bronmus45

Doprawdy nie rozumiem, co macie do zarzucenia FB. Ja tam jestem o wiele dłużej niż tutaj - mam nawet swoich 8 (osiem) grup, które założyłem i prowadzę i oprócz bardzo rzadko pojawiających się jakichś usterek technicznych nie mam żadnych innych zastrzeżeń. Może mi podpowiecie, czego się mam obawiać?

"a teraz czekaj, nie śpiesz się, zwolnij kroku inni popędzili ale zostań w tyle tym razem na przekór" ~~~~~ ... przekornością - niestety - ja już nic nie zyskam, gdy lat siedem dziesiątków patrzy z mego pyska. Spieszyć się więc muszę, by uciec od bogów którzy to niezbyt chętnie poskąpią swych progów ... .

~~~~~ wena przychodzi z C2H5OH - tak powiedziała pewna (znana) "brocha" - ~

amen w pacierzu oznacza koniec kończyć też musisz gdy cię pogonię goniąc gdy kradniesz owoce z sadu sad mój nie lubi takich to dziadów dziadowskich manier co w swym zwyczaju zwyczajnie kradną gdy im nie dają . P.S - mały jubileusz - to jest setny komentarz!!!

Tak jest - niech sobie "wysokie obcasy" utworzą swoją stronę - z przepustkami - a nie kwękają nad wypocinami innych ...

~ (-) zielenieje przyroda wabiąc swoim czarem gdzie zapachy narodzin także swoje znaczą dla oczu i nozdrzy łaknących odmiany po mroźnych lodu soplach spadających z dachu dusza w nas cicho szepcze że czas już wyśpiewać radością serc spragnionych na przyjęcie wiosny obrazy dnia coraz dłużej rozświetlone słońcem przywodzą senne mary kwitnące miłością co budzi nas do życia z nadchodzącym rankiem (-) ~~~

... - najśmieszniej, że ja tak samo tłumaczę innym - jakoś do nich nie dociera - a ja mam dosyć wyostrzony "góralski" słuch domorosłych artystów. Powtarzam - ja piszę dla własnej przyjemności, a nie na konkurs. Dowodzę tego w swoim "WOLEJU" ... Wolę pisać marne wiersze; wierszem mówić, to po pierwsze ... Pierwszym zawsze będzie dla mnie mnie zabawiać - jestem cham? ... nie?

- niestety - kompletnie się na tym nie znam (jak i na wielu innych rzeczach również) - piszę tak, jak mi "w duszy gra" - nie przejmując się zbytnio poprawnością literacką. Moje określenie pod nickiem brzmi - znudzony emeryt - i jako taki nie mam kompletnie żadnego przygotowania warsztatowego. Pozostanę więc przy swoich błędach. Dziękuję jednak za merytoryczny komentarz, bez złośliwostek - co jest tutaj chlubnym wyjątkiem -

... Masz rację - też o tym myślałem w chwili zmiany pierwszego wersu, ale ... wyleciało mi z głowy - zaraz zmienię Dziękuję -

już zmieniłem - sekundę przed Twoim komentarzem ...

... to mi się jakoś kłóci - przybądź nadzieją - zawsze mam nadzieję, że coś przybędzie (nadejdzie, zjawi się itp) ... ... zmieniłem na - wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki

a ja w tej chwili zamienię wiosenkę na ... "wzmocnij nas nadzieją" (tak mi przyszło do głowy)

poddaję się i ... na razie zostawiam wersję pierwotną

... a toś mi zabiła klina - teraz już całkiem "zgłupłem"

pompując też nieładnie (co to, pompka do roweru?) - najbardziej "mi pasi" - wzmacniając - ale jeszcze pomyślę ... bo to "ładując" jakoś mi jest bliskie - jedziemy przecież na urlop "naładować" się energią do dalszej pracy

... Tylko że ... ja teraz nie wiem, co zrobić - zmienić ten tekst i co? Wtedy Wasze - słuszne przecież uwagi - nie będą miały sensu. Czy też dodać go pod spodem z adnotacją powodu zmiany?

- a co powiecie miłe panie na taki oto tekst ostatniej strofy? ... rozbudź nas promieniście rozświetlając mroki samym wiosny uśmiechem tkanym blaskiem słońca ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych budujących chęć życia do samego końca

dzięki za odwiedziny i komentarz ... - zmieniłem na "przybądź nam wiosenko" - lecz to chyba niewiele zmieniło ...

~~~~~ (...) pójdziemy wraz z majem rozkwitać wśród słońca gdzie oczy poniosą a i serce wskaże łamiąc wiele sprzeczności co staną przed nami by gonić ponownie miłosne miraże bez nich cóż znaczyć może zbyt szara codzienność wikłająca nas w smutki i zmartwień bez liku składane dość pochopnie na życia ołtarze a w zamian zyskując męczącą bezsenność wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki wiosennym uśmiechem tkanym blaskiem słońca ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych budujących chęć życia do samego końca (...) ~~~ .

... Wspominać lubię czasy młodości, młodość co krótko tak w życiu gości; gościem rozrzutnym bywa najczęściej. Często zachłanna na swoje szczęście - szczęściem napawać chce całą siebie. Sobą przebywa więc zawsze w niebie, niebios wzywając pomocy w biedzie - biedzie się zawsze najlepiej wiedzie ... .

~~~ Z sercem otwartym na przybycie wiosny, którą to z nową nadzieją powita niejeden człowiek, w rożnym przecież wieku. Nagłą miłością może wnet rozkwitać, uśmiechem świeżym, sobą wręcz radosny ... . Przyjmie tą miłość w formie paraleku, jaki z nadzieją przygarnie do siebie. Gdzieś tam w umyśle pewno się kolebie jakieś wspomnienie o innym człowieku, z lat już odeszłych, co też miłość wniosły... . Bądźmy więc pełni nadziei radosnych, i rozglądajmy, by nie stracić leku ... ~

. chałupa na wsipokryta szarym gontem- kot przy kominie przelatujące ptakinieskore do siadania .

Dobre!!! (dobra) ---> a jak będzie cały czas lało? SIEMA!!!

Ciekawski Maciek z gminy Lubawka chciał wypróbować jak działa "trawka". Zebrał z pola makuchy i wsadził do poduchy. Podlał bimberkiem ... skuteczna dawka.

Zmiana czasu równie cenna "dobrej zmianie" - obie nam przynoszą jedynie kłopoty. Jedna jak i druga to czysty idiotyzm broniony tak samo. Matołków gadaniem. .