Anna_Para

Babo! Dzięki serdeczne. Bardzo się cieszę, że podoba Ci się pomysł na wiersz! Ja z kolei biorę sobie neologizm "zabsurdaczyć". Śliczności! Cieplutko, Para:)

Ok, przekupiłeś mnie "zarykiwanką". Piękna, jasne! Dzięki. Cieplutko! Para

I jeszcze jedna piosenka: www.youtube.com/watch?v=SgnLiwx3NSo&playnext=1&list=PL25C787B563784778&index=7

Bo Ty, Bezecie, też jesteś wrażliwa dusza. Mimo wszystko! A film był wart i łzy, i bistra, i flaneli. I wiersza:) Bardzo Ci pięknie dziękuję. Powycinam co nieco. Może. Dziękuję, że wpadłeś. Para:) najbardziej lubi momenty, jak ten, kiedy Jane krzyczy run, Forrest, run. obsługa sali zbyt wcześnie zapaliła światło. wbita w fotel szuka rękawa dla zasmarkanego losu, i żeby się choć na chwilę powierzyć prawdziwej flaneli. odważnie wejdzie w smołę miasta. rozmazana. jeszcze kilka stron literatury, i będzie z nim. następny film tej nocy zatrudni ją w głównej roli. nic szczególnego się nie zdarzy. po prostu będzie żyła naprawdę.

Fix kanado: Dzięki za "delikatny, wspaniały". Pozostałe sugestie, dotyczące peelki i sytuacji lirycznej pozostawiam bez odpowiedzi. Nie jest to wiersz o mnie... Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Taruniu, dzięki, że wiersz się podoba:) Buziak w rewanżu. Cieplutko, Para:)

Grażynko, kiedy piszesz, że masz u mnie ulubione style, miejsca - czuję się zaszczycona, rumienię się! Dzięki przepiękne. Cieplutko, Para:)

Muszę dodać, że wzruszył mnie ten tekst, Rafale. Dzięki.

Anno Myszkino: Dzięki piękne. Serdeczności za nocne czuwanie. No, w kontekście - jakoś łatwiej. Cieplutko, Para:)

Bardzo dobry. Usunęłabym jeden zaimek, bo się zgromadziły na centymetrze kwadratowym: z moich kobiecych dłoni będę się gapił w twój dekolt Dałabym: w dekolt Przekonałeś mnie, masz rację. Trafiasz. Pozdrawiam, Para:) Ps. Po "Powiedz," w tytule powinien być przecinek!

No i piosenka: www.youtube.com/watch?v=_vfkEXQheWA

najbardziej lubi momenty, jak ten, kiedy Jane krzyczy run, Forrest, run. obsługa sali zbyt wcześnie zapaliła światło. wbita w fotel szuka rękawa dla zasmarkanego losu, i żeby się choć na chwilę powierzyć prawdziwej flaneli. odważnie wejdzie w smołę miasta. rozmazana. kilka stron literatury, i będzie z nim. następny film tej nocy zatrudni ją w głównej roli. nic szczególnego się nie zdarzy. po prostu będzie żyła naprawdę.

Julio: Doskonały tekst. Mnóstwo abstrakcji, intrygująca metafora, ostro, jak lubię, o uczuciach... Należy dodać przecinek w tym miejscu: odlatują, by nie zamoknąć na śmierć. Gratuluję świetnego antresa na orgu! :) Cieplutko, Para:)

Spójrz, zamieściłeś ten tekst przed chwilą, a już co najmniej 19 osób przeczytało. Miewam chwile zwątpienia, jak Ty, Mateuszu. Dlatego bardzo dobrze rozumiem, o czym mówisz. Pozdrawiam jeszcze raz. Para:)

Rozmawiasz sobie z Panem, wyznajesz grzech próżności. To niewątpliwa wada artysty, który zawsze oczekuje blasku sławy, braw publiki, uznania. Najstaranniej skrywana nawet, wyjdzie jak szydło z worka. Skromność jest rzadką cechą artysty. Jeśli nawet można ją zaobserwować w postawie twórcy - jest ona kreacją. Pozą. Och, pewnie źle zrozumiałam Twój wiersz, Mateuszu, ale tak mi się czyta. I jeśli tak - jest to szczera prawda o nas tu - wszystkich. Piszemy, żeby się podobało. Podoba się, Mateuszu. Ja też chcę jeszcze. Cieplutko, Para:)

Bolesławie: Dziękuję za ten poetycki komentarz. Twój wiersz mocno nawiązuje do treści mojego. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

No proszę, i już andrzejkowe wróżby. Metafora nadziei i wyczekiwania ujęta zgrabnie w czystej formie. Czas zmienić "ulubiony obraz", wróżba - swoje, życie - swoje. Oj, znam skądsiś ten stan rzeczy. Fajnie, Grażynko. Podoba mi się Twoje pisanie! Cieplutko, Para:)

Anno Myszkino! Sokół pochodzi z "Decamerona" Boccaccia, z noweli o tym samym tytule. Jest symbolem oddania i poświęcenia dla miłości. Dzięki piękne. Miło, że zawsze do mnie wpadasz po drodze. Powinnam się podpisać Mona Giowanna, ale - gdzież mi tam! Para i tyle:)

Grażynko: W istocie - są tu dwa plany. Jeden - rzeczywisty, drugi - no, niechże będzie - wyśniony! To projekcja pragnień. Ważne jest, że się tu zatrzymałaś i zechciałaś coś do mnie naskrobać. Recenzji wprawdzie nie wyrażasz, ale niech będzie. Dzięki za czytanie i komentarz. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Anno Myszkino: Może jednak trochę kocha? Albo tylko taki odpowiedzialny. Ale sokoła na pewno by dla mnie nie poświęcił. Widzisz, jacy oni są. Wszystko, tylko nie sokoła!!! Cieplutko dziękuję, że odczytujesz przewrotność tekstu. Wdzięczna Para:)

Oxy: Dzięki piękne. Już wkrótce będą kołysanki - rymowanki. Tymczasem - na biało. Dzięki, że się podoba. Cieplutko, Para:)

Taruniu: Albo nie;)))) Dziękuję pięknie. Cieplutko, Para:)

Taruniu: Dziękuję. Wdzięczna Para:)

Krzyś, Niezawodny! Bardzo mi miło, że czytasz moje wiersze. Dzięki za wzmiankę o formie. Ciepłości! Pozdrawiam, Para:)

Biała Lokomotywo: Zagłaskać - nie! Podrapać mu plecy do bólu! Temu Kotu! :)