Joanna_Bogdańska

Poezję kocham jak siostrę bliźniaczą w niej widzę swe lustrzane odbicie te wszystkie słowa które piszę coś znaczą bo płoną jak przepiękne znicze lecz już nie cmentarne one do szczęśliwego życia zachęcają bo to co było przeminęło bezpowrotnie te chwile już bólu i cierpienia nie zadają poezja sprawia że oddycham czystym tlenem bez domieszków do mojego męża wciąż wzdycham bez nieszczerych spojrzeń i zdradliwych uśmieszków a teraz niech ktokolwiek jest wstanie skrytykować moje obecne doznanie odpowiem że kompletnie nie rozumie życia bo i tego trzeba się uczyć i też jego do końca się nie zrozumie w rezultacie choć przykro to powiedzieć ale łatwo każdemu jest zagubić się w tłumie przepychanek w dążeniu do kariery do pieniędzy i często wątpliwej sławy.

Klimaty z niebios realia z ziemi a ja pośrodku już nie wiem czego pragnę zapomniałam czego oczekuję ale gdy wzniosę dłonie w kierunku weny to ona przypomni że istnienie jest zawarte we mnie samej.

@Jacek_Suchowicz Dzięki za dopisanie nawet mi się spodobało pozdrawiam

Starego drzewa się nie przesadza jest to znane powiedzenie choć zawadza i przeszkadza ma ono swoje korzenie tu gdzie wyrosło i żyje do końca pragnie pozostać z widokiem na które patrzy nie chce się ono rozstać to samo słońce nad koronami ten sam księżyc nocą mruga i niebo to samo z gwiazdami oraz mgieł unosząca się smuga jest wiele piękniejszych zakątków urokiem wabią i kuszą lecz drzewo wciąż chce pozostać ze starym sercem i duszą w tym miejscu gdzie zasadzone żywot spokojnie zakończyć i z niebiosami się w końcu na zawsze móc połączyć to drzewo to symbol nas niech uszanuje młode pokolenie że na starym miejscu nadchodzi czas z tego świata wydalenie

Czy można podcinać ptakowi skrzydła który pragnie ulecieć wysoko gdy on nie chce płakać wciskać na siłę łzę w jego oko czy można nogami deptać tych którzy pragną się dźwigać tak sobie bez skrupułów swoją zawiść ścigać to są pytania do tych którzy kochają chore zasady nie rozumiejąc przekazu myśli i doznań być może to ich idea a może tylko brak zrozumienia tego co pięknem zwie bo gdy ręka pisze to co serce w danej chwili czuje jest czymś cudownym wraz z duszą w przestworza ulatuje.

Miłość ma potężną moc niszczy smutek,suszy łzy daje pełną pragnień noc i cudowne sny chcę miłością cię otoczyć szepnąć kocham patrząc w oczy one przecież rozumieją już nie płaczą lecz się śmieją

Chmury mnie otoczyły które ciemnością zasłoniły drogę po której chciałam iść zaistniałam bo wszech czas powołał mnie do życia dla którego chcę istnieć na zawsze

Jest dzień taki w kalendarzu wyjątkowy i radosny bo w urokach pięknej wiosny święto naszych drogich mam więc pospieszmy z życzeniami dekorując je kwiatami za ich trudy wychowania za oddanie i starania za naukę pierwszych słów i za spokój naszych snów za otarcie z oczów łez bezgraniczną miłość też żyjcie mamy nam sto lat niech cudowny będzie świat dla was nasze drogie mamy bo tak bardzo was kochamy.

Dziękuje za komentarz ale ten wiersz celowo tak napisałam. Użyte rymy nadają mu pewien rytm. Pozdrawiam

To prawda dziękuje za komentarz Pozdrawiam.

Ta ustawa wprost dołuje każdy z nas ją wnet odczuje jak harować do starości gdy już bolą wszystkie kości człowiek czuje się jak wrak bo już sił do pracy brak umysł wolniej już pracuje całe ciało niemoc czuje a tu trzeba wcześnie wstać i twardziela rolę grać bo gdy szef się zorientuje na trawniczek wykipruje takie to nastały rządy chore mają swe narządy lecz musimy przecież żyć o spoczynku tylko śnić lecz emeryturka będzie bo i na nią czas nadejdzie ale już nie na tym świecie nie doczeka się jej przecież marne jest to pocieszenie bo nie spełni się marzenie tych co w naszym kraju żyli i rządzącym zawierzyli

Istnieją trzy czasy: przeszły teraźniejszy przyszły to właśnie w nich zawiera się całe nasze życie który z nich jest najważniejszy? który zachować a który zlikwidować? na to pytanie może odpowiedzieć tylko serce a moje czuło podświadomie że bić bez obręczy pragnie w uczuciu w którym się nie utonie i myślach poukładanych składnie preludium jest rozpoczęte konkrety chcą dominować to co jest teraz najważniejsze na dnie bez dna zachować zapomnieć o przeszłości zaleczyć wszystkie jej rany jest przecież to możliwe bo szczerze się kochamy żyć tylko dwoma czasami chwilą obecną i przyszłością bezgranicznie wierzyć że będą one radością jesteśmy dla siebie stworzeni nawet milcząc ze sobą rozmawiamy wzajemnie rozumiemy swe myśli wciąż sobą oddychamy jest jedna przed nami droga i razem ją przemierzymy nasza miłość jest miłością od Boga dlatego w nią mocno wierzymy.

Pragniesz słońca? więc trzymam je w zasięgu jego promienie przeplatają twe dłonie i dotąd chłodne z zagubienia serce czujesz coraz większy żar bo miłość płonie oddech kierujesz tu do mnie teraz jest on wyrazicielem tego czego dotąd bałeś się wyznać przecież oddechem można przekazać siebie wiem czego pragniesz... słonica i mnie jasność zawarłeś w mojej osobie więc ja przyrzekam że bukietem kwiatów radości twoje życie ozdobię bo kocham miłością która błyszczy czuję też twoją która mi dech zapiera i wszystko co bezsens dawało w jednej sekundzie zamiera pragniesz słońca przecież je już posiadasz bo ja nim jestem kochany więc śmiej się zawsze ze mną i nigdy już nie bądź zatroskany.

Jest noc... czy ona może napawać lękiem czy aż tak potężną ma moc? dlaczego boimy się nocy? wiem... bo czerń jej uroku przysłania biel a biel przynosi spokój kochamy spokój bo on oddala nas od trosk i łez nasza dusza nie chce być opętana siecią zmartwień a oczy? nie znoszą wilgoci a serce? lubi spokojny rytm chce po ciężkim dniu pracy uwolnić się od nadwyrężeń.

Gdzie ta wiosna się podziała chyba się nie pogniewała może o nas zapomniała albo gdzieś się zatrzymała? może drogi pomyliła albo coś tam wymyśliła jakaś musi być przyczyna że otacza nas wciąż zima każdy z nas jej wypatruje każdy z nas ją w sobie czuje za jej pięknem już tęsknimy wszyscy mamy dość tej zimy o tym też śpiewają ptaki że ciepełka wielkie braki już nie pora na zamiecie w kalendarzu przecież kwiecień lecz z ostatnich wiadomości wiosna będzie u nas gościć niech się każdy już nie smuci bo niebawem -majem wróci.

W życiu bywają takie chwile które chcemy pozostawić w tyle odwracając od nich spojrzenie najlepiej posłać je w zapomnienie w nastrój melancholii wpędzają oczy łzami napełniają a my chcemy chwil pełnych radości by mógł uśmiech na ustach zagościć niech nam życie same dobre chwile da niech pogoda w naszych duszach trwa ze słońcem którego pragniemy i tego czego zawsze oczekujemy

Są dni których nie sposób zapomnieć noce które chce się zatrzymać chwile dla których warto żyć sny które pragnie się śnić lecz czy mamy taką moc by zrozumieć siebie? tak, bo drzemiąca w nas niepojęta siła istnienia pozwala by z pozoru skomplikowany umysł stał się tak prosty do zrozumienia wiem,że razem przez życie pójdziemy bo to jest nasze przeznaczenie a miłość która nas połączyła to potęga.

Gdy serce koń„czy źywot gdy dusza martwą się™ staje gdy wnę™trze pustoszeje wtedy nic już nie zostaje Gł‚os milknie niczym zerwana struna ostatni krzyk bólu wydobywając nagle wszystko zastyga w cierpieniu i ciszy konają…c Marzenia i plany zeschł‚e jak trawa w upalne dni kto winę ponosi za to? my razem,czy ja,czy ty? Niewaźne,to juź bez znaczenia bo źycie we mnie nie istnieje lecz miłość w umarł‚ym wnętrzu w dalszym cią…gu ma wielką nadzieję

Krytyka to wszystko jest bardzo fajne z godnością przyjąć można mam tylko jedną prośbę niech ona bywa ostrożna Bo może niesłusznie zranić brak zrozumienia tych którzy piszą co czują co w danej chwili ich serca i dusze dyktują Życie jest życiem różnym nie równym dla każdego dla jednych kielichem goryczy dla drugich lampką wina słodkiego

Nuda? Czego dotyczyć może? Ja myślę że tych wszystkich którzy chcą ją czuć w sobie. A może tych którzy się jej doszukują.Nuda może być interesująca bo daje coś zgoła odmiennego,stanowi hamulec od pospiesznego życia,które wprowadza nas w automatyzm.Może i lepiej przeczytać coś co nudzi nisz to co denerwuje. Pozdrawiam.

Mrok nocy to dusza zbłąkana Należy jej wskazać prawdziwą drogę Wtedy oczyścimy swoje sumienie z zawiści Której nie wolno nam w sercu nosić

Oj prawda z tą rzeczywistością. Dziękuję za komentarz pozdrawiam.

Piernik i wiatrak to tylko symbole. Rymy częstochowskie według mnie nie są złe nadają wierszowi rytm. Uważam że: Pisać każdy może jeśli mu to w czymś pomoże niech wyraża to co czuje tak jak serce podyktuje. Pozdrawiam

Co ma wiatrak do piernika Czapka do szalika Rękawiczka do sweterka Pantofelek do bolerka Zosia spodni nie nosiła Bo jej pupa wielka była Przez to właśnie ciągle tyła Że mieszkania nie wietrzyła Kacper buty w szafie schował I w świat boso powędrował A że nogi go bolały Nagle stał się bardzo mały W końcu kiedyś się spotkali I w milczeniu rozmawiali: Jaki sens z tego wynika Co ma wiatrak do piernika

Ciągle gdzieś biegnę Ciągle się spieszę W pośpiechu zasypiam I rano się budzę. Swoje życie wplatam między wiersze. Mam wielką nadzieję... Ciągle się łudzę Że rzeczywisty wymiar tego świata Kiedyś się spowolni I serca nie będzie już męczył Zapanuje cisza i błogi spokój. Nikt zmęczonej duszy Nie będzie już dręczył.