Deonix_
-
Postów
4 311 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
21
Treść opublikowana przez Deonix_
-
Atlas
-
Osobiście bym połączyła, ale to może być licentia poetica, więc się nie narzucam... A co do tekstu, ogólnie to... bardzo wyrazisty, mocny, klimatyczny i mi się naprawdę podoba takie pisanie, chociaż - tematyka na wskroś nieprzyjemna. Ten fragment przysunął mi na myśl pewien mój niepublikowany i niedorobiony dotąd utwór: Śmierć-Tabu-Śmierci Najpierw Halloween, potem grobing duszki dynie cukierki elektryczne znicze Będzie msza, więc trzeba odstać a przecież śmierć zawsze jest zderzeniem z ziemią supermaterią ciszy tak bardzo nie high-tech wciska do głębi w szaro-czarną masę w mały prywatny zamknięty koniec świata którego nie rozświetlą lekkomyślne uśmiechy i kolorowe ubrania tylko łzy rzęsiste i czas potrafią kreować nowe piękne i żywe z pozostałości zniszczenia Pozdrawiam Deo
-
Pięknie i malowniczo oddana rzeczywistość wojny. Strach, panika, permanentny stan gotowości i zamrożenia stresem, hamowanie własnych reakcji, aby przetrwać - wszystko tu doskonale widać. Uwielbiam takie teksty, choć zdaję sobie sprawę, że pisanie ich może wiązać się z głębokim współodczuwaniem, wniknięciem w bardzo trudne emocje, co od autora wymaga poświęcenia. Nie wiem, czy i na ile Ty jesteś sercem i duszą w tym, co piszesz, moje doświadczenia podpowiadają mi, że aby opisać coś plastycznie, muszę w tym być, ale możliwe, że Ty tak nie masz i... dla Twojego zdrowia psychicznego lepiej, jeśli nie musisz się torturować, ale jeśli jednak się męczysz - to chcę Ci powiedzieć, że ja to naprawdę doceniam. Pozdrawiam ciepło :) Deo
-
ksywa
-
Jawa (wyspa)
-
W matowych piórach …
Deonix_ odpowiedział(a) na KOBIETA utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@KOBIETA Oczywiście, że nie :))) Miło mi, że się przydałam :) Deo -
W matowych piórach …
Deonix_ odpowiedział(a) na KOBIETA utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Wszystko mi się w tym wierszu podoba, obrazy, metafory - klimatem nasuwa mi na myśl filmy "Hallo, Szpicbródka" i "Lata 20., lata 30.". Przekaz również. Ale nie puenta, która brzmi jakoś sztucznie i nieoprawnie, w moim odczuciu. Ten ostatni wers nie daje mi spokoju. Wypadało by - lekkością pragnień smak wolności poczuć(!), poznać, itp. W każdym razie - brakuje tutaj jakiegoś czasownika, żeby utrzymać gramatyczny sens wypowiedzi. Bezpośrednie wstawienie go jednak zaburzy strukturę i melodię tego utworu, więc - moim zdaniem - należałoby tę końcówkę lekko przeredagować, tak aby wilk był syty a owca cała :) Od siebie zaproponuję - z lekkością poczuć smak wolności, lekko się unieść w swej wolności, z lekkością odczuć smak wolności, pragnieniem poczuć/odczuć smak wolności. Tyle na tę chwilę, jestem w stanie wymyślić, oczywiście możesz inaczej, starałam się zachować rytm, rym i znaczenie. Ale to tyle mojego marudzenia :) Pozdrawiam Deo -
Ładnie, ładnie, trochę przypomina mi środkami stylistycznymi "Białą magię" K.K. Baczyńskiego, którą zresztą bardzo lubię. A u Ciebie jest nawet bardziej fizycznie - dla mnie to zaleta ;) Pozdrawiam :) Deo
-
profetyzm
-
Prezent za próbę
Deonix_ odpowiedział(a) na EsKalisia utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
I niby przez to jesteś nijaka? Bez przesady, oprócz skłonności sado-maso, które ma rozwinięte każdy (chociaż na różną skalę), to jeszcze pewnie znalazłoby się coś, co Ciebie wyróżnia ;p -
Ala na biało - no faktycznie - Cud! A tak na zupełnie poważnie już - to naprawdę dobry i mądry wiersz. Pozdrawiam :) Deo
-
Prezent za próbę
Deonix_ odpowiedział(a) na EsKalisia utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
O, kurczę, wyznanie masochistki :) Ciekawe, może nawet tak się lepiej żyje... Ale ja chyba jednak jestem bardziej sadystyczna ;p Pozdrawiam :) Deo -
Ależ to piękny, obrazowy i zmysłowy erotyk! Naprawdę mi się podoba! :)))))))))))) Jedynie tutaj, moim zdaniem: przecinek przed czułością - niepotrzebny. Serdecznie pozdrawiam :)) Deo :)
-
Kraftwerk
-
Że też takie piękne wiersze rodzą się z tak niemiłych odczuć... Cudowny obraz, piękna, bliska mi metaforyka, uczta leksykalna. Dziękuję za ten wiersz :) I nawet Ci go nieco zazdroszczę ;) Pozdrawiam :) Deo
-
Faktycznie - od serca. Pełen brzydoty, osobliwego klimatu, może i nawet nieco patologicznego, pisany lekkim językiem, ale z wielką głębią. Pełen kontrastów i piękny, właśnie przez to. Uwielbiam. Pozdrawiam Deo
-
dachowiec
-
pułap
-
redukcja
-
Pięknie, metaforycznie, metafizycznie i głęboko. I oryginalnie! Lubię taką introspekcję i malownicze ukazywanie emocji. Cudowna puenta. Pozdrawiam :)))) Deo
-
Gwiazdy spadają lekko…
Deonix_ odpowiedział(a) na KOBIETA utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Generalnie mi się nawet podoba, klimatyczny, obrazowy, puenta wyrazista, pełna emocji. Ale jako ta perfidna szczególara zastanawiam się nad rolą kropek przed wykrzyknikami i tym wersem: początkowo odczytałam to jako dopełniaczówkę będącą jednocześnie oksymoronem, ale z kontekstu wnioskuję, że to tylko miejscowienie akcji w czasie, stąd - moim zdaniem - spokojnie mogłaby tu zaistnieć inwersja: Mroźnej nocy obiecałeś mi ciepło, bez szkody dla brzmienia, ten wiersz nie jest przecież regularnie rymowany. I jeszcze: Osobiście pozbyła bym się tutaj przecinka po "rany" napisała wypełniają, bo w ten sposób właśnie ten tekst odbieram, tak rozumiem tę frazę. Fakultatywnie można by jeszcze w ostatnim wersie dać na końcu wielokropek, ale to tylko moje widzimisię :) Tyle na tę chwilę, reszty nie ruszam :) Pozdrawiam :) Deo -
Świetny wiersz, piękne obrazowanie z żywiołami w tle, puenta mi jakoś klimatem wewnętrznie bliska. Pozdrawiam :) Deo
-
siarkowodór
-
@MIROSŁAW C. Dziękuję, miło, że tu zajrzałeś :) Deo
-
Nie zdążysz **
Deonix_ odpowiedział(a) na viola arvensis utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Świetny wiersz, tak foremnie, jak treściowo, zgadzam się z przekazem bardzo mocno. Wiele tracimy w tym codziennym zapędzie jak na autostradzie, czasami aż nie wiadomo za czym, a taka introspekcja i rozejrzenie się po bokach są dla higieny psychicznej przecież potrzebne. Chociaż nie raz wyrzucam sobie, że potrafię się zachwycić czerwonym listkiem jesiennym, pomidorem na kanapce, (po)wietrznym ruchem trzciny nad wodą. Ale może właśnie to ratuje mi życie, a Ci "dorośli", którzy nie potrafią patrzeć na świat oczami dziecka i się nim rozkoszować, nie mają tej wrażliwości i receptywności, cierpią okrutne katusze? Daje do myślenia (i odczuwania) Twój wiersz :))) Serdecznie pozdrawiam (już jesiennie :)) Deo