Annie

Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam :)

Ale to nie wynika z tekstu.

Dzięki Janko, nie tylko z innej epoki, ale może nawet z innego tysiąclecia :) Pozdrawiam.

Pi - wyrzuciłam te półpauzy. Dzięki :) @8fun - dzięki. Pozdrawiam :)

Sprowokowałeś mnie do refleksji - kiedy chciałabym odejść i czy to miałoby dla mnie jakieś znaczenie. Myślę, że było by fajnie latem- w lipcu, pod drzewem w pełnym słońcu :) Pozdrawiam i życzę jeszcze dużo lipcowych, pachnących lipą wieczorów.

wstawiłaś do warsztatu, więc utwór jest nie całkiem gotowy. Może wstawić nie w tytule?

Tytuł przyciąga to fakt. Jest fajny pomysł na wiersz, ale coś bym tu dopracowała albo rozbudowała. Propozycja Iwony, jak dla mnie, jest niezła. Również tytuł - tak jak pisze Bożena można by skrócić, nawet do samego czasem. Jeszcze wróciłam :) Ja bym wyrzuciła wers - być większym i większym - dla mnie jest to niepotrzebne dopowiedzenie. Dalsza część jasno określa jakie są wyobrażenia autorki. Ktoś kto sięga chmur jest wielki :) Pozdrawiam

@iwonaroma , @beta_b dzięki :)

Magdaleno - czemu dziwnie? A może masz racje. Dziwne są losy różnych zauroczeń i nie każde kończy się wspólną porą poranną kawą. :) Dzięki za komentarz :)

Marlett - przemyślę sprawę...tzn. kawę :) Może być jeszcze ze śmietanką :) W sumie do rymu tęsknotą - aż się prosił inny rym, z innego słowa :) Dziękuję za komentarz.

Dzięki Wiktorze za komentarz. Jednak zostawię jak jest. Bardziej pasuje mi rytmicznie :) @Czarek Płatak, @Bożena Tatara - Paszko, @Alicja_Wysocka, @Marek.zak1, @Marcin Krzysica - dzięki za polubienie. Pozdrawiam

nie znałam pana. pamiętam tylko to spojrzenie lekkie. widziałam pana. pan bawił się beze mnie świetnie. to jedno zapatrzenie owiało tęsknotą, żalem, za małą gorącą poranną kawą.

Niezła ta samotność, bardzo inspirująca. Można by z nią konie kraść :) Ostatni wers trochę nie rozumiem ?

" a jeśli kiedyś tam się spotkamy będę patrzeć ci w oczy jak w dwa oceany w pomruku milczące wiatrem..."

Cha cha, na pewno w to uwierzę :)

Nie rozumiem. Napisałam, że nie nie musisz mnie chwalić. Nawet nie czepiałam się, że chyba powinno być za co a nie w czym :) A Twój tekst skomentowałam, bo przeczytałam. To chyba dobrze? To akurat z jakiego powodu piszesz, nie ma dla mnie najmniejszego znaczenia.

Takie lużne skojarzenia z Bobem Dylanem:) . Bob Dylan-Blowin in the wind . - YouTube https://youtu.be/MMFj8uDubsE i z TSA https://youtu.be/OT-wW06LCqY Pozdrawiam

Nie musisz, ja tego nie potrzebuję.

Hmm, te Twoje sentencje są o niebo lepsze od Twoich wierszy :)

" przyznaj stary że g.... wiesz będzie nam lżej razem troszkę lżej" to będzie was trzech razem - jeszcze Sokrates :)

skoro nie może to może morze mu w tym pomoże?

Przeczytałam z zainteresowaniem. Ciekawe to zabijanie czasu, tutaj wręcz dosłowne :) Nie za bardzo rozumiem tylko ten fragment i dlaczego tak rozstrzelone? Pozdrawiam

Szafa łez? Ciekawy tytuł.

Jak pokaz sztucznych ogni :) Zmieniasz awatary jak rękawiczki :)

Bardzo ciekawy wiersz. Jest w nim cząstka metafizyki :) Odbieram to tak, że każdy dzień to jak pudełko z kotem - nie wiadomo co przyniesie po otwarciu. Pozdrawiam.