iwonaroma

i będziesz sam mógł opaść jak liść jak piórko jak pył poczujesz radość swobody

Oj, prawda, ale czemu tak zwlekana? :) Dzięki, zaraz poprawiam

No tak...:) Ale trzeba być czujnym...bo gdy pojawi się swąd palonej skóry to już lepiej zaprzestać rozmyślania :)

I tego nie przemilczę :) dziękuję za głos :)

D! Choć są sytuacje (na szczęście rzadkie i ekstremalne) gdy lepiej dwa razy się nie zastanawiać :) np. gdy zapalą się włosy na głowie ;)

No tak, faktycznie. Nie o wszystkim da się decydować...

Ładnie ujęte

Dokładnie :) :) dziekuję za serce Franku... :) że to brzmi mało wiarygodnie? :) iż kobieta milczy? ;) @Ewa Witek @Radosław podziękowania :)

Oryginalnie, jak to u Ciebie, ale bez utraty liryczności.

Ładnie jak zwykle :). Jednak usunęłabym słowo 'bezradnie', bo to my jesteśmy (czasem) bezradni, a one - te myśli, jednak coś czynią... I słowo zakotwiczyć... takie z psychologii... może zwyczajnie 'zatrzymać' ? albo jeszcze inaczej. Mam nadzieję, że nie uraziłam uwagami :) Pozdrowienia

różne mam oblicza milczę, bo kocham milczę, bo się boję milczę, bo nie akceptuję milczę, bo się niepokoję milczę, bo rozmyślam milczę, bo planuję milczę, bo marzę milczę, bo się zachwycam milczę, bo kontempluję przebieg zdarzeń i oblicze oblicza.

:) ten czas to zaznaczenie, że jakikolwiek smutek i szczęście kiedykolwiek nadejdzie - zostaną przyjęte. Choć oczywiście to co Ty zaproponowalaś też to w sumie ukazuje...:) Dziękuję Dzięki :) Tak, dwuznaczność pokoju jest moją ulubioną i niepejoratywną :)

Masz Aniu takie wysmakowane te limeryki :)

@ais :)

moje promyczki czas-mróz zamienił je w śnieżynki a świat roztopił i rozstąpił się w swoim sercu

Dobrze to opisane, oddane. Jedynie słowo 'jeno' mi tu nie współgra. Nie lepiej byłoby zwykłe 'tylko'? Pozdrowienia

Do odważnych świat należy :)

:D

Fajny przeskok myślowy z tytułu do pierwszego wersu. Masz literówkę 'za wysoko wspinam się' Najlepiej na środkowym piętrze ;):) Ale...dla celów poznawczych - trzeba czasem zwiedzić wszystkie... Pozdrowienia

Marku :) Tym nie zamierzam się przejmować. Udostępniam im swój pokój - niech się dogadują ;) Dzięki ... to pewnie zależy od natężenia smutku...A może musi być w smutku odrobina nadziei... A może ratunek w szczęściu, które jest obok? :) Dzięki za serce :) :) I innych i swoje własne. Zresztą, gdy kobieta wchłania emocje innych (bo rzeczywiście, czasem jak gąbka... to się dzieje) to one mogą stać się jej własnymi. Fakt, taki ścisk to tylko kobieta jest w stanie znieść. Dzięki i również pozdrawiam :) ;) @Antoine W dzięki za serce

No.. :) to takie minimum ;) bo można czytać do końca pod przymusem- np. w szkole, na studiach, w pracy... a to dla twórcy może być mało satysfakcjonujące ;) No, ale od czegoś trzeba zacząć...:)

mój pokój schroni się tam smutek i rozgości szczęście

Przydatna - to się zgodzę :) Również zdrówka

Bardzo poetyczny przekaz szarpanych przecież emocji...

Bardzo... pogodny ten wiersz :)