Samuel_Przeździęk

Bardzo głęboki. W sumie zawsze kiedy widzę dobry wiersz pojawia się małomówność. Tak jest i tym razem. Myślę jednak, że problem i rzeczywistość, którą opisałeś, dotyczy całego naszego globu.

Może się nie skończy. Jeśli wiesz, co chcę powiedzieć ;)

Bardzo przykro. Ja osobiście doszedłem do wniosku, że poczekam tak do 24 lat, jeżeli chodzi o płeć przeciwną. Zdążę dojrzeć i płeć też zdąży. Jeżeli chodzi o tekst to bardzo fajne fragmenty: "by odpiąć od kluczy moje pół serca /z plastiku" i przedostatnia strofa ("nie dojrzałem tylko..."). Skromne zakończenie. Fajnie, podoba mi się. Pozdrawiam i do poczytania.

Ja znów mówię: dobry wiersz poznaję po tym, że mnie uwrażliwia i nie pozwala nic mówić. Jedyne co potrafię: dziękuję.

A to dla mnie konieczny był przypis, bo bym nie skojarzył. Nawet nie wiedziałem o tym, że jest taki przesąd. ;)

Z jednej strony prawda. Z drugiej jednak chciałbym, by ludzie mieszkający w blokach nie byli sobie tak bardzo obcy. Ale to już inna sprawa. Pozdrawiam ;) Aczkolwiek Panią mieszkającą vis-a-vis moich drzwi chętnie bym eksmitował. Za każdym razem gdy otwiera drzwi, cała klatka wypełnia się zapachem dymu papierosowego. Ohyda...

Nie rozumiem jedynie wersu "a ja na szczęście grosika szukam". Jeżeli chodzi o wiersz to przymiotniki: lekko, zgrabnie, czysto, nieskomplikowanie i przyjemnie są na miejscu. Nie powiem, że bardzo mi się podoba, ale jest fajnie. A macie w okolicy stadninę koni? Nie wiem czemu, ale darzę je wyjątkową sympatią. Pozdrawiam i zazdroszczę uroków miejsca zamieszkania, bo to pewnie bardziej dotyczy jakiejś urokliwej wsi ;)

Zgodzę się. W końcu znam więcej poetów od poetek. Czyżby mężczyźni byli bardziej "światłoczuli", jak to określił pewien poeta? Pewnie tak. Niestety nie uczy się nas (mężczyzn) wyrażania swoich uczuć, a każdy taki 'występek' jest negowany w środowisku męskim i podciągany pod zachowania gejowskie. Przykro...

Pies odmierzył dystans... do auta? Przechodząc przez ulicę? Nie potrafię tego pojąć. :( Ostatni wers jest faktycznie słabym punktem. Słabo zwrócona uwaga na 'dobroć czekania gdy ma się czego'. Myśl bardzo fajna; widziałbym to jako dłuższy tekst rozprawiający głównie o tej 'dobroci'. Myśl pojawiła się w tym momencie, który opisujesz, ale nie zdążyła dojrzeć ;) To moja opinia. Pozdrawiam ;)

Nie, nie żartuję. Oniemienie wiąże się z brakiem możliwości skomentowania treści utworu, który bardzo mi się podoba. Oniemiałem pod wpływem jego prawdziwości i takiego "ojoj, jakie ładne". Tak to mają wrażliwe dusze w odpowiedzi na sztukę. ;)

Z dobrymi wierszami jest tak, że powodują oniemienie u czytelnika. Oniemiałem. Pozdrawiam ;)

A ja zobaczyłem coś z goła odmiennego. Otóż zobaczyłem starego człowieka. Zamkniętego w swoim mieszkaniu na ruchliwym osiedlu. Nic nie mówi, tylko przygląda się ścianie. Słyszy jak jego dzieci rzucały tu niegdyś piłką o ścianę, a dźwięk odbijającej się piłki rozchodzi się po całym bloku, drażniąc sąsiadów. Ostatnia strofa mi nie pasuje do tego mojego wyobrażenia. Szkoda... Ale skojarzyło mi się z 'życiem czterościennym' Grzegorza Kielara. Może nie jest to bardzo znany autor w całej Polsce, ale jest moim autorytetem w sferze poezji wiersza białego (łamane przez wolnego). Pozdrawiam.

Nie rozpisując się: chciałbym, aby każda osoba mogła nabić tekstowi tylko jedno "przeczytanie". Bo jest problem, ponieważ jeśli ktoś kliknie w mój tekst i napisze komentarz, to forum liczy każde odświeżenie, czy wyświetlenie tekstu, jako przeczytanie - w ogóle to nie przedstawia stanu faktycznego i nabija bajeczne cyferki (np. tylko dlatego, że autor odświeżył tą stronę ileś tam razy). Uważam, że każda osoba jednemu tekstowi nie powinna móc nabić więcej, niż jedno "przeczytanie".

Bardzo ładne. Proszę o dostawienie polskich znaków, przesunięcie przecinka w lewo na końcu trzeciej zwrotki oraz dostawieniu kropki na końcu czwartej strofy i spacji po przecinku na początku ostatniej. Będzie pięknie. Pozdrawiam ;)

Bardzo mi się podoba. Lapidarnie i pięknie.

Nakreślenie miejsca i te pajęczyny... genialne. Poproszę więcej ;)

Widzę zapędy do pisania wierszy. Proza nie lubi przerzucania części zdań do kolejnej linijki. Dlatego jest to mowa niewierszowana, przeciwieństwo wiersza. Ja zaczynałem od wierszy i odkrywam prozę, która bardziej do mnie "przylega". Może tu jest na odwrót. Ze strony językowej i estetycznej też można nieco podciągnąć. Pozdrawiam.

Mi się bardzo podoba wers: "między szklankami wciąż echo łka". Wyobrażam sobie taką starszą kobietę, która siedzi samotna i tylko czeka aż ktoś, przyjdzie i wypije wystygłą już herbatę. To taka moja wizja. A co do ogółu to bardzo przejmująco ;) Plus ;)

Trzecia strofa jest moją ulubioną. ;)

Super. Udało Ci się spisać to do czego sam się zabierałem ;) 'Spróbuj nie czekać na "gdy"' jest kwintesencją ;)

Wydaje mi się, że bez kropeczek byłoby naprawdę fajnie ;)