Znajdź zawartość

Ostatni raz polecieć samolotem Ostatni raz tam i z powrotem Ostatni raz zbierać rankiem grzyby w lesie Ostatni raz niech mój głos echo niesie Ostatni raz poczuć zapach jesieni Ostatni raz nim dzień w noc się zamieni Ostatni raz usłyszeć dziecka słodki śmiech Ostatni raz. I ostatni mój wdech.... I zasnąć, zapomnieć, w nicość się zmienić Niech kolejna wiosna beze mnie świat zieleni Juz nie placz dziecino już tulę cie w sobie Już będzie ci dobrze Już łzy ocieram tobie Bezdusznym byłam dla ciebie katem Lecz teraz już dobrze odpocznij zatem Zamknij oczy które tyle łez wylały Ukochaj swą duszę i umysł obolały Ostatni raz serce w piersi uderzyło Zasnęło. Odeszło. Ból uciszyło.

Skrajem światła sunie cień, Gdzie zawsze były skarby, Sny twarde… Nie po każdej nocy przychodzi dzień. Zostają słowa. Nawet zapach w końcu znika. Zostaje smutek i pustka na strychu. Wahadło nadzieje odcina zbyt szybko. Lis zasnął zmęczony we wnykach. A co zostanie po kimś, kto kłamie? A co jeśli pamięta wszystko?... Ja już nie chodzę na targowisko. Opowiesz, jak się spotkamy. Tymczasem niewdzięczny wciąż kocham. Nieważny świat, fakty, ludzie. Znalazłem jej miłość w trudzie, Więc może i ją znowu spotkam? A może łaskawy los resztę tej historii Zdołał opisać na serwetce w kafejce, Że serce znieruchomiało i ostygły ręce? Czasem dobry koniec, choćby i bez glorii. Czas na świat bez ludzkiej flegmy. Moje serce bije w dzieciach. Wszystko inne rozkradli przecież. Wzięli nawet duszę biedną.