Krzysic4 czarno bialym

Tak wielu jest starych ludzi Bez cienia zmarszczek A jednak Wegetują w obawie Że życie może ich zabić

Przy pieknych wierszach moje wychodza jak Quasimodo wiec nie powinno dziwic ze dalem noge :D

czasem mam problemy z logika czasem bywa ze jednak w calosc wszystko sie uklada zalezy pod jakim katem patrzymy

modyfikuj jakos tego nie widze moge zmienic to tylko taka rabanka rymowanka

Bardzo ladny i bardzo smutny wiersz

Atlas grecki chlop chciał kawałek ziemi w zamian dzwiga cały glob to przewrotność oczekiwań DZiekuje @Annie_M, @Alicja_Wysocka, @Niewygodna, @Mateusz Topolewski za cicha obecnosc

Bardzo mi milo dzieki wielkie

Życie bywa przewrotne dało ci morze, gdy chciałeś krople i nie przestając się zgrywać szepnęło -Czas nauczyć się pływać. z inspiracji @beta_b pt. Pragnienie

usmiechala sie dusza - jak dla mnie by wystarczylo tylko tyle ale popieram janka fajny wiersz bardzo lekki

Życie bywa przewrotne dało ci morze gdy chciałaś krople i nie przestając się zgrywać szepnęło Czas nauczyć się pływać

Poprzednia wersja bardziej mi się podobała

Ja tylko zaproponuje to Dzielimy historię naszych serc I wspólna droga łączy nas

Ja tylko zaproponuje to Dzielimy historię naszych serc I wspólna droga łączy nas a jednak doszłam do rozstaju dróg którędy iść Komu mam oddać ciało swe Jeden pociąga za drugim gnam I jak króliczek z Alicji snów Uciekam gonię chwytam czas

Zrobione

witaj. Dziękuję za twoje edycje ale obecnie zostawię jak jest jeszcze pomyślę Bardzo mi miło czytać takie komentarze miło Cię gościć w skromnych progach. Dziękuję za komentarz pomyślę jeszcze jak zawsze :) dziękuję @beta_b i @Niewygodna @egzegeta @Wojciech Bieluń -Targosz za cichą obecność

Byłem czytałem trochę tego sobie jest dużo.

Witam i dziękuję za czytanie. To chyba przez znaki diakataka :). Nie lubię niestety znaków przystankowych, ponieważ wymuszają sposób czytania, a co za tym idzie i interpretacji.

Dwie historie kolo siebie i trochę roztrzepany tekst. Witam na forum :)

Dziękuję

Wpadł do pokoju promyk słońca Na stary tapczan i szafeczkę Fotel przez lata wysiedziany Pod ciężkim zapadł się powietrzem Wiatr wspomnień firan nie chce ruszyć Gwaru radości stół nie dźwiga Od kolęd nie drżą wesoło mury Wazon rodzinny się ukruszył Jak tylko umiem najdokładniej Składam okruchy złączone kroplą Chociaż nie będzie taki jak dawniej Nie jedno jeszcze musi przetrzymać I tylko drobny promyk słońca Osusza krople oświetla rysy Pamięć pokoleń w nich jest wyryta Siła miłości tej rodziny

Romantycznie się zaczyna ... plaża, spacer i rodzina. Mama tata syn i córka (mają także pieska Burka) wolno idą uśmiechnięci jakby byli jacyś święci. I tu kończy się sielanka ze snu budzi mnie wybranka. Silnik rzęzi, dzieci krzyczą "och jak fajnie być Krzysicą" Dym z wydechu wszem obwieścił że się pasat w dziurę zmieścił. Lekko Opla przeszorował ale po co się przejmować? I wylewa się hałastra drzwi skrzypnęły ścichły wrzaski nie na długo, bo wyjść muszę. Tradycyjną mantrę mówię: -Miłosz auto, stój, uważaj ! Na nic jednak on nie zważa tylko biegnie jak w szalony - Tata - krzyczy - chcę balony. Zatem włączam - sport - tryb Bolta i przed autem łapię czorta. Starszy syn styl ninja ćwiczy, cztery gleby już zaliczył. Krzyczy - biegnę - on się śmieje "jeszcze żyję!" - osiwieję! Dla mych synów człek się stara, w tryb wariata przez to wpadam gdy wyciągam ręce w przód krzycząc ile w płucach tchu "jestem Zombie i was zjem" i po chłopcach został cień. Gonię rechot mych łobuzów , brudne portki buty w kurzu. Pot po plecach ciurkiem leci po co Crossfit ja mam dzieci

Wiersz twój to galimatias myśli urwane w połowie może to ze zmeczenia lecz czy mi na to odpowiesz czemu brakuje ci zmarszczek za szronem tęsknisz na głowie nie lepiej tryskać młodością co smutki szybko rozgoni

Nie takie marne :P

Każdy pisze tak samo Uczuciem kartki napełnia Gdy chcemy możemy dostrzec Tą jakże prostą wzajemność

?