bajaga1

Piękna myśl:-))

Następny wiersz - nosił tytul"skłamałam", bo życie bywa podłe ,a serce cóż ono biedne może ..Pozdrawiam

Dziękuję za pochylenie się nad wierszem .Miłej nocy i pięknych snów życzę :-))

:-))) Zaniemówiłam - ale to minie gdzie mnie do niej biednej dziewczynie . Co prawda czasem zbyt wysoko nogę podniosę gdy podskakując piruety wywijam, czasem poetę o wiersz poproszę… Telimenę zaś Pan Adam urodą i wdziękiem obdarzył ...Nie śmiej się zatem komentatorze z mojej " zauroczonej" bohaterki . Pozdrawiam

Jak u cicho i spokojnie...pięknie

smutny jak chłosta nędzy gdy na radość srodków jest brak i slowa gdzieś spod serca niczym szeptunka gdy swe modły odmawia i mówi słowa które nie zawsze usłyszeć chcemy...bywa i tak. Pozdrawiam

Byłam ci kochanką? Muzą, utrapieniem? Byłam promieniem słońca… Czy cieniem? A może zadrą Co w serce się wbiła, Byłam chwilą – Która się nie skończyła. Jestem tu, tak blisko – Choć daleko. Jesteś , Przytulić chcesz mnie. Wciąż nie wiem, Na co czekam. Nie umiem odejść , Chociaż tego chcę. 2010r.

Waldemarze zaczynając czytać myślałam że wybierasz się do apteki i chyba przegapiłeś te wszystkie od płonącego konara wiem nie miałeś takiej potrzeby by je zapamiętać pozatym szkodzą na serce...potem doczytałam żeś zdrów jak przysłowiowy tur tylko z nudów TV oglądałeś . Zdecydowanie to ja wolę spacery nawet w deszcz wtedy jest cisza taka że słyszę jak anioły wiersze piszą. Pozdrawiam

Dziękuję bardzo:-))

Kocie wiesz no chyba go zmienię dużo bardziej Deonix zasugerowała przewersowanie i nieźle to wyglądało ja bym poszłą dalej...

Pięknie to zrobiłaś podoba mi się , a co powiesz na to? Zgubiłam siebie idąc przez życie, Rozsiałam gdzieś po drodze. Radość schowałam w szklance - na dnie, Gdy wszystko poszło tak nieskładnie. Gdy wściekłość z rozpaczą pod rękę się wzięły, Drinka nalały i zawołały. -Zapomnij Świat wtedy piękniejszy jest. I troski poszły w kąt. Przyjaciel drink, Bajki mi opowiadał I do snu tulił mnie. Kochał me szare oczy, Smutną twarz, A także radosny śmiech. Bądź ze mną, Szeptał czule. Roztaczał barwny krąg. Nic cię tu już nie trzyma… Raz drugi dziesiąty Tu był mój wielki błąd.

Bo poezja to nie tylko ulotne myśli niczym rozpływające się w górze obłoki , to także cierń co coraz głębiej rani ,a słowa te są niczym mżawka i zależy od pogody ożywiają lub zamrażają nasze uczucia. Dziękuję za chwile spędzone na stronie.Pozdrawiam

Świetny, mnie tam podoba się bardzo.

Zgubiłam siebie idąc przez życie, Rozsiałam gdzieś po drodze. Radość schowałam w szklance - na dnie, Gdy wszystko poszło tak nieskładnie. Gdy wściekłość z rozpaczą pod rękę się wzięły, Drinka nalały i zawołały. -Zapomnij Świat jest wtedy piękniejszy . I troski poszły w kąt. *** Przyjaciel drink, Bajki mi opowiadał I do snu tulił mnie. Kochał me szare oczy, Smutną twarz, A także radosny śmiech. Bądź ze mną, Szeptał czule. Roztaczał barwny krąg. Nic cię tu już nie trzyma… Raz drugi dziesiąty Tu był mój wielki błąd.

słowa ,słowa slowa..:-)

Bez urazy tak przydługie to tłumaczenie napisałeś...aż się zaczęłam zastanawiać czy mylisz prostotę z ... Cóż ktoś z boku może sobie po przeczytaniu mojego wiersza myśleć cokolwiek mu się podoba. Przedstawiam wiersz pod osąd, równocześnie gotowa jestem zmienić jakiś rym , słowo lecz nie zmienię siebie . W każdym z moich wierszy jest cząstka mnie , mojego widzenia świata , a ja wierzę , że on jest piękny, -Czasem jesteśmy zbyt zajęci by to dostrzec, a jak już widzimy to jest za późno na radość. Piszę choć te wiersze przeczyta tylko parę osób - widocznie jest mi to potrzebne bym mogła rano uśmiechnąć się do lustra.. Teraz ja się tłumaczę .. Wczoraj jak minął impuls roześmiałam się jak dziecko dziękuję potrzebowałam tego. Dziękuję za czas poświęcony moim myślom i słowom. Pozdrawiam

Na formie się nie znam, treść przemawia do mnie i zgadzam się z nią. Pozdrawiam

Tak zgodzę się że by rozpocząć coś" nowego" należało by obmyć to co zostawiło "poprzednie", byle tych łez nie było za dużo. Pozdrawiam

Dziękuję Oxyvio, pomyślę o tym może coś uda się zrobić, ale to dopiero wieczorem. Pozdrawiam

Starałam się zmienić choć część, dziękuję za uważne przeczytanie i wychwycenie rażących niedociągnięć. Pozdrawiam

akryl wg Webera X 2017 r. Najbardziej bolą słowa niewypowiedziane, Jak drzazga w umyśle tkwią. Zasypiasz i budzisz się , szarpiąc tę ranę. Co podkopuje twój dom. Najbardziej bolą żale skrywane, Tocząc rozum utraconą nadzieją. Rzucone w głąb siebie jak krzesiwo na kamień, Na tej pryzmie wciąż iskry goreją. Już nie skrywasz smutku w źrenicach I nie liczysz, że ludzie się zmienią. Chciałbyś wszystko im dzisiaj wykrzyczeć, Lecz czy oni to docenią? Nie myśl o mnie pochopnie dzisiaj, Moją winą jest wiara w człowieka. Wiem, nie byłam przebojową dziewczyną. Myślałam - będzie dobrze , tylko chwilę poczekaj. VI 2017r.

Nie jesteś pierwszą osobą która mówi o Prymitywizmie Dotyczyło to głównie moich obrazów zwłaszcza tych pierwszych. Moje obrazy i wiersze powstają z potrzeby serca . Cóż widocznie jestem naiwna niedostosowana społecznie i niezależnie ile pracy włożę by stworzyć coś pięknego to będzie nie zbyt proste na wiersz lub namaluję kiczowaty obraz.. Dość tego samobiczowania w zasadzie dopracowałam się emerytury wykonując zawód wyuczony i stać mnie na odrobinę przyjemności jaką daje mi malowanie czy pisanie wierszy … prostych, bez upiększeń .

Dziękuję Oxywio...No właśnie wiele muszę się jeszcze nauczyć . Każdy z tych moich wierszy ma w sobie coś nie tak lecz jednocześnie gdyby nie one to nie dowiedziałąbym się... Na prawdę z każdym uczę się czegoś nowego dla mnie - dla ciebie normalnego jak oddech. .. Pozdrawiam

Poprawione dzięki serdeczne. Pozdrawiam

Dobrze wybrałaś, co prawda gdy wkleiłam stary tekst zaczęłam myśleć co by tu zmienić i tak od myśli do myśli... Kiedyś napisałam go dla córki. Czas minął zmieniło się co nieco... Dzięki serdeczne za sugestie, podpowiedzi, trochę pozmieniałam. Pozdrawiam.