Konrad Koper

Wzleciał czarny orzeł zasłaniając chmury. Nieprzyjemnie „krakał”. Trzepotał skrzydłami. Założył koronę drogą i szkarłatną. Nasze serca stają.

Luba idźmy do pomarańczarni.

Indianie czcili ogień, wodę… Zgubiła ich woda ognista.

Stoi figura Napoleona, na dużej półce między księgami : filozoficzną i historyczną. Biorę figurę i stawiam na stół. Bije od lalki jaskrawe światło. Słyszę też stukot… Myślę o „wyspie”.

I purpura, i biżuteria kryją twoje kości.

Mierniczy sam jest na planecie. Mierzy siebie i przestaje im być. Czeka go podróż.

Zniewoliłaś i otrułaś mnie. Umarłem ? Gorzej ! Błąkam się jako „ Zombie”.

W świątyni powinno rosnąć potężne drzewo.

@Nikodem Adamski Super !

Człowiek dodawał patyki, będzie liczyć gwiazdy. Z kija zrobił „ kosmiczną laskę”.

Drugie słońca i księżyce potęgują światło i przypływy. Płyniemy oceanem czerwoną łódką, oślepieni. W wodzie czatuje ośmiornica, mająca dwie pary macek. Strzeże leczniczych roślin. Zajmują one głębię…

W wyjątkowych sytuacjach zmienia się charakter pisma. - Także duszy.

@zetjot Nie koniecznie, ale ładny... !

Wyrósł przepiękny kwiat z żyznej ziemi, czy serca ?

@Nikodem Adamski Filozoficzny...

Wziąłem drobiny : bólu, cierpień, zła… i rozpuściłem w twoim „twórczym eterze”. Po dłuższej chwili, powstało lekarstwo.

@[email protected] Dzięki !

Widzimy dwie tęcze. Słabsza posiada barwy dziewczęce. Za ich fizyczność nie ręczę.

Poeta „ zaklęty”.

@ais H3 Kiepskie otwarcie szachowe !!

@ais Klucz - "oko opaczności"

Znak króla- oko łabędzie.

@Antoine W Może przeżyć - między szyny !! "Ciężki i kruchy".

Wpadła „ mrówka” pod „pociąg”. Zginie ?

Materia nie istnieje bez próżni.