Sztach.Eta

uśmiech, bo celowe, i "jaki malasz, taki obras" :) a jednocześnie przerażenie, że coraz częściej, nawet nie wiedząc, używają fonetycznego... Sztach.eta

W wersie "szczęścia się ludziom naiwnym zachciewa" ująłeś cały ból tego świata. Wolałabym nie rozumieć tego wiersza. Sztach.eta

Nie złapałam związku tytułu z wierszem. Bo przecież, wcale nie najkrótszy wiersz. Chociaż najkrótszy, bo bywa że w dnie, ale nie wiersz. Sztach.eta

Uff... No i teraz można spać spokojnie! Sztach.eta

Krótko i zwięźle. Uchwycone sedno, bez nadęcia. I tylko 'ducha' czy 'dusz'? (Obstawiam ducha :)) Sztach.eta

Kolorowe, lekkie, smaczne, sympatyczne :) Gdyby tylko Tuwim mógł to przeczytać :) w końcu na straganie słychać było różne rozmowy... Sztach.eta

Powroty bywają różne, nie wiadomo czego się spodziewać, zwłaszcza 75 miesięcy po. Org też jakiś taki zmieniony, choć nadal zielony. Dzień dobry beto_b Sztach.eta

O ile to nie jest nawiązanie do książki/filmu, to dlaczego w tekście Panna Nikt a nie panna nikt - konsekwentnie, jak w tytule. O ile to nawiązanie do książki/filmu, to dlaczego w tytule nie Panna Nikt a panna nikt :) Gdyby do zależało ode mnie, to rezygnowałabym z powtórzenia - "panna nikt", (jakkolwiek pisanej) - samo w sobie już jest dużym wyrażeniem, jak dla mnie niosącym zbyt duży ładunek emocjonalny, by go powtarzać. Zastanawiałabym się także nad ograniczeniem "jestem" do miminum - jeden, góra dwa razy. Spłycając bardzo mocno, "jestem" jest manifestacją "czegoś", "istnienia", "bytu", a "nic", a "nikt" wydaje się być tego przeciwieństwem. Dlatego uważałabym z nadmiarem "jestem" pisząc o "niewidzialności", 'nicości" i "nikim". Nie pasuje mi też do całego obrazu zaproszenie do tego by usiąść na chowanym gdzieś w kącie meblu biurowym. Rozumiem zamysł pokazania, że jestem jako panna nikt niechcianym meblem, ale kto zaprasza, by usiąść na takowym? Na takim nawet się nie siada, nie chce usiąść, się nie zaprasza, bo wstyd, albo po po prostu nie traktuje się tego mebla jako wciąż użyteczne. Sztach.eta

Każdy zna takie, nienazwane - i to jest siła tego wiersza, plus te ładne, nowe słowa. Sztach.Eta

Nie dość, że krytyk załatwiony, to i logopeda ucieszony - dwie pieczenie na jednym! :) Sztach.Eta

Waldemarze, pierwsze, co mi się skojarzyło przy próbie odpowiedzi na pytanie to: "Gdzieś jest, lecz nie wiadomo gdzie, Świat w którym baśń ta dzieje się", no ale mam słabość do Pszczółki... :) Sztach.Eta

Oj, duży ten wiersz, cały kosmos, chaos, życie, istnienie, myśli, fale, las, noc, widmo - i to wszystko w zaledwie paru wersach. Ale z drugiej strony nie mogę powstrzymać jednego skojarzenia, które mi się od razu nasunęło na myśl. Fragment piosenki z Fraglesów: "jestem tu, bo nie ma mnie tam" :) Sztach.Eta

18.11.2012 gigant chcę z tobą żyć, więc ucieknijmy z tego wiersza, a poezję zostawmy tym, którzy nie zaznali miłości. 2019 75 miesięcy cały czas na gigancie. a jednak. dla ciebie nie jestem priorytetem, pilną sprawą, deadlinem. czego chcesz? przecież nie odmówię. muszę, bo czekają, bo zewsząd naciski, wszędzie być nie mogę, przecież się nie rozdwoję, a messengera nie da się wyłączyć. myślisz, że robię to dla siebie, mnie też to męczy. przecież wiesz, że cię kocham, wiesz, prawda? idziesz tak daleko przede mną, że ledwo cię widzę. wracasz tylko, gdy szukasz jakieś rzeczy, nie mnie. czy krzyczę, czy milczę, bez lajków jestem niekompatybilna. "ucieknijmy (...) a (...) zostawmy tym"