Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

A.StronoMka

Użytkownicy
  • Postów

    453
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez A.StronoMka

  1. Cytat

    Napisałaś coś kapitalnego, bo za takie (kapitalne) uważam dwie Twoje szerokie interpretacje swojego wiersza. I cieszę się, że je napisałaś, bo świadczą o tym, że wiersz wcale nie musi mieć jednego życia. A to, że się wiersz odbiera tak i tak (inaczej), wcale nie oznacza, że jedno zaprzecza drugiemu, tylko oznacza, że jedno wzbogaca drugie. Pozdrawiam

    Dziękuję za Twoją ocenę i odbiór, WiJa. Ciekawi mnie, które konkretnie interpretacje tak Ci przypadły do gustu. Też byłabym za tym, że te odbiory mogą wzbogacać się nawzajem. Wygląda na to, że się trochę rozumiemy. Pozdrawiam.
  2. Cytat
    Ojej! Okey! Tylko dopuść mnie do głosu :)

    Oczywiscie:) Proszę, mów

    ...yyyyyyyyy.... - no już zapomniałem co miałem Ci powiedzieć.
    Ale w takim razie - Życzę Ci wielu-wielu tak samo udanych wierszy w tym Nowym Roku :)
    Aha - i przypomnij swojej Muzie . ze dawno już do mnie nie zaglądała. O!

    Jak sobie przypomnę, która to moja Muza, to jej przypomnę;) Za życzenia dziękuję i odwzajemniam:))
    I myśl, co miałeś powiedzieć:) Pozdrawiam, A.
  3. Cytat
    To właściwie nie jest wiersz, ale wyrażenie prawdy o pewnym rodzaju okaleczenia psychicznego, jak w podręczniku psychologicznym (bardzo trafne spostrzeżenia i wnioski).
    Najbardziej poetycka jest pointa.

    Dziękuję Oxyvio, także w tym tekście pojawiają się echa naszej rozmowy, wygląda na to, że była wielce inspirująca:) To straszne, że są ludzie, którzy nie potrafią sobie wyobrazić szczęścia. Co tam wyobrazić, przyjąć go do wiadomości. Pozdrawiam, A.
  4. byłeś remedium na samotność
    wkładałam karty w Twoje ręce
    chciałam stworzyć świat na nowo
    zakręciłeś się na pięcie

    celnie wymierzyłeś cios z półobrotu
    nareszcie można zakończyć tę szopkę
    zostawiłeś rysę na sercu
    jedyną pamiątkę

    rozbiłeś w pył marzenia
    czasem trzeba uznać fakty
    oszukała mnie intuicja
    przyznaję się do porażki

  5. tulące się dzieci
    zabiegające o uwagę
    nawet malutka woła spojrzeniem
    rzucamy wszystko
    by dać im to co najpiękniejsze
    przytulanie i całowanie dziecka
    natura dała w darze

    kiedy będą chciały
    ogrom tego szczęścia przekazać dalej
    oby trafiły na kogoś
    z taką samą potrzebą przyjaźni

    -----
    on

    jest z innych stron

    w jego świecie nigdy nie istniały spontaniczność i
    swoboda wyrażania myśli
    poznałam go zanim macierzyństwo
    odkryło przede mną nowe przestrzenie i światy
    poniekąd też był dzieckiem
    ale znającym tylko swiat chłodu
    obowiązku i dyscypliny
    wmówiono mu
    że życie bez bólu jest niemożliwe
    dlatego nie chce poznać szczęścia
    razem z nami pływać w nim codziennie

    niewyobrażalne ale nabieram pewności
    to by go zabiło

  6. Cytat
    Takie truizmy podane w formie wiersza, dość obiegowy kocopoł w tym dziale. Ale wielbiony i chwalony...

    Wybacz, Michał, że nie zauważyłam wcześniej Twojego komentarza. Być może to dlatego, że nie pałam ostatnio zbytnią sympatią do imienia Michał. Bez urazy. Co do wielbienia i chwalenia - nie zauważyłam. Może Ty chciałeś skomentować na poważnie tylko słów Ci brakło? Pozdrawiam.

    Niestety nie należę do osób liżących się po wierszach, stąd brak sympatii do mojej osoby. Aczkolwiek ja też nie przepadam za obślinionymi buziami, więc jest w porządku.
    Michał:) może nie należy od razu zakładać istnienia jakichś grup. Każdy pisze od siebie, a że opinie niektórych osób zgadzają się między sobą, to przecież jeszcze nie grzech. Pozdrawiam, A.
  7. baw mnie rozmową
    inteligentną
    która wyjawi twe
    wewnętrzne piękno

    baw mnie rozmową
    bez ochów i achów
    miłą uprzejmą
    na poziomie jakimś

    baw mnie rozmową
    nie pustą nie miałką
    gdy nie dajesz rady
    ja wolę zjeść ciastko

    baw mnie rozmową
    jeśli żądasz więcej
    lub jeśli tylko
    chcesz odkryć me serce

    baw mnie rozmową
    przyjemność mi spraw
    wprost pod me stopy
    rozwiń dywan zdań

    baw mnie rozmową
    wymyślaj tematy
    bym Cię nie spisała
    zbyt szybko na straty

    baw mnie rozmową
    okaż się umysłem
    inaczej prędziutko
    cały ten czar pryśnie

    baw mnie rozmową
    nawet gdy zaledwie
    tolerujesz moje
    dziwaczne refleksje

    baw mnie rozmową
    zmobilizuj słowa
    pokaż potencjał
    swój umysłowy

    baw mnie rozmową
    kiedy chcesz przekonać
    pokaż swą mądrość
    i wyjątkowość

    baw mnie rozmową
    i przedtem i potem
    nie chcę milczenia
    rozmowa jest złotem

    baw mnie rozmową
    intelektualną
    z całej hałdy słów
    odsiej chore ziarno

    zaś gdy z sił opadasz
    lub nie masz konceptu
    baw mnie lotnością
    Twego intelektu

    baw mnie rozmową
    do zmierzchu od rana
    bo ja jestem damą
    do rozmawiania

    ***

    rozmawiaj ze mną
    od zmroku do świtu
    żeby już nie było
    między nami zgrzytów

    i żebyśmy zawsze
    żyli ukochany
    jak te dwa gołąbki
    w uścisku złapane

  8. Cytat
    Takie truizmy podane w formie wiersza, dość obiegowy kocopoł w tym dziale. Ale wielbiony i chwalony...

    Wybacz, Michał, że nie zauważyłam wcześniej Twojego komentarza. Być może to dlatego, że nie pałam ostatnio zbytnią sympatią do imienia Michał. Bez urazy. Co do wielbienia i chwalenia - nie zauważyłam. Może Ty chciałeś skomentować na poważnie tylko słów Ci brakło? Pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...