Tomasz_Biela

kilka sekund po przebudzeniu puls jak poligon granatów bez zawleczki chodząc po chodnikach chodzę po pomnikach budząc niepokój tych którzy zwracają na mnie uwagę tych co przejdą lub już byli tu w sklepach montują ukryte kamery wciskają podsłuch do uszu kilka sekund po przebudzeniu nie mam odwagi dobrze się obudzić a oni nigdy nie dowiedzą się o mnie wystarczająco wiele żeby podejść i tylko podziękować że nie czynię im nic więcej właściwie poza modlitwą za nich i przeciwko nim konkretnie to nie o was chciałem wspomnieć to złe przeczucia podrzynane z każdej strony przez mój uporczywy optymizm jak kubizm złożony wciąż zaostrza krawędzie dostępu

sprawia wrażenie niedopracowanego bo ciężko się doczytuje miejscami / ale który wiersz jest dopracowany ? i kiedy ? retoryczne pytania są ozdobą wiersza jak kolczyki / ani mnie nie zatrzymał ani nie odrzucił / neutralnie / t

pytajniki i odpowiedzi do nich owszem mogą mieć znaczący wpływ na przekaz, aczkolwiek są zachowane w miałkiej wersji / przerost formy nad treścią / ale nie najgorsze wyjście z szuflady/ t

jakkolwiek/ to proszę bardzo / to Twój wiersz Twoje fanaberie / mój komentarz/e moje fanaberie / t

głowiłeś się /gra słów wyszła / bez rewelacji ale może być / t

często chwile rozpaczy i załamania jakiegokolwiek przynoszą sukcesywne przemyślenia przelane w wiersze, rodzą refleksje, które w ludzi włażą jak larwy w drzewo / chociaż to jest zależne od nastroju jaki nastrój taki wiersz a jak wejdzie to już zależy od przekazu i odbioru czytelnika / stany nastrojów nastrajają wiersze wg tych nastrojów / tutaj widać spontaniczność przemyśleń lekkie chociaż infantylne pióro, które wydaje się nieprzygotowane na wyjście z szuflady/ wygląda śmiejąc się bez konkretnego grymasu, bez przemyślanego kontrastu wobec przekazu / nie jest najgorzej jak na stary wiersz skądś tam wygrzebany / powtórzę się chyba, już wielokrotnie...generalizuj swoje teksty wersy słowa...czytaj innych, czytaj siebie wielokrotnie / za dużo tych samych pytań za dużo niepotrzebnych skojarzeń w wierszu. / miałkie to / ale piasek cieknący przez palce może zamienić się kiedyś w minerał / t

jest nawet odpowiedni dział HAIKU dzięki za kierunek / to jest póki co warsztat kolego/koleżanko/ znam dobrze działy/podziały tegoż forum / poza tym nie sądzę by ten urywek myśli nadawał się na haiku / nadaje się po prostu na urywek / t

Taka opinia buduje obraz wiersza, za taką równie dziękuję co za pozytywną / teraz trudno podjąć nowy temat bo wszystkie tematy zostały podjęte dużo dużo wcześniej teraz tematy nabierają jedynie nowego spojrzenia nic więcej / mniej lub bardziej spostrzegawczego i godnego zatrzymania / wiersz współczesny jest pochodną wierszy poprzednich epok / t

Jeden z tych wierszy który odwdzięcza się czytelnikowi czy krytycznie spogląda czy pozytywnie bo i krytyka może być pozytywna a jeśli już jest to tekst oparty jest o mocny żagiel / t

Dzięki za swoisty subiektywizm i obecność jak każdego obecność/ t

Dzięki za wyłowienie czegoś dla siebie zauważalnego / t

rączka to nie obrączka obrączka to nie prostytutka

zgrabnie / t

z każdym wejściem do sklepu z odzieżą stykam się jak z przeszytą pamiątką po ludziach których po cywilu nikt nigdy nie widział albo nie chciał znać wszystkich rozpoznawano jednakowo i strzały padały jednakowe później mundur padał pusty i zimny z resztą rzeczy osobistych żona ciągle czekała aż zapuka niektórzy wracali z prowiantem wędliną mlekiem z ładnymi ubraniami dla rodziny teraz gdzieniegdzie żyją po kątach bujając w czystych obłokach rozdają młodość w nowej formie w nowym szyku telegraf Morse'a słychać w stukach klawiatury listy umarły tusz wysechł stalówka pióra wypuszcza korzenie w sercu w szafach pełno ciuchów na trzecią czwartą i kolejną wojnę światową na bazarach mamy w hipermarketach po wizytach u lekarzy w urzędzie w banku pieczątki nazwy z numerami tatuaże nachodzą na siebie nie mając miejsca po niewysłuchanych manifestacjach nazywani produktem ubocznym kolejnej pracy pilnujemy niepewnie jak szeregu do innego obozu koncentracyjnego niepotrzebni właściwie żadnemu z pracodawców pracujemy jak kukułka rutynowo wychodząc z uśpienia żyły zaczynają przypominać drut kolczasty umysł ciało wszystko w co jesteśmy przyodziani nie jest nasze śmierdzi spalenizną garderoba dorobku i doświadczeń bo zawsze ukrywa się w niezauważonym zakamarku jakiś rozkład dzieci coraz częściej biorą zbyt poważnie zabawkową broń szybkie samochody świecąca lufa i zdalne sterowanie to za mało zbyt tępe okazują się plastikowe noże roztapia się pod słońcem plastikowa miłość samobójstwa przestają dziwić raczej pobudzają do życia takie historie oplecione kolorowymi sensacjami jak przewiewny szal na szyi ucisk odbiera nam melodię w strunach głosowych ta dawna melodia to kakofonia drut kolczasty pod prądem z którym napieramy na bliźniego

wyliczanka / ale lepsza od wielu innych tutaj zamieszonych / szukasz skutecznie środka ciężkości w swoich przemyśleniach przelewanych w wiersze / to dobrze / t

przecinasz miasto jak ostrze noża pod wodą gładko i bez trudu zmywa z siebie zbrodnie gdy się podnosisz miasto wszystko widzi odwrócone do góry dnem blask ostrza rdzewieje czujesz jak strupy pękają ? powinieneś przynajmniej do czasu w którym nóż nie będzie ci potrzebny do odwagi cywilnej i do tej której stale podcinasz nogi aby nie mogła chociażby wstać

do ulubionych sobie idzie ten skromny ale kolokwialnym modosłowiem - zajebiście - mocno unerwiony kawałek prawdy / brawo za ujmującą prostotę / t

Cieszę się że wywarł wrażenie i przyciąga / i za obecność dzięki t

tani pod względem technicznym, treść nie jest banalna. nie jest to wiersz ani sylabiczny ani toniczny ani sylabotoniczny / jeśli zabierasz się za rymowanie to powinieneś wiedzieć więcej o technice tworzenia 'rysowania' wiersza niż ja podaję Ci tylko czego ten wiersz nie ma są na forum autorzy którzy znają się bardzo dobrze na konstrukcji takich wierszy - jak najbardziej i najbliżej powyższego jest Anna Para. ten tekst ma słabą konstrukcję. dlatego to jest rymowanka a nie wiersz rymowany / t adnotacja do Anny Pary, jeśli zajrzy ; doczytuję :)

tania rymowanka / nic więcej / i popraw z pod na spod / straszny błąd t

z tego zlepku słów powstałoby parę mniejszych tekstów bo każdy fragment mówi jakby o czym innym, co nie byłoby złe gdyby łączyło te fragmenty jedno konkretne uczucie czy przeczucie, gdyby sprowadzały się do jednego. interpunkcja niczego nie załatwi / jeśli chcesz to zostaw/ ja bym proponował usunięcie i wrzucenie na warsztat / coś może pomyślimy / trzeba tam najpierw zaglądać / a nóż ktoś będzie chciał pomóc / niech tam reaguje na zmiany / póki co tekst przeżywa śmierć kliniczną / zajrzałem do Twoich innych i lepiej sobie radziłeś z próbą przekazania myśli niż tutaj / rozsypało się / wiersz jest jak instrument - ciągle się do niego wraca żeby coś zmienić w starym repertuarze coś dodać czegoś nowego się nauczyć / t

dobrze czytasz / też niedawno z gór wróciłem / dzięki / t

dzięki Magdo / :) t

dopracowuj sobie go jak chcesz / mnie się już podoba / nie zmieniaj czasami tylko puenty / gorzki - ale smaczny / lepi się od refleksji od początku / t

początek do kursywy jeszcze jakoś przełknąłem później coraz gorzej było / po kursywie jeszcze odkrztusiłem i leciałem dalej :) dobrze że to bajko-mat a nie wierszo-mat ;) do następnego / t