Elea

wiara w świętych obcowanie grzechów odpuszczenie i żywot wieczny świadczy jedynie o infantylizmie do którego nie wypada przyznawać się w szerszym gronie wybrańcom cierpnie skóra na myśl że odziani w białe szaty śpiewaliby cienkim głosem psalmy na cześć Pana albo tracili rachubę dziesiątek podczas odmawiania różańca w niebie zasmuca ich brak odpowiedniej infrastruktury nie ma pól golfowych a już niemożliwym do akceptacji jest anulowanie prawa jazdy i własności prywatnej gdyby dało się wytargować daleko idącą tolerancję wobec łamania szóstego przykazania ludzie z większą życzliwością traktowaliby podpowiedzi skrzydlatych stworzeń dyskusje nad liberalizacją kanonów mogą rozpocząć się lada dzień jednak jastrzębie nie trzymają w dziobach gałązek oliwnych

znowu ktoś podciął skrzydła aktom strzelistym które padły na marmurową posadzkę do ołtarza zabrakło kilku paciorków zamiast wziąć szturmem tabernakulum oraz uszczknąć trochę chwały pozostaje czekanie na miotłę kościelnego strzały Panu Bogu w okno są niczym pudło puste w środku i szorstkie w dotyku niebieskie komisje nie debatują nad przyczynami chybionych modlitw to problem ludzi wszystko przemawia za tym że przyciąganie ziemskie odzwyczaja od wysokich lotów i zakłada klapki na oczy

Poważnie:)? Jak zacznie Pani o pisać dobre teksty, zapewne zrozumiem. W takim razie trzymajmy się za słowo. :)

Rad bym przeczytać sprecyzowanie zarzutu, ponieważ podnoszenie wątpliwości, że wzmiankowane przez Panią wyrażenia są "z innej bajki", jest dla mnie niezrozumiałe. Całość jest ściśle umiejscowiona w kontekstach, które stanowią o rodzaju przekazu. Przyjmuję jedynie zarzut o braku autentyczności tekstu. Jeżeli jednak owe zwroty - według Pani - ujemnie wpływają na styl, odpiszę, że go na pewno nie zmienię. Tak po prostu wyrażam myśli. Pozdrawiam - E.

Może być "małe", może być "bardzo poprawne", ale trzecia ocena potwierdza moją wcześniejszą diagnozę o czytaniu przez Panią ze zrozumieniem tekstów literackich. Pozdrawiam - E.

świat spoglądający z perspektywy żaby pokornieje wtedy najłatwiej ulec złudzeniu oraz wysiąść w biegu trudno nadążyć za trajektorią wzlotów i upadków złapane powietrze zbyt gwałtownie przechodzi przez palce które usiłują minąć przystanek na żądanie za przymkniętymi oczami mgła nie pozwala wyczuć jak szybko zbliża się ziemia kiedyś wylądujesz bez asekuracji z grzbietem wyciągniętym jak struna na razie perpetuum mobile przestaje kołysać huśtawkę

Wydaje mi się, że wszystkie powtórzenia zawarte w wierszu są chybione. Bez nich tekst byłby płynniejszy. Powtórzeniem jest również "srebrny glob" w odniesieniu do "księżyca". Pozdrawiam - E.

Biedne te moje wiersze, jeżeli przeczytała je Pani z takim zrozumieniem, jak niniejszy. Proszę pozwolić, ze mimo wszystko zachowam dobre samopoczucie. Z ukłonem - E.

"Szczególnie jak mnie co wzruszy, rzuca mnie się na uszy" ? pluszowe misie rozdygotane chorobą sierocą Przeszarżowane emocje zamieniają się w ckliwą czułostkowość, zabójczą dla wiersza... Tekst jednak do "osuszenia". Szczypta emocji była zamierzona. Wydaje mi się, że nie jest ich dużo. Nie uważam wiersza za wyznacznika czegokolwiek. Ale nie będę już nic poprawiał. Pani słowa utwierdzają mnie w przekonaniu, że czytanie ze zrozumieniem ma przed sobą przyszłość. Pozdrawiam - E.

Również i ja uważam, że "kolorowe graffiti" to lekki pleonazm. Poza tym wiersz przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam - E.

Rodzice zwykle znają swoje dzieci...

Dziękuję za powierszowy komentarz. Pozdrawiam - E.

Akurat zebrało mi się trochę na uzewnętrznienie emocji. Nie mogę zatem "osuszyć" wiersza. Pozdrawiam - E.

Dawniejbezecie, serdecznie dziękuję Ci za Twoje uwagi dotyczące mojego wiersza. Na pewno każdą z nich przemyślę. Wawrzynku, ukłony za plusika :) Pozdrawiam - E.

tu nie opłaca się wzniecać protestów nie są też mile widziane inne objawy frustracji czas wykreśla linię prostą na kardiomonitorze podłączonym do wstrzymanego oddechu za drzwiami brudownika skryły się uśmiechy które klaun nieudolnie próbował wyrzucić na zewnątrz jemu też coraz trudniej przyzwyczaić bicie serca do wypełniania normy pluszowe misie rozdygotane chorobą sierocą przechodzą z ręki do ręki bez pytania właścicieli o zgodę właśnie zamilkło łóżko zaciągnięte bielą do czasu ponownego rozwinięcia prześcieradła

Myślałem, że z tekstu wynika, iż chodzi tu o dziecko. Dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Pozdrawiam - E.

Bardzo mi miło. Pozdrawiam - E.

Przydałoby się poprawić "literówki". A na drugi raz sugeruję uważniej słuchać ogłoszeń parafialnych, a nie myśleć o... paniach. Pierwszy raz słyszę, żeby podrywać na "znak pokoju"... Pozdrawiam - E.

Pierwsze dwa wersy początkowo trochę mnie zniecierpliwiły, ale dzięki znakomitej reszcie wiersz się wybronił. Pozdrawiam - E.

Jestem poza wierszem. Dla mnie to jeden z wielu tekstów traktujących o tej tematyce. Nic nowego dla siebie nie znalazłem. Muszę jednak przyznać, że pod względem stylistycznym napisany sprawnie. Pozdrawiam - E.

Wiersz przeczytałem z przyjemnością, ale zastanowiłbym się nad zmianą tytułu. Pozdrawiam - E.

Żywej, tzn. jakiej? Tzn. niemartwej. Dziękuję za szczegółowe wyjaśnienie. Dziękuję za chwilę pod moim wierszem. Pozdrawiam - E.

Żywej, tzn. jakiej?

znowu nie usłyszałem na dobranoc o czym będziesz jutro milczał z każdym dniem przybywa coraz więcej tematów oczekujących twojego komentarza w snach mówisz płynnie kilkoma językami bez zająknięcia recytujesz wiersze rodziców przebudzenie kładzie ci palec na ustach obserwuję jak podejmujesz walkę z dźwiękami których nie da się zawiesić na pięciolinii zanim muzyka przeskoczy z partytury w przestrzeń odepchniemy od siebie kilka martwych tonów ściśnięte metalicznym chłodem odejdą bez prawa powrotu

Propozycja jest bardzo charakterystyczna dla Ciebie. Ja poszukiwałbym raczej tytułu-wersu, który wkomponowywałby się w wiersz lub go przedstawiał i chciałbym, aby nie było w nim zawarte słowo "plastik" lub jego synonim. myślę, że to byłoby najlepszym rozwiązaniem.