WarszawiAnka

@Marek.zak1 , @Allicja : Dziękuję. :)

Zgadzam się z @duszka, chociaż szczerze nie cierpię jesieni. Ale Twój wiersz jest bardzo ładny. :) Pozdrawiam P.S. Dodałabym kilka przecinków: 1. Zobacz, jesień znów zagląda nam do okien, 2. nie do wiary, jak się spieszą teraz daty. 3. Popatrz tylko, jak wyrosły nasze dzieci, 4. Chodź na spacer, babie lato nas przygarnie

Znając zatem męskiego rodu zaślepienie rozkoszą, co do piekła może zawieść snadnie grzesznika, gdy go szatan u kresu dopadnie, nie wódźmy biednych mężczyzn tych na pokuszenie. :)

O, NOCE? I NOCAMI MA CO NIE CO, NO.

Dziękuję. :)

I NA RANO ARGO OGRA. ONA RANI.

@duszka : ...i jeszcze raz. :)

A SYNA I BARWA WRABIA. NYSA.

I OT, SAMA JANA JAMA STOI.

Zaskoczyłeś mnie; nie kojarzyłam pereł z Bliskim Wschodem. :) Pozdrawiam

A więc mamy i stokrotkę, i pokrzywy - i sprytnego harcerza. :) Zanuciłam sobie. :) Pozdrawiam

Jeszcze raz - dziękuję. :) A skoro już o stokroci mowa, to może by jej też wiersz poświęcić...? :) Pozdrawiam

Tak czy inaczej - dziękuję. :)

Tak to odczytuję. :)

Piękny wiersz i piękna ilustracja. :) Bardzo lubię połyskujące w łupinach kasztany, lubię też nadal ich szukać w trawie, pod drzewami; ale jednocześnie są dla mnie zapowiedzią nadchodzących chłodów i smutku jesiennej szarugi... Nie przyszłoby mi do głowy porównywać jesiennego szumu drzew do szumu morza... :) Słowo "orientu" powinno chyba jednak być napisane wielką literą. Pozdrawiam

Przewrotnie. :) Pozdrawiam

@Radosław : Dziękuję. :)

@duszka : Dziękuję, Duszko, cieszę się, że się rozumiemy. :)

@Radosław : Dziękuję za Twój głos. :) Każdy dla siebie musi być saperem: nie chcieć być pępkiem świata - ani zerem. Pozdrawiam :)

Też wczoraj potrzebowałam ciszy... :) Pozdrawiam

Zależy, czego duszy potrzeba... :) Czasem ciszy - czasem - uderzenia... Pozdrawiam

A NIL? ODWAGA AGAW, DOLINA.

CO NA TO NATAN? NATA: NOTA, NOC. CO NA TO NATAN? O, TA NOC!

JOKER, IREK! OJ!

@Waldemar_Talar_Talar : Dziękuję za Twój głos. :) Dziękuję za pozytywny odbiór. Pozdrawiam