Annie

?

Dzięki Pi, poprawiłam. Jest to co jakiś czas powracający temat. Napisałam to już dość dawno temu - pod wpływem jakiejś zaangażowanej dyskusji. :) 8fun - dzięki :)

skąd tu tyle smutku?

Ciekawy wiersz. Ciężki, można by rzec przygnębiający.

Kiedy on to napisał? Współczesne badania nad świadomością, pradawna wiedza o świadomości - wypowiadają się jednoznacznie - czym jest swiadomość. Zastanawianie się nad problemem jw. jest po prostu, na dzień dzisiejszy, stratą czasu.

Marlett - cieszę się, że przeczytałaś i za słówko :)) Również pozdrawiam Waldemarze - nie wiem czy smutne, raczej życiowe, dzięki. beta - właśnie. To jest największa sztuka - nie zgasić zapału ale jednocześnie nie wklejać grzecznościowych zachwytów. Dzięki za czytanie:) Magdaleno - nie ma problemu. Jest obserwacja. Również pozdrawiam :)

Wydaje się, że wyrażanie zachwytu na portalach poetyckich osiągnęło już swoje maximum. Tym bardziej, że gdzie się nie wejdzie, wszędzie ci sami, poprzebierani tylko nickami. Jednak przesłodzonej muminkowatości, świergotaniu, czy zapewnianiu o genialności nie ma końca. Słowa krytyki owijane w muśliny, gdzieniegdzie otwierają nieśmiało oczęta, a i to tylko na chwilę, przy jednoczesnym stokrotnym zapewnianiu, o być może myleniu się, kochaniu i szczerym uwielbieniu. Komentarze żyją swoim własnym życiem, niczym wspaniała proza poetycka rodem z Tańca z Gwiazdami, i zawsze znajdzie się niestety ktoś, kto bezczelnie, bezpardonowo, bezceremonialnie, będzie jeszcze bardziej zachwycony, jeszcze bardziej wyściska, wycałuje i popłacze się ze wzruszenia.

Dobre ? pozdrawiam

Sorry,? mam nadzieję, ze nie uraziłam. Ale to nie był mój pomysł.

Teraz jest lepiej. Brakuje miejscowości, ale nie będę się czepiać ?

Do Magdaleny

To jest Maja? Nawet podobna ?

Alicjo, a może czasem zamiast w czymś.? Wtedy, wg mnie, bardziej by pasowało z donicą. Ostatecznie fajny pomysł z tym przesadzaniem, żeby tylko (jak to mówią) nie przesadzać, bo doniczek zabraknie :)))

No, Gaźnik, dałeś czadu i trudno się z tobą nie zgodzić. O Lemie i Nemo nie wiedziałam. Plusik za to ? Anthony - Najważniejsze w tym systemie jest przekonanie wszystkich niewolników, ze tymi niewolnikami nie są ?

To może edytuj i popraw chociaż te najbardziej rażące błędy?

I w tym jest chyba rzeczy sedno. Najważniejsze są emocje, jak ich zabraknie to pisanie staje się rutyną i nic tu nie pomoże czytanie, czy nie czytanie poezji. Ze swojego skromnego doświadczenia - tu na forum, mogę powiedzieć, że od razu to się czuje - czy autor pisząc był pod wpływem emocji, czy też nie. Niektórzy pomagają sobie alkoholem, żeby te emocje sobie przypomnieć i napisać coś od serca. Jeżeli nie, to jest się wtedy dobrym rzemieślnikiem i nic więcej. Wiersz jest składny, liczba sylab idealna, rymy poprawne i nic więcej do zapamiętania.

Nie jest tak żle. Można postawić oczy w słup z wrażenia, albo zaksztusić się poranną kawą :) W końcu element zaskoczenia w poezji, też jest jakimś środkiem artystycznym :)

Dzięki, mam Mac'a, ale coś zainstalowałam. Jest lepiej :)

Przy widoku niezalogowanym pojawiła się na dole ekranu reklama, która się nie przesuwa i zakrywa tekst. Jest to bardzo denerwujące. Do tego jeszcze ogromna reklama pod tytułem utworu i właściwie nic więcej nie widać.

Tyle jest reklam na stronie. że teksty giną. Rozumiem, że muszą być, ale to co się teraz dzieje, to jest już lekka przesada. Centralne miejsce na ekranie zajmuje reklama, a tekst - wiersz jest jakimś mało istotnym dodatkiem. Po nachalnych reklamach telewizyjnych, radiowych, mamy obecnie nachalne reklamy internetowe.

Podobasię, wczytałam się trochę w tekst i wyrzuciłabym z drugiego wersu gdy a z szóstego - mi. Ale to tylko moje lużne wariacje :) Pozdrawiam

Ciekawie, aczkolwiek trochę chaotycznie.

Zgadzam się https://youtu.be/98n-q1wjp5w

Ciekawe mini, trochę niepokojące. Pozdrawiam

Ja widzę plusy dodatnie i ujemne :), tej całej sytuacji. Świat się zmniejszył, kontakt jest coraz łatwiejszy, może nie bezpośredni ale zawsze coś. Możemy, my zwykli zjadacze chleba, pisać wiersze i publikować - kiedyś, bez internetu, było to nie do pomyślenia. Wypowiadać się - lista jest długa. Oczywiście każde przegięcie jest złe, ale tego nigdy się nie uniknie. To jest jak z każdą fascynacją czy uzależnieniem - trzeba tego doświadczyć, aby móc to odrzucić lub wybrać tylko to, co jest najlepsze i służy dla rozwoju jednostki :) Pozdrawiam