Anna_Myszkin

Ty, Elu, jesteś dociekliwa, za co jestem Ci wdzięczna. Bliziutko, tyle że sytuacja mogłaby mieć miejsce gdziekolwiek, również przy ognisku, bo popiół pochodzi z dogasającego ogniska relacji między nimi. Dziękuję za wczytanie się i pozdrawiam :)

Nie przerzucamy, bo to czas jest przerzucany od chwili bieżącej, która dla peelki jest dnem, od którego albo się odbije, albo nie - albo potrafi wskrzesić płomień, albo zostanie z pustym pudełkiem. Tym nie mniej, dziękuję za czytanie i dociekanie, Andrzeju. Pozdrawiam :)

samospalenie w zawiasach grzebię się w letnim popiele odgadując kalambury z milczenia dla wygranej przerzucę czas od dna do pierwszej zapałki z pustego pudełka na tak mrugnij dwa razy albo nie tak patrz

Ja też konserwatywnie poproszę o wyrównanie rytmu, ale pozostaję pod miłym wrażeniem ogólnym wiersza. Pozdrawiam :)

Mocno depresyjny - mimo że mnie pchnął w presuicydalny nastrój niemalże, to i tak zostawiam plusa, Nato. Pozdrawiam :)

No proszę! Jak ciekawie i nie wprost, choć nadal odważnie ;) Pozdrawiam :)

Ładnie odmalowane chcenie w dialogu między kochankami, a najbardziej podobają mi się ostatnia strofa i puenta z łykiem "leku na całe zło". Pozdrawiam :)

Zgodzę się z Natą. Motyw z kamykiem - świetny, a emocje wyrażone po po "krysinemu" - lirycznie, nostalgicznie. I, jeśli się nie mylę, podoba mi się powiązanie ostatniej frazy z tytułem. Pozdrawiam :)

Miło Cię gościć, Nato, po dłuższej przerwie. Cieszę się z Twojego odbioru. Pozdrawiam :)

Witam, Lenko, i zapraszam częściej :) Pozdrawiam :)

Miło mi, że tak uważasz, Mariuszu, i cieszę się z dodania. Pozdrawiam :)

Dziękuję, oczywiście, Czarku, i pozdrawiam :)

Nie wierzę, że niektórym udaje się odpowiedzieć - może tak im się tylko zdaje. Im więcej człowiek wie, tym bardziej wie, że nic nie wie. :-) Nie mówię o tych fundamentalnych, bo z odpowiedziami bylibyśmy wszyscy ubożsi o "króliczka", ale o tych wnoszących do życia umiarkowany spokój - są tacy, którzy wiedzą, jak chcą żyć, gdzie tkwi sens, o czym chcą marzyć, a przede wszystkim znają drogę do siebie. I Ty na pewno do nich należysz - na pewno umiesz odpowiedzieć sobie na takie pytania. Oczywiście, że tak. Pozdrówka. :) Raz gorzej, raz lepiej z tym mam - jak chyba większość. Po-zdrówka :)

Przesłanie - cudne, acz nieco "auto" nieco przereklamował ;)) Wykonanie - do warsztatu względem niewielkiego wyrównania. Pozdrawiam :)

Dzidzia zdecydowanie nam dojrzewa, jak i Autorka (o formie mowa ;) Przyciąć trza, a to luźna i życzliwa propozycja: Dzidzia przed erą Piernik miała marzenia wysoko nosiła nos na szczytach optymizmu zwiesił się na spirali równo przyśpieszanego cyklu pod ścianą ale wygodnie nasączała gorycz nalewką gdy spłynęło olśnienie: zgubionym marzeniom odświeżę kod Dzidzia jest mądra ;) Pozdrawiam :)

Z "Kropką..." zadałaś mi zagadkę, ani "ty", ani "dzyń dzyń" aaaaa chyba, że o długość, albo "manowce" idzie ;) Dla aktorów mam inny ;) www.poezja.org/index.php?a=u&k=1&pokaz2=76275#553520 Dzięki Anno, kłaniam się również i pozdrawiam. No tak, ten jest modelowy ;) Lola mi zagrała z Krzysztofem - żadne tam "dzyń dzyń" ;)

Nie wierzę, że niektórym udaje się odpowiedzieć - może tak im się tylko zdaje. Im więcej człowiek wie, tym bardziej wie, że nic nie wie. :-) Nie mówię o tych fundamentalnych, bo z odpowiedziami bylibyśmy wszyscy ubożsi o "króliczka", ale o tych wnoszących do życia umiarkowany spokój - są tacy, którzy wiedzą, jak chcą żyć, gdzie tkwi sens, o czym chcą marzyć, a przede wszystkim znają drogę do siebie.

Gdy Czytacz, poza szkiełkiem mędrca ;) ma jeszcze kawał serducha do takich rymowańców, to sama sobie zazdroszczę ;) Dziękuję, HAYQ, za pobycie i napisanie. Pozdrawiam :)

Zaszeleściłeś pięknie rodzimymi głoskami - ten wiersz powinno się włączyć aktorom do repertuaru wprawek. "Wzorzysty sztruks z Brzozowa" to bedłka. ("Kropka nad ypsylonem" przewinęła mi się podczas czytania.) Po prostu - ukłon za pomysł i brawurowy wykon. Pozdrawiam :)

Jeśli Anna Para chwali wiersz z rymami, to znaczy, że nie nawaliłam ;) Dziękuję i pozdrawiam, Anno :)

Bardzo się cieszę, że trafił do Ciebie, Biała Blue, tym bardziej że nie całkiem z Twojej parafii ;) Pozdrawiam :)

Masz rację, Szlajfko, nie chciałam go "przełzawić", a jeśli się udało, to tym bardziej się cieszę. Dziękuję i pozdrawiam :)

Dziękuję, Ianie, za głaszczący komentarz, a przede wszystkim za ponowną zaglądkę. Pozdrawiam :)

Cieszę się z nowego Czytelnika i Twojego odbioru wierszyka. (Niezamierzony ten banalny rym, ale skoro się napisał, niech zostanie ;) Pozdrawiam, RO :)

Dzięki, Oxy, za czytanie i pochwalenie. Podobno niektórym udaje się odpowiedzieć na najtrudniejsze pytania - ja mam chyba do zaliczenia jeszcze kilka żyć ;) Pozdrawiam, Oxy :)