Nata_Kruk

W pierwszej chwili pomyślałam o.. Sienie.. mieście we Włoszech, a i w treści ulokowałeś konia, chyba celowo, hę.? Zabawnie jest..:)

... :)) Wędrowcze... mamy w Tobie dobrego nauczyciela w pisaniu sonetów i co tu więcej pisać. "ten nieznośny papier"... on teraz się cieszy, że na nim zapisane zostały takie wersy, jeśli rzeczywiście "skrobiesz" w domu na papierze. Świetna treść. Pozdrawiam.

Waldku.... jw. trzeba łącznie. Co do górskich dróg, zgodzę się.. mają zakrętasy. Pozdrawiam.

... :)) nawet nie wiedziałam, że w limerykach nie można w pierwszej os. bo ja prawie zawsze tak, to bardzo wygodne, a 'tote' moje, koło limeryków nawet przez chwilkę nie leżały... :))

... troszkę tak, ale, ale... da się wyłowić też sporo, przede wszystkim. Bije spokój od Twojego pisania i nie są to "lektury" na jeden raz. W treści powyżej można chyba obejść się bez źródeł... ogólna myśl zachowana, życie podobno wyszło na ląd z wód ziemi. A gdzie światy, czy zaświaty.. może kiedyś każdy się o tym przekona. Pozdrawiam.

Ewelino.. miło mi widzieć Ciebie pod czymś moim, dziękuję za dobre słówko. Jacku... ale śliczny komentarz... :) na razie podziękuję, nie obiecuję, ale może uda mi się coś w odp. Pozdrawiam Was iście wiosennie, do wczoraj.

Tectosmith... podpisuję się pod słowami Amber. Treść gada i to dobrze gada... jest egzystencjalna, smutna, ale o tym także trzeba pisać i... pomimo brzydactw tego świata... trzeba podnieść czoło w górę, peelu. Pozdrawiam.

W życiu nie napisałam nawet połowy .. limeryka.. ale myślę, że masz dryg to takich treści.

Świetny tytuł do takiej treści... :)

... Jacku, z ciekawości przeglądam tytuły... :) szczególików ich zawartości nie śledzę, bo.. jw. A yt mam w 'użytkach' od dawna, jest czego posłuchać. Trzymaj się wiosennie.

Na Dzieja można by bo Dziej przepraszam - dzień taki niemrawy niebo zaczęło poić ziemię lepsze kadry z wczoraj tam wiośnią się w oczach gałązki drzew pąki zwiększają objętość jak drożdżowe ciasto babuni na krawędziach węchu przysiadają cytrynki wokół zbłękitniało nad głową trzmiele jak szalone pikują w okulary a ja przecież nie jestem łąką byle równowaga gdy koła roweru walczą z piachem nieopodal rudziki jak skaczące mandarynki przy drodze jeże liczą igły i węszą za nićmi by pozszywać poszarpaną wiosnę słońce raz po raz szturcha ramię że dom coraz bliżej a w zgiełku miasta kopciuszek zwyczajny zupełnie jak ja zwijamy z ulic dywan myśli bo nadzieja kotwiczy nieustannie w tym samym miejscu kwiecień, 2023

Zabawnie.. czegoś podobnego o promyku słońca, chyba nie dane mi było tutaj przeczytać, no i... Dobrej i spokojnej wiosny i nie tylko wiosny.

Wymiękłam.... bo o motylkach.. :)

... już za sam tytuł zostawiam punkcik... :)

... zapewne do życiowych obowiązków... :) Fajny pomysł na... stylizację... Hej wiosenne.

... wierzę, że czasami gotuje się i wtedy przelewamy słowa na papier, on wszystko przyjmie, dobre i to. Co do Zanussiego, bardzo sobie cenię tego reżysera i fakt, nie ma go, tzn przynajmniej w okresie, kiedy jeszcze oglądałam TV. Ale tytuły na onecie przeglądam, też cisza... Wiosna, zatem słońca w duszy życzę, Jacku.

A_typowa_b.. dziękuję za dobre słowo... :) również pozdrawiam.

Jacku... jestem pod wrażeniem długości, do tego całość rymowana, jak lubisz. Treści dużo i odniesień do realiów, sporo ich... nawet skłonna jestem podpiąć niektóre frazy pod orga, ale może za daleko brodzę w myślach.... w każdym razie, to... jn. bardzo dobrze kończy wiersz. Pozdrawiam.

Tego tytułu... "wiosennie"... nie mogłabym pominąć. Starzec.. czy nie powinno być.. "się".. po.. tli.? natomiast to samotne "się" niżej wydaje mi się niepotrzebne. Wspomnienia dawnych dni, wcześniej czy później ożywają i rozkwitają w najmniej niespodziewanej chwili. Pozdrawiam.

Ta "refleksja".. Tectosmith.. podbudza zmysły... nawet siebie tu odnajduję. Ładnie.! Pozdrawiam.

Tectosmith... w końcówce swojej odpowiedzi dziękujesz za czas i czytanie, i za to ukłon w podziękowaniu za odzew w ogóle, na co na orgu nie zawsze można liczyć. Wierzę, że skoro publikujesz, to zadowolony jesteś z formy, jaka się napisała.. większość tak robi, a czytelnik czytając patrzy swoim okiem i.. nie, że mądrzejszy, ale chciałby może polepszyć coś, bo treść w jakiś sposób zainteresowała, stąd moje sugestie, niezobowiązujące, co zwykle podkreślam, ale u Ciebie tego nie zrobiłam... Nie planujesz zmian, rozumiem, to Twój wiersz... i prawda, że zawiłych emocji, które towarzyszą piszącym nie sposób określić, ponieważ każdy z nas to inna historia, inna osobowość, ale my wszyscy, to ludzie... dlatego, jeśli już, ktoś coś komuś na "nie", nie boczmy się za to. Ja, powyższą treść czytam z moimi sugestiami z postu, a końcowe zatrzymanie chwili.. dla niej.. ładne. Tak czy owak, szanuję Twoją obronę i sorry za być może 'szorstkawą' nutkę w moich słowach. Ogólnie, odkąd czytam niektóre Twoje, mogę powiedzieć, że w treściach jest 'to coś', co zatrzymuje... jesteś chyba dobrym obserwatorem. Kończąc dodam, czytajmy innych i piszmy szczerze, to co czujemy po lekturze. Dobrej niedzieli życzę... :)

Tectosmith... treść próbuje 'czarować', częściowo udaje się jej to, ale.. są wersy do zdecydowanej korekty. Nie ma twardych reguł, że rymowane, to musi być po równo co do sylaby, tu jednak łamie się czytanie, ze szkodą dla ogólnego odbioru. Sugestie, jw. na tzw. resztę nie mam pomysłu, choć sama końcówka fajna. Zrobisz z moim "mądrzeniem", co chcesz... ja zostawiam serdeczne pozdrowienie.

Janko.. to niewątpliwe o "wodzu" naszego pięknego kraju, jakim jest Polska, a ów pan (celowo mała literka) szarogęsi się, albo jeszcze gorzej, a jego śFYta wraz z nim, bo kto wyjdzie poza szereg, kula (z kasztana) w EB... czytaj w głowę, tj... Dalej 'ciągniesz' przytyki, słuszne..:) i bardzo fajnie poskładałeś puentę. Dłuuuugaśna treść, ale to i owo, a nawet jeszcze więcej da się zauważyć. Za taką próbkę opisową, ode mnie plusik. Pozdrawiam.

Beato, wielu próbowało o wiośnie.. treść, do której można się uśmiechnąć, bowiem jest sympatycznie w wersach. Jak na moje ucho.. za dużo "to", aż 5x - a to "zapychacze". Uśmiechnęłam się także do słowa.. defiladzie.. :) jakby coś innego... jakoś nie widzę, nie czuję defilady wiosny, ale mogę nie mieć racji. Pozdrawiam.

Corival.. "zaś" faktycznie mogłoby nie być, to niuansik. Praca archeologów musi być cholernie nudna, ale gdy już się dokopią do jakiegoś "skarbu", to zdwajają wysiłki, żeby odczytać w starcyh kościach jak najwięcej i... zakładam, że wówczas cieszą się jak dzieci.... :) Tajemniczy tytuł, ale gra ze spokojem treści. Pozdrawiam.