Czarna_Dama

Pamięci Anny Kajtochowej Zostaje to co najpiękniejsze – nie odbiegając daleko albo wcale od Norwida – dobroć i poezja. Nie mamy się więc czym martwić bo dobroć i poezja są nieśmiertelne. Bo śmierć nie dzieli ludzi a łączy – tylko że już na zawsze – ale mieć trzeba nadzieję że tak samo bardzo bliskich z bliskimi jak i bliskich z dalekimi. I tak swoich ze swoimi jak i swoich z obcymi. Bo śmierć jest tylko taką krainą gdzie są Jednym wszyscy ze wszystkimi. zabieram całość do pamiętnika pozdr.

Super Krzysztof, brawa. pozdr.

ładniuśkie, delikatne i taka piękna liryka. pozdrawiam

co racja to racja - z równowagi wyprowadzony świat - a ten kawałek jest filarem pointy. mnie się wiersz podoba i aby nic nie zmieniaj. pozdr.

świetnie, z przyjemnością stawiam plus

ha,ha dobre, serio pozdr.

jednym tchem przeczytałam autorze, realistycznie podchodzisz do życia, tak lubię. super.gratuluję wiersza. pozdr.

Jolu z miłością jest Tak jak z osłabieniem wiosennym, na wzmocnienie napiszę, że wiersz mi się podoba. buziaczki

w przednówku polecam marchewkę hi,hi . dobry wiersz pozdr.

Hm, ten zalew prozy nie ochłodził mojej chęci na poezję i do tego niezwykle żenujący moment: "uczniowie do gazu..." Takie zestawienie budzi niesmak i brak wyczucia, i drwi z tych, którzy rzeczywiście kiedyś czwórkami szli do gazu, ale to zupełnie inna bajka. Niesmaczne i niezwykle okrutne.

dobry teatr, mnie się podoba pozdrawiam

Świetna miniaturka. pozdr.

Ech , krzyk zranionego serca, które rozszczepia uczucia, coś drga emocjami ... ciekawie poprowadziłeś puentę wiersza pozdrawiam

Bardzo dobry wiersz, refleksyjny. pozdrawiam

Chyba pierwszy raz muszę się zgodzić z Leckterem, skarbku drogi. Chyba za dużo dajesz wirtualnie w dziób i cienie Cię prześladują. To dzisiaj. A jutro wirtualne myszki... haha białe, wirtualnie białe. Skarbku, ileś słowników przewertował, żeby nas rzucić na kolana? haha Widzisz i sam padłeś pod lawiną makaronizmów. Pozdrawiam :)

dobrze, na tak

Agato, mnie się Twój wiersz podoba, skłania do myślenia i tak lubię. pozdrawiam autorkę

o tak, WiJa spotka nas jedna sprawiedliwość - to stwierdzenie zabieram pozdrawiam

Dobre wiersze, a puenty uszyte na miarę. pozdrawiam

Eliko, odbieram puentę jako bardzo osobistą ale wiersz dobry. pozdr,

Dobry tekst, metaforyka super. Pozdr.

z wierzbowych gałązek porośniętych różami wskrzeszam mowę kwiatów nieużytki zwracam naturze reperuję to co inni popsuli tnąc drzewa śmierci ufo zrzuciło śmieci w zaroślach mięty wokół barbarzyńców mogą leczyć edem żubrem pod złotym klonem północny wiatru zatopił godność między kamieniem a bluźnierstwem

a ja lubię pomarańcze!! dobre... pozdrawiam

Eliko, wymowna puenta, satyrka w pas się kłania. Dobre. pozdrawiam

WiLa. dziękuję za komentarz, uznałam, że bez interpunkcji lepiej. pozdrawiam