Duks

W kwestii „kupca” - zgadzam się w 100%. Tak to bywa, że każdy lubi coś innego. Co do brata – już go lubię. :)) Pozdrawiam serdecznie obu Panów.

Witaj Krzysztofie. Dziękuję, że zajrzałeś i skomentowałeś. Miło mi również z powodu Twojej oceny wiersza. Cieszę się, że Ci się spodobał. Pozdrawiam serdecznie.

Witam. Bardzo dziękuję za przeczytanie, wnikliwą analizę i komentarz. Co do „Ma” i „Me” wiem, że niektórzy mówią, że to jest be, ale ja mam swoje zdanie. Nie dlatego, że nie szanuję tych co tak twierdzą (wręcz przeciwnie). Po prostu uważam, że czasami jest to konieczne. Jeżeli chodzi o niekonsekwencję w stosowaniu interpunkcji, to coś w tym jest. Dziś zmieniłem starą wersję (może pochopnie). Pierwotna wersja (publikowana i dobrze przyjęta) wyglądała tak: Jej głos jest przepiękny. Jej oddech jest błogi. Wszystko doskonałe. Usta, oczy, nogi… Gdy kroczy jak nimfa, skąpana na wietrze. Ma dusza chce krzyczeć. Me ciało ma dreszcze! Jakże to możliwe, by anioł wcielony. Wstąpił w ciało kobiety. Czyżby zniewolony? Taka doskonałość. Czyż to nie są czary? Nie. To tylko jest miłość. A właściwie… różowe okulary. Pozdrawiam serdecznie.

Witam. Gratuluję autorowi pomysłu i jego realizacji. Pozdrawiam.

Hm… I kto to mówi. Poza tym - jak nie pocztówka, to książeczka. „Szeroki wachlarz słów”. Czuję się doceniony. ;))) Pozdrawiam. Ps. „może by kto się na pamięć go wystukał” - stylistycznie „super” ;) Ale skoro tak, to: „wystukać i zarecytować” też trzeba umieć. :)

Jej głos jest przepiękny Jej oddech jest błogi Wszystko doskonałe Usta, oczy, nogi… Gdy kroczy jak nimfa Skąpana na wietrze Ma dusza chce krzyczeć Me ciało ma dreszcze! Jakże to możliwe By anioł wcielony Wstąpił w ciało kobiety Czyżby zniewolony? Taka doskonałość Czyż to nie są czary? Nie To tylko jest miłość A właściwie… Różowe okulary

Witaj Janku. Bardzo sympatyczny i nastrojowy wiersz. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Witam. Krótko, zgrabnie i zabawnie – podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Ryszardzie. Sporo prawdy w tym, co napisałeś. Sympatyczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

„tak sobie :)” – no… to nie tak źle ;))) Dzięki za przeczytanie, komentarz i życzenia. Pozdrawiam.

Witaj Babo. :) Przemyślę Twoje uwagi. Dzięki za przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam.

„leży na stole” ??? No cóż, „gratuluję” wyobraźni. Dziękuję za przeczytanie, komentarz i pozdrowienia. Pozdrawiam.

Bywa i tak. :) Dziękuję za przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam.

Witam. Jeżeli dobrze odebrałem komentarz, to jest mi bardzo miło. Zgadzam się - w wigilię też można, oby tylko z właściwą osobą. :)) Szczególnie mocno dziękuję za buziaka i… nawzajem. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Krzysztofie. Cieszę się, że wiersz Ci się spodobał. Czy napisałem odważnie? Nie sądzę, jak sam stwierdziłeś: „no, ale jedno nie wyklucza drugiego!” :) Pozdrawiam Cię serdecznie. Ps. Życzę Tobie jak i pozostałym forumowiczom Zdrowych, Wesołych i Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia.

Witam. Dziękuję za pochylenie się nad wierszem i za komentarz. Miło mi, że wiersz został przeczytany z przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Krysiu. Ładny ten Twój wierszyk. W odpowiedzi na jego tytuł, mogę tylko stwierdzić – dobrze, że jesteś. :) Pozdrawiam serdecznie i życzę Zdrowych, Wesołych i Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia. Andrzej

biały obrus czerwone wino wokół świece kwiaty w tle wszechobecny zapach Twoich perfum zakochani wtuleni w siebie odpływamy falą namiętności tak było a teraz… nasycam się wspomnieniami

Witam. :) Bardzo dziękuję za życzenia Ja również, składam Wszystkim Najserdeczniejsze Życzenia Zdrowych, Wesołych i Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Witaj Janku. Bardzo dziękuję za życzenia Ja również, składam Wszystkim Najserdeczniejsze Życzenia Zdrowych, Wesołych i Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Witaj Oxyvio. Na wstępie przepraszam, że w odpowiedzi na Twój komentarz, umieściłem również wyjaśnieni co do istoty wiersza. Było to niezbyt fortunne. Tym bardziej, że Ty właściwie odczytałaś moje przesłanie, a ja Twój komentarz. W związku z powyższym – biję się w piersi, posypuję głowę popiołem i kłaniam się nisko.:) Jeszcze raz dziękuję za przeczytanie, komentarz i poparcie mojej tezy. Pozdrawiam serdecznie. Ps. Nie gniewaj się. :)

Ależ nie ma za co. :) Szczerze mówiąc jest mi bardzo miło. Poza tym: Myślę, że rozwialiście moje wątpliwości. :) Dziękuję. Pozdrawiam Was bardzo serdecznie. Andrzej

Witaj Ryszardzie - przyjacielu. Bardzo dziękuję za piękne życzenia. Ja również życzę Tobie: Zdrowych, Wesołych I Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia oraz samych radosnych chwil w nadchodzącym Nowym Roku 2010 Niech moc i wena będą z Tobą. :) Najszczersze pozdrowienia. Andrzej

Witam. Jak już wcześniej pisałem wiersz mi się podoba. Co do mojej wątpliwości: Ponieważ gałgan to łach, szmata (w tym kontekście), dlatego kolidowało mi to z modlitwą. Możliwe jednak, że niewłaściwie to odebrałem. :) Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Oxy. Dziękuję, że przeczytałaś i skomentowałaś. :) Muszę chyba coś sprostować. Z komentarzy wynika jak gdyby moją intencją było sprecyzowanie, czym jest poezja. Nic bardziej błędnego. Strofa druga jest pytaniem, a nie stwierdzeniem. Właśnie dlatego zastosowałem interpunkcję. Na końcach wersów są przecinki a na końcu strofy pytajnik - aby było widać, że to jest jedno zdanie pytające (ewentualni ciąg pytań). To ostatnia strofa jest stwierdzeniem - o ważności poezji. O tym, że bez względu na jej odbiór, wzbudza emocje, nie pozostaje obojętna. I w tym jest jej moc, czar, potęga. Ponieważ prezentowałem wcześniej ten wiersz i przesłanie odebrano „właściwie”. Uznałem, że wszystko jest jasne. Wygląda na to, że się myliłem. Pomyślę czy nie warto coś skorygować. Pozdrawiam Cię serdecznie. Ps. Dziękuję również za jedenaste przykazanie. Przeczytałem z przyjemnością. :)