Super-Tango1

I maj Orinoko okoni rojami.

A i demo, klakson, a gra to radio i dar o targa no skal komedia.

O gnat, a na klops polka na tango.

Może jara i witamina Hani mat i wiara jeżom

Azor pakta gór wróg akta proza.

A ci lewa łza Alu: becz cebula, a łzawe lica.

Nie baczę na jakieś wyszukane słowa ale co dyktuje moja rada myśli ja piszę poezje jak mi serce mówi lecz tak jak z duszy idąca wyrazi mowa krzyczy do mnie sonetami śpiewa pisze w te wersy literom wam poeci wy szukajcie nowych dróg dla poezji o błędni rycerze w słowie z tego miecza dla waszej to wołam czy wolnej wolności gdzie w sprawiedliwości bije owa prawda wspomnie naszych sławnych wieszczy z idei co w naszej opiewają chwale w historii oni walczyli piórem z wrogiem bez oręża który bardziej zabijało jak te kule śmierci

W obronie poezji zdolny jestem wytoczyć najcięższe armaty. Pozdr. J.S

M. Krzywak; To P. sugestie, ale wilk zawsze krąży tam gdzie jego zwierzyna. Pozdr. J.S

Tam gdzie anioł o poranku błądzi z cienia ostępem wieczną knieją puszczy głębią nie znajdziesz śladu. Prędzej zwierzę niż człowiek tu zajrzał tym lasem co wiekami żyje własnym prawie bije z tego głosu. Drzewom starym w poszyciu z krzewiny wyrosłym żebyś musiał rąbać drogę jedynie o ostrym ostrzu. Tu ślepa topiel w bagnisku się moczy ząb dziejom w tej zzieleniałej kępinie coś zajęczy z echa głosu. Gdzieniegdzie konwalia oko cieszy raduje kwiatem i dziki lilak w róż po biel zapachnie w różnym zielu. Czasem i tu wypatrzysz polanę z rajskim motylem bo inaczej tutaj natura bytuje z tego ducha czasu. Nie jednego ptaka w te pierze zobaczysz gniazdem w nadzwyczajnym w różnorodnym śpiewie z trelu. Pięknie tutaj gra harmonia tych dźwięków uchem a wokół bajeczny malowany obraz tworzy dla oczu. Tam rześki oddech napełnia w tlen wnętrze płucom jak to źródło co obok płynie dla czystego kryształu. Nie jedna tutaj bogini się skryła tym dzikim borem gdybyś ją ujrzał kąpiącą się w całej krasie wdzięku. Jak długie falowane złote włosy czesze grzebieniem i z kwiecia wianek plecie siedząc nago na kamieniu. A tego nie wymówisz nie opiszesz żadnym słowem. pragnąłbyś już na zawsze pozostać w tym zakątku A gdybyś zobaczył jedną z tych piękności jeziorem w czarującym śpiewie i w kuszącym z muzy tańcu. Porwał by cię wówczas idący czarujący magnetyzm utopił byś się w tym spojrzeniu o anielskim wzroku. Co ciało uniesie w sile kochania dla fali tym wodom ani byś się obejrzał za siebie ty namiętny kochasiu. Że w tym pięknie zło dla oka się kryje i igra życiem czerpiąc z natury jakieś potężne moce z magii czaru. Wiedźma skryta w ostępie z liści z gałęzi szałasem rzadko tu słońce się przebija w gorącym promieniu. Stare dęby nie poddawały się rozszalałym wichrom tam nocą i wilk zawyje do pełni księżyca dla strachu. A splot konarów związywał owe trującym bluszczem jedynie płoche dzikie zwierze bywało tu w uroczysku. W tym sercu dziewiczej czarnej puszczy wodopojem w zewie idące ślepymi ścieżkami z racicy i w porożu. Jaka prawda w bajdzie ku legendzie wyszła z czasem nie jedna tu wroga stal zgrzytnęła o Boskim mieczu. Co siała z oręża śmierć ogień i krew tym miejscom ile dusz zabrała pogańskiej w tym oświeconym znaku. Pochowały się wszystkie bożki i boginie z oczu lasem w te głuche w odludne dalekie pustkowia dla ratunku. Tak w Europie krzewiła się nowa wiara idąc z krzyżem by z ciemności wyjść ku słońcu w Jezusie Zbawicielu.

Czarna Dama; Kochaniutka wcale tak o Tobie źle nie pomyślałem wręcz przeciwnie. Pozdr. b; J.S

Wciąż patrzę na te ćmy ginące w promieniach świecy Które coraz mniej mają zdrowego rozsądku Poezja jest chora brak jej melodii i rytmu Problem różnicy stanu nie ma tu znaczenia Poeci malowani bez ducha i pióra Prozą nafaszerowani co za chałtura Mówić do was jak do ściany to wielka sztuka Kukiełkowy teatrzyk - (Romeo i Julia) Cała Polska na was patrzy jak na Judaszy Kierujcie się rozsądkiem nie sentymentami Bogowie własnego ja własnych aspiracji Sny pozostają gdy realność do drzwi puka Jak bardzo zmienił się ten świat który jest dzisiaj Radzę zdjąć z twarzy tę maskę zetrzeć makijaż

O tymianek, a Kena i myto

"W codziennym zapobieganiu warto czasami zdobyć się na chwilę refleksji nad takimi sprawami, jak uczucia czy przemijający czas. Najlepiej służy do tego lektura wierszy: wielu psychologów twierdzi, że poezja oczywiście klasyczna, w dobrym stylu, pozbawiona pretensjonalnych udziwnień, jest balsamem dla duszy. W księgarniach tomiki poetyckie chowają się wstydliwie przed oczyma kupujących - lecz one tam są, bo nawet dziś poezję mimo wszystko się wydaje. I znajduje ona nabywców. Rozsmakujmy się zatem w niej i my. A może wiersze skłonią nas do pójścia na jakąś imprezę poetycką? Warto wiedzieć, że 21 marca został ustanowiony przez UNESCO w 1999 roku Światowym Dniem Poezji" Pozdrawiam wszystkich serdecznie J.S

Tali Maciej: Prędzej ci wychodzi błazeńskie małpie skakanie jak pisanie wierszy. Ale to jeszcze za mało, aby dostać pracę nawet i w tym cyrku Gówniarz, który mówi że się nie chwali, a pokazuje takie pierdoły. Na kim chcesz zrobić tymi baranimi skokami chłopcze wrażenie.

pokochaj mnie a uczynię cię moją królową nocy najszczęśliwszą kobietą na świecie za jeden twój pocałunek oddam pół królestwa bym mógł wejść w twoje ogrody słodkich delicji skosztować boskie ciało anielskie nogi jedna miłość i muzyka seksowna egzotyczna i dzika płonę z miłości wszystko wydaje się płonąć jakby moja dusza była w ogniu ognia nie gasi się ogniem obudź mnie kiedy trzeba będzie jutro umrzeć o północy

A lato o Teby to o obraz kot szaro? To o Tybet o Tola.

A raz sok z symbol go glob: myszko szara?

A lotu i Wala, a lawiu Tola.

Kino tatę i w świat z serca kac? Reszta i w święta tonik.

Co matoł złota moc!

A naw i Ada raz szum gna głów? I co i cioci wół? Gang muz szarada Iwana

Akt o drab, co ma to łzom rab Ani? Wyraz; ci co bandzior kroi z dna? Barom złota moc Bardotka.

A nagana naga Łaba.

I mata, basior, sobota, lato, bosa roi sabatami?