Fagot

Warto by zapytać owych górali Pozdrawiam

Twarze z płóciennych luster chwil otaczają go ze wszystkich ścian nie przemierzone bagna pustego szkła i winylowych kręgów ciemności wypełniają to codzienne pole bitwy – drugi dom radość i ból przelewają się wzajemnie jak bimber na melinie a ulegająca rozkładowi rzeczywistość przechodzi w plamy i niedbałe smugi paralitycznych wspomnień pijackich orgii jedno zmrużenie oczu zamienia krzesło w bezdusznego potwora ogarniętego wizją władania światem sprzymierzone z terpentynowymi duchami ożywają kolejno wieszak i stół tworząc razem gotową do walki armię za chwile zaś gwóźdź programu wnętrze szafy opuści wybranka kubistyczna bestia z oczyma w nosie i odstającymi w kącikach ust uszami jej kwadratowe piersi gotowe są do zrewolucjonizowania hiszpańskiej miłości hedonistyczna degrengolada szaleństwa najlepiej kiełkuje na glebie szarego umysłu nabywcy tymczasem artysta spokojnie popija kawę licząc zyski z legendy gruntuje kolejne płótno

Dobry wiersz Pozdrawiam

czas kolażu ambiwalencji – daje do myślenia wiersz jako całość na pewno ciekawy i wart + Pozdrawiam

Subtelnie ale wymownie – dobry wiersz Pozdrawiam

Urokliwy wiersz – bardzo sympatyczny Pozdrawiam

Bardzo przyjemnie się czyta – po prostu dobry wiersz Pozdrawiam

Dobry wiersz Pozdrawiam

Bardzo miły wiersz Pozdrawiam

Bardzo ciekawy wiersz Pozdrawiam

Bardzo przyjemny wiersz Pozdrawiam

Puenta jest dość subiektywna i emocjonalna a od tego do banału już krok – sprawa dyskusyjna czy postawiony Dzięki za wizytę Pozdrawiam

ach. Dzięki :-) Pozdrawiam

Wielkie dzięki za + i odwiedziny Pozdrawiam

Zawsze tak było jest i będzie: chleba i igrzysk – im bardziej prymitywnych tym lepiej, Gorzki ale dobry to wiersz, przede wszystkim bardzo prawdziwy. Pozdrawiam

Czyste i piękne uczucie Pozdrawiam

Bardzo przyjemny wiersz – świetnie się czyta Pozdrawiam

Ciekawe zestawienia słów: rękawiczki nieufności czy twarzy szybę. Dobry posiadający własny klimat wiersz Pozdrawiam

Choć sam nie wiem do końca co ale jest w tym coś ujmującego Pozdrawiam

Mocny ja ciemne piwo i równie dobry choć nie pozbawiony dodatkowej goryczki Pozdrawiam

Pięknie to wyszło Pozdrawiam

Po pierwsze Stachura sam wykonywał swoje utwory w wersji muzycznej po drugie kiedy był głosem pokolenia nie było jeszcze SDMu ani nawet Wolnej Grupy Bukowiny (choć Stachura piosenki swoje wydał dopiero w 1973), której lider Wojciech Belon uważany jest za odkrywcę SDMu. Oczywiście to jest współczesny i wspaniały nośnik poezji Stachury dzięki któremu młodzi ludzie mogą zapoznać się z jego twórczością i może dzięki temu dalej w nią wnikną. Nie wyobrażam sobie też spotkania z przyjaciółmi gdzie nie było by gitary i poezji Steda najczęściej w interpretacji SDMu ale to naprawdę nie ma nic wspólnego z wierszem i moją inspiracją a zdaje się chyba o niej był tu właśnie mowa, może to nieco przesadzone porównanie (a nawet na pewno) ale nie inspirują cię okładka ksiązki i kartki ale słowa na nich zapisane.

Oczywiście to wszystko co napisałeś zgadza się i podpisuje się pod tym w całości ale czemu cytujesz tekst piosenki i pytasz mnie o inspiracje zespołem skoro ani Krzysztof Myszkowski ani żaden z jego kolegów z SDM nie jest autorem tego tekstu? Może wynika to z niewiedzy ale ten utwór (oczywiście także wykonywany przez SDM) jest autorstwa Edwarda Stachury i to nie oni pierwsi sięgnęli po ten tekst. Dlatego gdybym został zapytany o inspiracje Stachurą odpowiedział bym naturalnie on jest w prawie każdym zapisanym tam słowie to właśnie dlatego druga część tytułu brzmi wielki ukłon. Wybacz ale sformułowane wcześniej przez Ciebie pytanie jest czymś na co zgodzić się nie mogę mianowicie na przysłanianie takiego poety zespołem (skądinąd bardzo zacnym), który jedynie wykonuje jego wiersze do własnej muzyki. Należy pamiętać, że Stachura był i nadal jest wielkim idolem ogromnej masy ludzi bo niewielu mamy poetów o których można by powiedzieć, że byli głosem pewnego pokolenia a on był. Dlatego jeśli chcesz czytać wiersz pod kątem inspiracji to szukaj go u źródła a nie w formach przekazu. Natomiast jeśli pozytywnie odbierasz ten wiersz to zachęcam do sięgnięcia po Stachurę – tam można znaleźć naprawdę wiele inspiracji. Pozdrawiam

Proszę mi wybaczyć ale nie wiem co mam myśleć o tym komentarzu. Oczywiście cenie sobie bardzo twórczość Starego Dobrego Małżeństwa tak samo jak wielu innych zespołów tego gatunku i czasem ich interpretacje są źródłem jakiś inspiracji ale jak w tym wypadku ma się to do mojego wiersza? Jeśli mógłbym prosić o uchylenie rąbka tajemnicy będę bardzo zobowiązany. Pozdrawiam

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawiony + Pozdrawiam