karenka

Czytałam już wcześniej ten wiersz,nie miałam czasu skomentować nawet,ale strasznie mi się spodobał i dobrze,że go odszukałam-niezwykle subtelnie i pięknie popłynęły wersy prosto z serca,jeśli nie uda się tego dokonać,dziś dobrze jest spróbować kolejnego dnia,bo każdy dzień jest zapowiedzią czegoś dobrego-miło się czytało Twoje Waldku wiersze dla mnie-dobranoc*

Wiersz niczym oda niezwykle klimatyczny,bardzo mi się podoba bogata obrazowość:)pozdrawiam

Podoba mi się rytmika wiersza i jego wymowa-myślę,że wszystko jest możliwe,ale przede wszystkim z Bogiem Ojcem,który pragnie być w centrum naszego życia,a nie na jego obrzeżach i wszystko zależy od nastawienia serca/pozdrawiam serdecznie

zgadzam się z Tobą Waldemarze-to najważniejszy klucz:)pozdrawiam

Piękny wiersz,niezwykle wymowny,zawierający całą gamę wdzięcznych pielęgnowanych uczuć miłości:)pozdrawiam wzruszenie

czasami wielu z nas ma takie poczucie bezdomności,byle dalej od siebie,może tak jest,że zaboli ta świadomość prawdy o sobie,ale potem może być tylko lepiej-dobry refleksyjny wiersz z przesłaniem*

miłość nie jest łatwa,jest ofiarna,choć czasem gesty miłości nie są wymagające i piękna prawdziwa puenta tego wiersza "bo miłość kto się jej nauczy ten ją zrozumie-to prawda/pozdrawiam serdecznie

płynnie.lekko miło się czyta-gwiazda wypełniła swoją misję i myślę,że nastanie dla niej nowa era:)

intrygujesz myślą w poetycznym duchu:)-myślę,że dobrze jest patrzeć na to wszystko z przymrużeniem oka,mając świadomość,że i tak nad wszystkim stworzeniem czuwa dobry Bóg:)pozdrawiam

piękna,wymowna prośba,życzę by się spełniła*pozdrawiam

dobrze,że wyszło pięknie i składnie,choć buro-posyłam uśmiech

pięknie to napisałaś z dozą wdzięcznych pragnień i jak zawsze z polotem-myślę,że,kiedy przestaniemy biec na oślep,świat się zatrzyma i dzień się wydłuży,,,pozdrawiam

rytmicznie i melodyjnie płyną wersy prosto z serca-warto czekać,bo ta najprawdziwsza miłość przychodzi jak wiosna:)

ładnie,trochę przekornie z pełną swobodą-podoba mi się:)pozdrawiam

Podoba mi się obrazowość wiersza i niezwykle twórcze podejście:)pozdrawiam

owiany smutkiem z ukrytą nadzieją-podoba mi się Twój zamysł i styl wiersza/pozdrawiam

dziękuję serdecznie Justynko,Eber,Waldku,Alicjo za miłe gościny przy wierszu i ciepłe komentarze/pozdrawiam*

pięknie i bardzo pozytywnie-to bardzo dobra idea,na lepsze życie:)pozdrawiam wieczorowo*

Ujmująca piękna piosenka i niezwykle klimatyczna-bardzo mi się podoba:pozdrawiam

Wznosić góry nad upadek Ikara. Mieć na sobie różowe okulary i z nadzieją niezłomną się zmierzyć, daj mi Boże smak prawdziwej wiary. Jestem tylko ziarenkiem piasku, tam gdzie wydmy pustynne się wznoszą, albo trzciną na wietrze bujaną, gdy me wargi nie wiedzą co proszą. Czemu rzeźbisz mą duszę boleśnie? Serce krwawi, gdy zaskoczy trwoga. Po omacku prowadzisz bezpiecznie, choć nie łatwa jest wcale ta droga. Bunt się wzmaga na przekór Twej woli. Legły w gruzach me plany marzenia. Wymyśliłam innego Cię Boże i się dla mnie nie próbuj zmieniać. Po co w ogóle serca nam biją? Na co wieżom jest czas i godzina? Rytmem płynie znajoma muzyka, upomina się kara i wina. Zdążę jeszcze nacieszyć swe oczy. Każesz Tobie ufać mój Boże. Zdejmiesz brzemię mej nędzy i grzechów, gdy się zwrócę do Ciebie w pokorze. Czasem boli nas własne sumienie,tylko prawda każdego wyzwoli. Tak mi Boże żałośnie i smutno, że nie żyłam według Twej woli. Dziś na nowo powstaje Twój portret w moim sercu Tatusiu kochany. Byłeś zawsze tak dobry i mądry a ja Tobie zadawałam rany. Świat się zmienia, gdy jestem z Tobą. Dziś inaczej wszystko wygląda. Ma nadzieja zielony ma kolor, znikła lista marnych mych żądań. Ty mi Ojcze za wszystko wystarczasz. Dajesz siłę i to co potrzeba. Dzięki za to, że mnie wybawiłeś, przybliżyłeś mą duszę do nieba. Czasu cofnąć nie można niestety, jednak nowy rozdział się pisze. Dzisiaj wiem co jest najważniejsze, Twego głosu w mym sercu usłyszeć.

Niezwykła obrazowość wybitnego utworu z bardzo dobrym przekazem-myślę,że trzeba być ponad podziałami,szukać dróg,które łączą ludzi i przestać sobie nawzajem być wilkiem,bo wiadomo,że jesteśmy różnorodni i nie o to chodzi by zgadzać się na zło,ale niwelować jej skutki własnym przykładem i nie potrzeba wtedy słów tylko czynów.Zawsze najsmutniejsze i katastrofalne będzie to,kiedy nawzajem ludzie będą się obrzucać błotem,to niedojrzałe-bo wolność to znaczy odpowiedzialność,wolność oznacza zwyciężyć samego siebie,bo w każdym z nas rozgrywa się walka dobra nad złem.Bóg Ojciec z miłości dał dekalog człowiekowi,który jest drogowskazem jak mamy żyć pośród życiowej wędrówki,by cieszyć się prawdziwą wolnością,to człowiek,kiedy rozmija się z wolą Bożą ponosi skutki swoich wyborów i często staje się frustratem po przez złe wybory*"pozdrawiam

Poruszający wiersz do głębi serca-piękne*/pozdrawiam wzruszenie

Maria ma rację ten tekst nadaje się na piosenkę w 100%-jest taka prawdziwy z dawką dużych emocji:)pozdrawiam

Mocno ujęły mnie te dwa bratnie dzbanuszki-przyjemnie poczytać mi było Twoje wiersze*

super satyrycznie i z wielkim polotem-ukłony dla Twego lekkiego pióra Alicjo/pozdrawiam