Witold Szwedkowski

Zadajesz pytania i sam sobie na nie odpowiadasz. To nie jest dialog ani tym bardziej rzeczowa rozmowa o literackiej interpretacji utworu Cage'a. Chcesz mi napisać coś prywatnie, to wyślij wiadomość prywatną.

Huzia na Józia! :-D

...a czytasz Ty ze zrozumieniem? "Zatem z wierszami Alicji Wysockiej nie mają szans dzieła Krynickiego, Barańczaka, Kornhausera, a gdzież tam dopiero moje. "

Myślę, że Krynicki to poważny facet. Jako poeta lingwistyczny nie kpiłby z Jasieńskiego. Tak jak ja, jako neolingwista nie kpię z Krynickiego. Jakie jest Twoje subietywne zdanie na temat tzw. "sztuki kopii" powszechnie stosowanej w mail-art?

Wystarczy wprowadzić moje imię i nazwisko w Google. Prosto znaleźć - Wywrota jest jedynym miejscem, na którym publikuję w sieci. Swoich wierszy nie zamierzam publikować w poezja.org. Nie jestem w stanie dostroić się do prezentowanego tutaj poziomu. Ale mogę zaprezentować wiersz, który wpadł mi jako pierwszy z wierzchu w tutejszej zakładce "Najlepsze wiersze" Jak zauważyłem, to jeden z wierszy najwyżej cenionych przez użytkowników tego serwisu. Zatem z wierszami Alicji Wysockiej nie mają szans dzieła Krynickiego, Barańczaka, Kornhausera, a gdzież tam dopiero moje. Przepraszam. Jestem pewien, że zrozumiesz.

Wystarczy wprowadzić moje imię i nazwisko w Google. Wywrota jest jedynym miejscem, na którym publikuję w sieci.

Ciekawiej byłoby gdybyś miast szyderstw zaprezentował wiersz :)))))))

To do Waldka, prawda?

Czyli Zbigniew Sajnóg czy Karol Baudelaire zostają wykluczeni z grona bo mają inną wrażliwość? Albo poeci uprawiający cyberpoezję (bo im kartki nie zgniją) albo ci od poezji dźwiękowej czy haptycznej (bo też nie używają kartek)? Borze wycięty! Jaki ciasny jest tutaj główny nurt myślenia o poezji. Jakby trochę zajęcia arteterapeutyczne, a nie Polski Portal Literacki. No nic, przyczaję się, poczytam jeszcze. ;-)

Panie, a pożyczysz liczydełka i ekierki?

Naprawdę fajny wiersz. Z jednej strony jest w nim zabieg prowokacji, z drugiej eksploracji. Bo jeśli wiersz posiada jakąś postać czyli formę albo pole tekstowe zapełniane treścią przez autora, to i przeciwnie - może również mieć pustać, brak formy, pole tekstowe nie zapełniane przez autora, a jednak również wywołujące emocje, dyskusje. Ba, dające możliwość potencjalnemu odbiorcy zapełnienia innego pola tym, co mu "w duszy gra". Zacytuję przy tym komentarz do wierszy Leopolda Staffa (chyba autorstwa Witolda Doroszewskiego), które zawierają: „bezmiar, głębinę, pustacie wnętrzności Ziemi a. gór; przegrodę; czas, pierwotny Chaos, wyroki boskie; śmierć, krainę zmarłych, piekło, szatana; człowieka". Nawet jeśli sam Staff nie używa takich słów. Sto lat temu (i dawniej) potrzeba było słów w odpowiedniej formie. Dziś mamy nadmiar wszystkiego, oprócz możliwości wytchnienia na głębokie wejrzenie w siebie. Jak napisał mi jeden czytelnik w wierszu bez formy można właśnie dostrzec to co jest w nas samych, kiedy spotykamy się z ciszą, pustką.

Fajny wiersz. Kiedyś podobnie poruszył mnie wiersz Ryszarda Krynickiego "Biała plama", w którym złożył cześć Brunonowi Jasieńskiemu, autorowi wiersza "Nic". Stworzyłem wówczas utwór "Pustać" wpisujący się w tę tradycję i upamiętniający obu autorów. https://literatura.wywrota.pl/wiersz/54496-witold-szwedkowski-pustac.html

To jest dopiero buta.