WarszawiAnka

Dziękuję, cieszę się, że tak je odbierasz. Bliskość natury wynika z faktu, że jestem obecnie na urlopie. :) Pozdrawiam

@Tomasz Kucina : Dziękuję za Twój głos. :)

@Tomasz Kucina : Dziękuję za Twój głos. :)

@Tomasz Kucina : Dziękuję za Twój głos. :)

@Tomasz Kucina : Dziękuję za Twój głos. :)

@Tomasz Kucina : Dziękuję za Twój głos. :)

Witam na Forum. :) Wiersz pełen emocji, wyraźnie daje się odczuć żal Podmiotu Lirycznego. Wrażliwy czytelnik współodczuwa z Peelem, zaczyna snuć własne refleksje. Mała korekta do 10. wersu: naprzeciw. Pozdrawiam

@kronikarka1000 : Dziękuję za serduszka. :) Dziękuję za wyjaśnienie. Skoro inspiracją był taki poważny i szeroki temat, może warto mu poświęcić dłuższy, poważniejszy utwór? Pozdrawiam

Dziękuję i pozdrawiam. :)

@dmnkgl : Dziękuję. :)

Ktoś powiedział kiedyś, mając swoje dobro na uwadze: "Strzeż mnie, Boże, od przyjaciół, z wrogiem sobie sam poradzę."

Podziwiam elastyczność i szybkość reakcji. :)

Dziękuję. :) Nie mam na myśli emocji w Twoich komentarzach, ale w reakcji na całokształt. To, że starasz się podchodzić merytorycznie nie oznacza, że każdy, kto z Tobą dyskutuje będzie miał też takie nastawienie. Na to naprawdę nie ma co liczyć. Niektórym chodzi o rzeczowe wyjaśnienie, a niektórym jedynie o zamanifestowanie bądź przeforsowanie swojego zdania. W tym drugim przypadku dyskusja mija się z celem. Po prostu przygotuj się na to, że reakcje mogą być bardzo, ale to bardzo różne. I nie z każdym, kto ma odmienne zdanie musisz się spierać i ścierać. :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 : Dziękuję. :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :)

Cieszę się, że wziąłeś pod uwagę moją sugestię. :) Pozdrawiam

Masz rację, to różnica pomiędzy menadżerem i liderem, A zaczyna się, jak słusznie zauważyłeś, od podwórka, a czasem nawet od kołyski. Tego się nie da nauczyć, ale można nie pozwolić różnym samozwańczym liderom (do których należeć może również własny mąż czy własna żona) wejść sobie na głowę. Tu zaczyna się asertywność. :)

Treść mi się podoba, ale wlałabym ją w jakąś inną formę. Pozdrawiam

Tak, wiem, zgadzam się w zupełności. :)

Nie, nie biorę tego do siebie. :) Myślę, że podchodzisz do tematu zbyt emocjonalnie, ale wynika to prawdopodobnie z dyskusji, jaka rozgorzała pod Twoim wierszem. Ogólnie rzecz biorąc, większość tekstów wywołuje różne reakcje, czasem takie, których autor nie zdoła przewidzieć. Bywa, że są to zaskoczenia pozytywne, bywa, że negatywne. Autor musi wyrobić w sobie pewną elastyczność - z jednej strony trzeba umieć przeanalizować słowa krytyki i ewentualnie skorygować błędy, z drugiej - pozostać przy swoim zdaniu, jeżeli krytyka jest bezpodstawna albo nieadekwatna - i iść dalej. Nie ma powodu, aby się zniechęcać. :) Pozdrawiam ...i dziękuję za serduszko. :)

To prawda - rada może okazać się ryzykowna. Dziękuję, biorę sobie serduszko. :) Przypominam, że serduszka przyznajemy klikając na białe serduszko w szarej otoczce w dolnym prawym rogu. :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 : Dziękuję. :) Dla jasności, ja nie twierdzę, że to dobrze, ani że tak być powinno. Tak jednak wygląda rzeczywistość. Grunt, aby nie dać się wodzić za nos. :) Pozdrawiam

@Tomasz Kucina : Dziękuję. :)

Piękna inwokacja - jednak o mowę swoją dbamy głównie sami i sami za nią odpowiadamy, Życzę Autorowi, aby jego mowa była poezją, zgodnie z wyrażoną prośbą. :) Zmieniłabym tylko pierwszy wers ze względu na rytm: O mowo moja, bądź łagodną, Wiem, że brzmi bardziej patetycznie, ale przecież wymowa całości jest dość podniosła. Pozdrawiam

@Johny : Dziękuję za Twój głos. :) Mądry Gruzin po szkodzie co znajomym wierzył, gazu więcej nie doda, ale grunt, że przeżył! :) Dziękuję i pozdrawiam