Alina_Służewska

czuć w wierszu trud wkładany w przygotowanie świąt tyle rzeczy do zrobienia a czasem o całość muszą zadbać tylko dwie ręce i jedno serce pozdrawiam i życzę radosnych świąt :)

dziękuję bardzo widocznie aby choć przez chwilę szczęśliwym być potrzebny uśmiech w nim wszystko - czarowne sny pozdrawiam :)

jeśli pierwej nie wymięknie nie stopnieje :)

i nie zniknie :)

to dobrze - może nie zniknie :)

nie mów -przestań już dosyć - wtopiłam ciebie w tęczówki moich oczu

fakt -nieskomplikowana wierszowana opowiastka ale fajna - w moich oczach to takie rzucenie z góry i z dołu czarno-białych kart - odtąd na ziemi rozpoczęła się gra dobra ze złem która do dziś trwa podoba mi się pokojowa puenta: "A kiedy się przesiliła diabelska moc, Zziajane szatańskie draby Legły pokonane na boskim kobiercu. Kurzawa opadła a śnieg leżał Bardziej puszysty, Bardziej delikatny, Świetlisty- Dla bożego i człowieka zachwytu." pozdrawiam :)

proponuję zgłębić oba pojęcia - zaś głupotę i współczucie zarezerwować dla siebie, tak na dobry stan ducha - bo kocopoły prezentujesz tak w tekstach jak i wypowiedziach... nic mnie to nie wzrusza - żadnej zmiany wszystko po staremu proszę zbudzić wyobraźnie inaczej z nudów zasnę pozdrawiam

ciężki przypadek ale jeżeli czuje się to co się myśli to robi się to co się myśli bez względu na terror myśli w myślach pozdrawiam :)

a tak przestrzegałam ale Pan nie słucha czyta moje wiersze od świtu przez dzień w zmierzch aż do rana efekt widoczny nie trzeba nic dopowiadać pozdrawiam Gadał dziad do obrazu... ;) Skleroza, stupor, myślowa czkawka ? Powtórzę : "Pani nie popełniła jeszcze nigdy wiersza i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że go już nigdy nie popełni..." "Przecenia pani siebie i swoje gryzmoły -nie jestem wybredny, komentuję wszystko" Pani ma jakiś problem z czytaniem ze zrozumieniem ? ileż tu zazdrości zawiści głupoty współczuję nic poza tym

tak, to gdzie uśmiech? pozdrawiam :) Korelacja na raz z na dwa bawi mnie i to wybornie, może być i do uśmiechu :). Ale może jeszcze dodam, że fragment: "uwięziony / w klatce // moich / oczu" to jakże piękne i znamienne zakończenie wiersza. Pozdrawiam :) I są uśmiechy :) są uśmiechy i są słowa dziś wirują w klatce moich oczu razem uśmiechnięte słowa dziękuję pozdrawiam :)

tak trzymać by potem wydźwignąć :) pozdrawiam

znam wartość mojej poezji i powiem wprost - proszę odnaleźć pod naszymi wierszami własne arcydzieło - "zielony romansik" i czytać czytać czytać i się sobą zachwycać zachwycać zachwycać pozdrawiam

a tak przestrzegałam ale Pan nie słucha czyta moje wiersze od świtu przez dzień w zmierzch aż do rana efekt widoczny nie trzeba nic dopowiadać pozdrawiam

tak, to gdzie uśmiech? pozdrawiam :)

na raz witam enterozę - na dwa - na pierdołach pozdrawiam :)

kolejny świt czekanie na ale dzień nie świeci więc zwijam się na raz on na dwa prawdziwy już na amen uwięziony w klatce moich oczu

a najbardziej metafizyczne pozdrawiam :)

obyło się bez użycia skalpela pozdrawiam :)

a tutaj spory kawałek dobrej poezji pozdrawiam :)

nie chcę bibelotów chcę wsunąć się pod twoją skórę i zasnąć

dla mnie jak w sam raz - życie przecież jest takie piękne pozdrawiam

dziękuję za ten wiersz - uważam że jest mi (nam) bardzo potrzebny pozdrawiam

Postaram się udzielić na pana komentarz odpowiedzi w formie rozwiniętej, choć mam tę świadomość, że mój przekaz zostanie również przez pana niezrozumiały. Mój wiersz to moje przemyślenia dotyczące współczesnej poezji i sztuki szeroko pojętej. Należy rozróżnić rzemiosło od sztuki poetyckiej. Wprawny jest rzemieślnik. To warunek praktyczny, utylitarny zaistnienia wypowiedzi o charakterze poetyckim. Poeta, to ten kto przekracza granice instrumentalizmu. To artysta, który ciągle poszukuje nowych obszarów do zaanektowania przez swój rodzaj wypowiedzi, innego spojrzenia. Czyli na bazie rzemiosła poszukiwanie nowych jakości, sensów i znaczeń, zabawa syntaktyczna, a nie zwracanie uwagi na przekaz narracji treściowej. Wprawny poeta to ten , który zna warsztat wszelkich gatunków i w oparciu o niego poszukuje nowych wartości wyrazu estetycznego, które współcześnie stanowią swoistego rodzaju grę estetyczna tworzącą sytuacje estetyczną uwzględniającą podmiot twórczy (kreacyjny), dzieło i odbiorcę, a nie skupienie uwagi na samym utworze. Dzisiaj sztuka ma charakter procesualny i na pewno nie jest dziełem podlegającym kontemplacji ograniczonej ramami utworu, a polega na uczestnictwie i współtworzeniu...itd. Zatem wprawny poeta to ten, kto na bazie warsztatu tworzy sensy przez które przenika jakaś idea. Dobrze by było gdyby ona miała charakter performatywny. Panie andrzeju barycz - obawiam się, że pana problem, to intelektualne klapki na oczach, a personalne wycieczki w stosunku do mojej osoby, to krzyk rozpaczy, bo nie dadzą się zdjąć. Początkowo chciałem potraktować rzecz poważnie i wdać się w jakąś jałową dyskusję na temat pani poetyckich objawień (nie zwracać uwagi na treść, nie skupiać uwagi na utworze, kontemplować sobie poza utworem, performować idee) ale zdałem sobie sprawę z komizmu sytuacji :)) Wolę krzyknąć z rozpaczy i przytoczyć praktyczną próbkę "nowej poezji" i "nowej krytyki - copyright by Ewa Krzywka ;) Oto czego nie widzą moje kaprawe oczy spod intelektualnych klapek !!! "Alina Służewska napisał(a): niedziela rozkwita orlik biały dzwoneczek dotykany przez wiatr wygrywa znaną melodię dziś sto lat wyłącznie dla ciebie mamo całus pa Moim zdaniem, w tym wierszu jest poszukiwanie możliwości, innego rodzaju przekazu, innej drogi wobec wielorakich multiplikacji schematu tego rodzaju laudacji. Jak sądzę jest to bardziej współczesne, refleksyjne. Czemu nie. Pozdrawiam ;) -------------------------------------------------------------------- Dnia: 2012-12-12 10:48:35 napisał(a): Ewa Krzywka " I to by było na tyle... :))) Panie andrzej barycz, - co ma piernik do wiatraka? - to po pierwsze. Po drugie - dyskusje nigdy nie są jałowe, jeżeli spełniają warunek podstawowy dla ich zaistnienia, czyli porównywalny poziomu wiedzy i jej rozumienia przez uczestników tejże. Po trzecie nie kieruję się objawieniem tylko racjonalnym poznaniem. Mimo zastosowania "glebogryzarki" intelektualnej nie jestem w stanie pana zrozumieć. Czyli widocznie to ja mam tamy na oczach i zazdroszczę panu tylko klapek. :-))))))))) Ufam w to, że ta część forumowiczów, która spełnia "warunek podstawowy" i kieruje się "racjonalnym poznaniem", bez trudu przypasuje "piernik do wiatraka. "Tamy na oczach" nie są żadną formalną przeszkodą do tego, by zostać kapelanem wszystkich portalowych wierszorobów. Spowiedź i rozgrzeszenie poprzedzać będzie zawsze "gra estetyczna tworząca sytuacje estetyczne" :))) wyłącznie dla ciebie wprawna procesualny całus performatywnie przeniknięty pa ;) a to dopiero afera - przecież ten mój wiersz komuś wreszcie oczy wykuje ciało porozdziera na strzępu tak że pozostaną same obierki które szybko ulegną rozkładowi tylko co z tym rozkładem później zrobić - nie wiem zatem proszę samemu nad tym się zastanowić niezmiennie pozdrawiam Panią Ewę Krzywkę - Autorkę nietypowego wiersza :)

Pani Ewo przepraszam - przez nieuwagę przesłałam dwie jednakowe odpowiedzi ale już naprawiłam błąd dobry wiersz jeszcze raz pozdrawiam :)