karenka

Bardzo dobry refleksyjny wiersz z przesłaniem,gdy wiarą stoimy wtedy znika nadzieja,że może być jeszcze piękniej:)pozdrawiam

Podoba mi się styl wiersza i to z jak brawurowo prowadzisz czytelnika:)pozdrawiam

Tchnąć życie gdzie radość odeszła balsamem być komuś na chwilę z dumą się rozstać na zawsze by uśmiech na dobre zagościł przekreślić kultowe ambicje co w popiół obrócą się przecież osądy wyrzucić na śmietnik i gestem przygarniać do siebie przestać się gniewać za długo w jedności tkwi ludzka siła samotnych przytulić do serca nie dawać nic zamiast siebie cierpienie przyjąć na klęczkach dać zgodę na lepsze jutro nim zgaśnie tląca się świeczka pokochać nim będzie za późno.

myślę,że lepiej pozostać sobą,bez kombinacji-ta kartka z napisem brzmi przekonująco/pozdrawiam

Bardzo pozytywnie nastraja Twój wiersz Waldku i chce się żyć-pozdrawiam cieplutko*

Miejmy nadzieję,że ten smutek obróci się w radość,przyjdzie taki czas:)

Dobry wiersz warty zastanowienia ku przestrodze napisany,nie można z pewnością czuć się jak władca wszystkiego,bo ziemia jest darem:)pozdrawiam

Piękny czuły pełen pocieszenia i nadziei:)pozdrawiam serdecznie

Piękny poruszający wiersz ujmuje w całości:)pozdrawiam wzruszenie:)

Bardzo dobry refleksyjny wiersz-myślę,że każdy człowiek jest po prostu na innym etapie dojrzewania,bo każdy z nas ma jakąś historię i różny bagaż doświadczeń,czasami życie nas prowadzi krętymi drogami,kiedy rozmijamy się z prawdą o sobie,wtedy zazwyczaj uciekamy od siebie znieczulając się tanimi marzeniami,albo brniemy w inne pułapki:)pozdrawiam

Niezwykle ujmująca wymowa wiersza pełna dobrej nadziei,aby Jego miłość królowała w każdym sercu"-pozdrawiam serdecznie

Niezwykle wymownie,barwnie i grunt,że nie strasznie jak to w apokalipsach bywa,czasami można inaczej-bardzo udany wiersz:)pozdrawiam

ciekawie,satyrycznie i refleksyjnie:)pozdrawiam

świetnie ujęta każda myśl i trafia do głębi serca:)pozdrawiam

Intrygujący w swej wymowie wiersz-jak to warto czasami posłuchać głosu serca i wbrew wszystkiemu za nim iść:)pozdrawiam

Podoba mi się rytmika wiersza i cały zamysł z tą brzmiącą nutką refleksji w tle-emocje nie zawsze są pożądane,chociaż natura człowieka jest pełna w jej wyrażanie,to te niepożądane można okiełznać:)pozdrawiam

jest to dobry refleksyjny wiersz-zawsze mamy jakiś wybór w drodze"pozdrawiam

przemawia do samego serca i warty każdej refleksji:)pozdrawiam

Niezwykle klimatyczny poruszający serca strunę wiersz:)pozdrawiam serdecznie*

podoba mi się ta symfonia ciszy,działa na zmysły:)pozdrawiam serdecznie

dziękuję za Twoje słowa przy wierszu/dobrej nocy Ci życzę*)

pięknie,ujmująco z nutką refleksji-bardzo mi się podoba:)pozdrawiam serdecznie

Mam podobne odczucia co Roklin czytając Twój wiersz,ale widać jakiś potencjał na pewno jest na dobry wiersz-chodzi o estetykę wiersza najbardziej,no i trochę liryzmu by się przydało/pozdrawiam serdecznie

Przyjemny nastrój wiersza pełen swobody w wymowie,podoba mi się :)pozdrawiam serdecznie

Wiem, że miłość nie umiera czuję dłoń na mojej skroni, swe ramiona rozpościera, każdy smutek tchem rozgoni. Myśli złote mi rozdziela, tajemnicy rąbka chyli, tak mi dobrze z tą miłością, tak mi dobrze w każdej chwili. Noc choć ciemną ma naturę, to ja kocham jej spojrzenie, ona patrzy na mnie czule w snach zasyła ukojenie. O poranku Świtezianka w złocie cała się rumieni, wiatr kołysze gałązkami, płynie koncert wśród zieleni. Wiem,że miłość nie umiera, żyje echem w testamencie, kwitnie tam,gdzie letnia cisza na niebieskim firmamencie.