Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'radość życia' .
Znaleziono 4 wyniki
-
Twarzą do słońca, tyłem do cienia, idę i spełniam swoje marzenia realizuję się jak życzenie twardo w pokera gram z przeznaczeniem. Plotę warkocze włosów nie zetnę ominę wszystko co podłe, szpetne swoje sekrety puszczę dla hecy założę suknię odsłonię plecy. A potem z wiatrem poromansuję on zawsze we mnie piękno znajduje pójdę przed siebie niczym zajęta beztroska, miła i uśmiechnięta. Pójdę przed siebie wydeptam drogę nową i moją bo wszystko mogę i nie przelęknę się, nie zawrócę wczorajszą siebie na zawsze rzucę.
-
Mam jeszcze swoją polną ścieżkę, gdzie mnie nasyca śpiew skowronka. Gdzie pachną maki, kwitną trawy, gdzie się przymila mała biedronka. Cisza jak makiem zasiał i maczkiem, w głowie się piszą najprostsze słowa. Choć przez dzień cały jak półprzytomna, tutaj się czuję jak całkiem nowa. Zaczynam składać ciało do tańca i tańczę rumbę, maki się śmieją. Szepczą pod płatkiem, że niezłe kroki, wiatr je rozbujał, pachną nadzieją. Tu wielka radość z polnych sekretów, cóż więcej trzeba, niż być z naturą. Ten wielki problem co gniótł dzień cały, na polnej ścieżce, jest śmieszną bzdurą. Dzisiaj mi maki wyznały miłość, bo je urzekłam swoim tańczeniem. I ja je kocham, więc będę wracać, nasycać duszę natury tchnieniem.
-
na łąki kocyk opadam miękko niczym z dmuchawca strącony puszek póki twarz pieści trawy ździebełko za żadne skarby się stąd nie ruszę nie drgnę ni dłonią ni palcem stopy aby nie mącić świata harmonii las wyszumuje z głowy kłopoty i ptaszek śliczny przysiadł koło mnie wietrzyk pytaniem ucho mi ziębi: gdzie niż na ziemi lepiej ci będzie? - ach wiem wietrzyku - gdzie: otóż pod nią pięć stóp poniżej - albo i głębiej
-
cudnie grzejesz mnie słoneczko ale chciałbym byś już zaszło a najlepiej - za daleko: niech wykipi mózg pod czaszką
