą prawdę, bo cała nasza prawda tkwi w samotności, opuszczeniu, straconych złudzeniach, dziecinnym oczekiwaniu uwagi ze strony całego świata. Tutaj zaczyna się mędrzec, wielki polityk, zwykły człowiek, każdy. To, co później robi się w życiu, jest ciągłym prowadzeniem dialogu ze sobą jako dzieckiem." Olga Tokarczuk, Podróż ludzi księgi. Raz jeszcze dziękuję za cenne wskazówki i komentarz. Pozdrawiam gorąco.

@Waldemar Talar Dziękuję i na wzajem życzę udanego wieczoru. Pozdrawiam serdecznie. @Rastu Te nasze kochane babcie. Nic dodać, nic ująć. Samo ciepło i przeogromna miłość. Tego nigdy się nie zapomina. Pozdrawiam serdecznie.

Rozrywam białą kopertę, Tęsknoty bramę otwieram. Zapisanych liter stertę W ukochane zdania zbieram. Twarz jej widzę. Miękka postać Ramieniem mnie obejmuje. Mówi, żeby jeszcze zostać, Bo ona obiad gotuje, Żeby nie uciekać szybko, Bo zaraz będzie gotowe. Ona ze swą małą rybką Zawsze czas ma na rozmowę. Uczy jak na drutach robić, Na szydełku w szczególności, Jak do kwiatów pięknie mówić, Kota traktować jak mości. Miłość jej jest nieskończona, Głos serdeczny, lecz stanowczy. Drugą matką moją ona, Autorytet dla mnie wieczny.

Pośrodku zimy serce wiosny przedwcześnie zbudzone ciepłem. Wygląda na to, że wawrzynek wilczełyko kwitnie już w lasach nadleśnictwa Świerklaniec, a przecież przed nami jeszcze dwa miesiące kalendarzowej zimy. Piękne zdjęcie kwitnącego wawrzynka opublikowane na f. stronie nadleśnictwa natchnęło mnie do napisania tego haiku. Nie chcę "kraść" zdjęcia. Jeśli ktoś jest zainteresowany, może sam sobie podejrzeć. Pozdrawiam.

@Iwa-Iwa Bardzo mi przykro, że znalazłaś się w takiej sytuacji jako wolontariuszka. Straszne jest to, co napisałaś. Nie ma niegrzecznych dzieci, są tylko dorośli, którzy ich nie rozumieją i sami siebie nie kochają. Pozdrawiam serdecznie.

Nie ma co się poddawać, tylko najpierw pamiętać o tym, żeby być dobrym dla siebie samego. Pozdrawiam serdecznie.

Wróciłam do tego wiersza raz jeszcze, bo skłonił mnie do głębszej refleksji. Dla mnie wolność to ten moment, kiedy impuls z zewnątrz dochodzi do mojego mózgu a ja podejmuję decyzję, w jaki sposób na niego zareagować, czy go zignorować. Wolność dla mnie nie ma nic wspólnego z posiadaniem. W samotności, przez modlitwę czy medytację, można w sobie tą wolność odnaleść poprzez refleksję nad zmianą myślenia i reakcji, które sprawiają, że nie czujemy się wolni. A miłości nie da się znaleść w innych, jeśli najpierw człowiek nie kocha sam siebie. Właśnie, ale tylko wtedy, kiedy sami siebie nie kochamy. Myślę, że miłości do samego siebie uczymy się przez bycie sam na sam i kochanie tego, kim się naprawdę jest. Wtedy już nikt nie pisze scenariuszy. W mojej opinii, psychika - ciągły proces, nad którym praca nigdy się nie kończy. Dziękuję raz jeszcze za ten wiersz. Pozdrawiam.

W samotności jest ukryta wolność. Nawet, gdy jest się w szczęśliwym związku, to i tak ma się potrzebę bycia samym ze sobą. Przynajmniej ja taką mam, i to często. Pozdrawiam.

Bardzo często tak właśnie sama się czuję. Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

@Lach Pustelnik Myślę, że masz rację. Z depresją to tylko Donikąd.

@Jan Paweł D. (Krakelura) Bardzo dziękuję i pozdrawiam :)

@rumcajsowanie Dziękuję za wyjaśnienie i pozdrawiam.